του Νικόλαου Λάου

Το   κινεζικό   βιολογικό   εργαστήριο   στη   Γουχάν   ανήκει   στην   πολυεθνική φαρμακευτική   εταιρεία  GlaxoSmithKline,   η   οποία   έχει   στην  ιδιοκτησία   της   την πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία Pfizer, η οποία κατασκεύασε ένα εμβόλιο για την  καταπολέμηση του ιού που εκκίνησε από το βιολογικό εργαστήριο της Γουχάν, το οποίο,  ειρήσθω εν  παρόδω,  χρηματοδοτείται  από τον  δρ.   Φάουτσι (Dr.  Fauci),  ο  οποίος τυγχάνει να είναι ένας από τους πιο επίμονους και αποφασιστικούς προωθητές του προαναφερθέντος εμβολίου (το οποίο κυριαρχεί στην αγορά, αν και παραμένει σε  status «δοκιμαστικό»). Το οικονομικό κύκλωμα της επιχείρησης κορωνοϊός-εμβόλιοPfizer  δεν  κλείνει εδώ.  

Η  GlaxoSmithKline  διοικείται  από  το  χρηματοοικονομικό τμήμα του διαβόητου επιχειρηματικού ομίλου Black Rock, ο οποίος διαθέτει ακόμη και ιδιωτικούς στρατούς. Επίσης, είναι αξιοσημείωτο ότι ο επιχειρηματικός όμιλος Black  Rock  διοικεί τα χρηματοοικονομικά της  Open  Foundation Company, δηλαδή του Ιδρύματος Σόρος (Soros Foundation). 

H Open Foundation Company, με τη σειρά της, τυγχάνει να συμμετέχει στη διοίκηση της γαλλικής πολυεθνικής ασφαλιστικής εταιρείας AXA.  Ο Σόρος κατέχει τη γερμανική εταιρεία  Winterthur, η οποία κατασκεύασε ένα βιολογικό   εργαστήριο   στη   Γουχάν,   το   οποίο   αποκτήθηκε   από   τη   γερμανική πολυεθνική ασφαλιστική εταιρεία  Allianz, της οποίας μέτοχος είναι και η εταιρεία Vanguard, η οποία συμμετέχει στο μετοχικό κεφάλαιο της Black Rock. 

Η Black Rock ελέγχει   τις   κεντρικές  τράπεζες   πολλών   χωρών   και  τεράστιες   χρηματοοικονομικές ροές σε παγκόσμιο επίπεδο. Επίσης, η  Black  Rock  είναι ένας μείζων μέτοχος στην εταιρεία  Microsoft,   προεδρευόμενη   από   τον   Μπιλ   Γκέιτς   (Bill  Gates),   και   η Microsoft,   με   τη   σειρά   της,   είναι   μέτοχος   της  Pfizer,  η   οποία   έχει   λανσάρει   το προαναφερθέν αμφιλεγόμενο εμβόλιο.         Τον   ανωτέρω   χάρτη   των   εμπλεκόμενων   καπιταλιστικών   δυνάμεων   στην επιχείρηση   κορωνοϊός-εμβόλιο  Pfizer  έχει   δημοσιεύσει   ο  Olivier  Cabanel, διακεκριμένος αρθρογράφος του γαλλόφωνου ενημερωτικού πόρταλ  Agoravox, το οποίο ανήκει στον όμιλο ΜΜΕ AgoraVox (Fondation AgoraVox, Βέλγιο).    

Στο υπό έκδοση βιβλίο μου με τίτλο «Πιάνοντας τον Ταύρο από τα Κέρατα: Αιτίες,Συνέπειες και Προοπτικές στην Πολιτειολογία και στην Πολιτική Οικονομία» (που θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό από τις Εκδόσεις ΚΨΜ), έχω επισημάνει τα εξής για τη   συστημική   κατανόηση   της   επιχείρησης   κορωνοϊός-εμβόλιο  Pfizer:   «Κατά   τη χρονική περίοδο 2020-2021, ο τρόπος διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης  COVID (κορονοϊού) από την παγκόσμια καπιταλιστική ολιγαρχία αποτέλεσε μια έκφραση και συνέπεια της ιμπεριαλιστικής λογικής των καπιταλιστικών ελίτ: Πολύ καιρό πριν από   την   εκδήλωση   της  κρίσης   του  COVID-19,   ήταν   γνωστό ότι   πανδημίες ήταν πιθανές, και, μάλιστα, ήταν κατανοητό ότι θα επρόκειτο για πανδημίες κορονοϊού, συγκεκριμένα μικρές παραλλαγές της επιδημίας του ιού SARS. Η επιδημία του ιού SARS  είχε εκδηλωθεί στην Κίνα μεταξύ των ετών 2002 και 2004, και ο ιός είχε ταυτοποιηθεί   και   αναλυθεί   πλήρως.   Συνεπώς,   τα   φαρμακολογικά   εργαστήρια   θα μπορούσαν από τότε, περίπου δεκαπέντε έτη πριν από την εκδήλωση της κρίσης του COVID-19,   να   είχαν   αναπτύξει   τα   απαραίτητα   μέσα   για   την   προστασία   της ανθρωπότητας   από   μια   επικείμενη   πανδημία   κορονοϊού.   Ωστόσο,   οι   μεγάλες ιδιωτικές φαρμακευτικές  εταιρείες δεν  έδωσαν  προτεραιότητα στο  να  αναπτύξουν φάρμακα και εμβόλια για αυτόν τον μελλοντικό κίνδυνο, προτιμώντας να επενδύουν, λ.χ.,   στην   παραγωγή   νέων   καλλυντικών,   που   είχαν   μεγάλη   άμεση   ζήτηση   και ενίσχυαν τη χρηματιστηριακή θέση αυτών των εταιρειών. Ούτε τα ισχυρά κράτη της Δύσης αποφάσισαν να προβούν σε αντίστοιχες επενδύσεις, διότι, στις δεκαετίες του2000 και του 20210, ήταν απασχολημένα κυρίως με τη διεξαγωγή ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών επιχειρήσεων ανά τον κόσμο».  Και   συνεχίζω   στο   προαναφερθέν   υπό   έκδοση   βιβλίο   μου:   «Όταν,   πλέον,εκδηλώθηκε  η  πανδημία   του  COVID-19,  οι μεγάλες   φαρμακευτικές  εταιρείες, σε συνεργασία   με  τις   κυβερνήσεις   πολλών  κρατών,   έσπευσαν  να   προωθήσουν   στην αγορά   δοκιμαστικά   εμβόλια,   αμφίβολης   αποτελεσματικότητας   και   αμφίβολων μακροπρόθεσμων παρενεργειών, και οι κυβερνήσεις πολλών κρατών, στο όνομα της πολιτικής   εκτάκτων   αναγκών,   επέβαλαν  ακραία   μέτρα  περιστολής   των   ατομικών ελευθεριών   και   της   οικονομικής   δραστηριότητας   των   ανθρώπων   (όπως   το“lockdown”).   Με   αυτόν   τον   τρόπο,   το   καπιταλιστικό   κατεστημένο   επιδίωξε   να αξιοποιήσει την πανδημία του COVID-19 προκειμένου να ενισχυθούν οι μετοχές των φαρμακευτικών εταιρειών και, γενικώς, ο χρηματοοικονομικός καπιταλισμός και να συνεχιστεί   η   πολιτική   «ποσοτικής   διευκόλυνσης»   (“quantitative  easing”)   των κεντρικών τραπεζών, δηλαδή η έκδοση νέου χρήματος από τις κεντρικές τράπεζες με σκοπό   την   αγορά   μετοχών   και,   άρα,   την   ενίσχυση   του   χρηματοοικονομικού καπιταλισμού σε βάρος των εργαζομένων, των ατομικών ελευθεριών και, γενικώς,των   πραγματικών   παραγωγικών   δυνάμεων.   Με   απλά   λόγια,   στο   πλαίσιο   μιας πολιτικής   που   έχει   ονομαστεί   «ποσοτική   διευκόλυνση»,   οι   κεντρικοί   τραπεζίτες εκδίδουν αυθαίρετα πρόσθετες ποσότητες χρήματος τις οποίες διαθέτουν (δανείζουν)σε   συνεργαζόμενους   καπιταλιστές   ολιγάρχες,   προκειμένου   οι   τελευταίοι   να αγοράζουν   επιπλέον   περιουσιακά   στοιχεία,   ενώ   συγχρόνως   μεγάλες   πολεμικές επιχειρήσεις, τρομοκρατικές επιθέσεις και υγειονομικές κρίσεις (που επιβραδύνουν την   πραγματική   οικονομία)   χειραγωγούνται   και   χρησιμοποιούνται   ως   εργαλεία τιθάσευσης του πληθωρισμού, ο οποίος χωρίς αυτές θα εκτινασσόταν σε πολύ μεγάλα  ύψη   εξαιτίας   της   προαναφερθείσας   νομισματικής   πολιτικής   των   κεντρικών  τραπεζιτών και, βεβαίως, εξαιτίας της κερδοσκοπίας των καπιταλιστών ολιγαρχών και ορισμένων κρατικών γραφειοκρατιών (ιδίως εκείνων που είναι επιφορτισμένες με την «εθνική άμυνα» και την «εθνική ασφάλεια»). Γενικώς, η κήρυξη καταστάσεων«έκτακτης   ανάγκης»   (όπως,   λ.χ.,   ο   «πόλεμος   εναντίον   της   τρομοκρατίας»   που κήρυξαν οι ΗΠΑ μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, τα προγράμματα χρηματοοικονομικής διάσωσης και κρατικώς επιβεβλημένης λιτότητας μετά την έκρηξη της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008, τα έκτακτα και ειδικά μέτρα για την αντιμετώπιση του  COVID-19 στη χρονική περίοδο 2020-2021 κ.ο.κ.) χρησιμοποιείται συχνά για τη διενέργεια αυταρχικών, εκκαθαριστικών χρηματοοικονομικών   επιχειρήσεων,   προκειμένου   να   ελεγχθούν   οι   πληθωριστικές παρενέργειες της πολιτικής «ποσοτικής διευκόλυνσης» και να συγκαλυφθούν και να τακτοποιηθούν λογιστικώς κολοσσιαία φαινόμενα οικονομικής διαφθοράς, τα οποία οφείλονται στην κατάχρηση δημόσιων πόρων από το σύμπλεγμα ενόπλων δυνάμεων,βιομηχανίας και κρατικών υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας» 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΟΣ
https://drnicolaslaos.blogspot.com/