Του Στράτου Βαλτινού

Το κουρδικό  αναζωπυρώνεται . Ο  εκφασισμός του τουρκικού  κράτους, θεριεύει. Και τα δύο είναι μείζονα ζητήματα που  βάζουν φωτιά στην αυλή του τουρκικού συστήματος. Οργή προκαλεί η στάση της ΕΕ, παρήγορη η αντίθεση του Στέιτ Ντηπάρτμεντ αλλά και η Ελλάδα πρέπει να σκεφθεί την στάση της.

Εδικότερα , η βία, η καταπίεση και οι πολιτικές εθνοκάθαρσης του τουρκικού κράτους κατά των Κούρδων συνεχίζονται με αμείωτη ένταση, ενώ δρομολογείται με φασιστικού τύπου ενέργειες η διάλυση του κόμματος HDP, που αποτελεί την πολιτική έκφραση του κουρδικού λαού.
Παρήγορο στοιχείο αποτελεί η αντίδραση του Στέιτ Ντηπάρτμεντ που τονίζει ότι η απαγόρευση του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP),  θα «υπονόμευε περαιτέρω» την ήδη εύθραυστη τουρκική δημοκρατία. Την ίδια στιγμή ,όμως προκαλεί αλγεινή εντύπωση η παθητική στάση της ΕΕ που αμαυρώνει την δημοκρατική παράδοση της Ευρώπης. Η σιωπή των Βρυξελλών, όπως και πολλών χωρών της ΕΕ βυθίζει όλο και πιο πολύ την Ευρώπη στην αναξιοπιστία και στον βούρκο των κακώς νοούμενων συμφερόντων. Η ΕΕ είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμη να επιβάλλει κυρώσεις και επέβαλλε στην Ρωσία για τον Ναβάλνι , αλλά αρνείται να κάνει το ίδιο για τις διώξεις που υφίσταται ένας ολόκληρος λαός.

Σημειώνεται ότι Το HDP, που έχει 55 έδρες στο 600μελές κοινοβούλιο της Τουρκίας, αρνείται κάθε δεσμό με το PKK, αλλά αυτό δεν αρκεί στην ισλαμοφασιστική διακυβέρνηση Ερντογάν. Βουλευτές, διώκονται, δήμαρχοι φυλακίζονται, οικογένειες στην νοτιοανατολική Τουρκία εξοστρακίζονται, αλλά η ΕΕ αποσιωπά τα εγκλήματα . Και η ελληνική κυβέρνηση τρέμει στην ιδέα ότι αν θέσει το θέμα στην ΕΕ θα υποστεί τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Είναι μια ακόμη ψευδαίσθηση που κυριαρχεί στη χώρα μας, υπερτονίζει τις δυνατότητες της Άγκυρας, η οποία μάλλον έχει πολύ μεγαλύτερες αδυναμίες απ΄όσες φαντάζεται κανείς. Και είναι και πολύ ευάλωτη γιατί η νέα έξαρση του κουρδικού οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην πολιτική της Τουρκίας, που αρνείται να αναγνωρίσει τα δικαιώματα του κουρδικού λαού.

Οι τάσεις διεθνοποίησης του κουρδικού, αποτελούν παρήγορο στοιχείο . Η ΕΕ πρέπει να διορθώσει την άθλια διεθνή εικόνα της και να θέσει τέρμα στην γερμανοποίηση της εξωτερικής της πολιτικής. Οι ΗΠΑ, όπως είχαμε προβλέψει θα πιέσουν μέσω του κουρδικού την Τουρκία για να διορθώσει την δική της εξωτερική πολιτική και να επανέλθει στην αγκαλιά του ΝΑΤΟ και της Ουάσιγκτον. Η Ελλάδα τέλος, έχει κάθε δικαίωμα και κάθε λόγο να σταθεί απέναντι στην κατάρρευση της τουρκικής δημοκρατίας και στην επικράτηση του φασισμού. Όπως καταδίκασε το πραξικόπημα κατά του Ερντογάν, έτσι και τώρα οφείλει η Αθήνα να σταθεί στο πλευρό δημοκρατικών δυνάμεων και των Κούρδων και τίποτα δεν έχει να φοβηθεί.