Του Σωτήρη Σιδέρη

Η Τουρκία αποκαθιστά τις σχέσεις με την Αίγυπτο, ελέγχει πολιτικά την επίσημη κυβέρνηση της Λιβύης, έχει στρατηγική σχέση με την Αλβανία, είναι παρούσα στο Κόσοβο και τώρα, αναβαθμίζει σε στρατηγικό επίπεδο και τις σχέσεις με τη Βόρεια Μακεδονία.  Με εξαίρεση την Αίγυπτο, σε όλες τις  άλλες προαναφερθείσες περιπτώσεις, η Ελλάδα έχει προβληματικές σχέσεις με πολλά εκκρεμή ζητήματα προς επίλυση. Η επίσκεψη του Τούρκου ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν στα Σκόπια την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου , ήταν αποκαλυπτική των προθέσεων της Άγκυρας.

Σε επίπεδο εντυπώσεων, ο Φιντάν ήταν ο πρώτος ΥΠΕΞ που πήγε στα Σκόπια μετά τις εκλογές, καθόλου τυχαία. Επίσης, ταυτίστηκε με την τακτική Μίτσοτσκι, να αποκαλεί τη χώρα του, πότε Βόρεια Μακεδονία, πότε απλά Μακεδονία, κάτι που όπως είχαμε προβλέψει διεθνοποιεί την διπλή ονομασία και συνιστά κραυγαλέα παραβίαση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Η Τουρκία προσπαθεί να καλύψει το κενό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στις σχέσεις με τα Σκόπια, προωθώντας συμφωνίες σε πλήθος τομέων της οικονομίας, αλλά και στην πολιτική άμυνας  και ασφάλειας.  Η Αθήνα όμως αντί να είναι ενεργητική και πανταχού παρούσα,  είναι ληθαργική.

Η επιρροή της Τουρκίας αυξάνεται, της Ελλάδας μηδενίζεται

Αν στόχος της Τουρκίας είναι, μέσω της αύξησης της επιρροής της να δημιουργήσει έναν άξονα έναντι της Ελλάδας με την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία, θα φανεί στην πορεία. Αυτό φυσικά δεν εξαρτάται μόνο από την Άγκυρα, αλλά και από τον τρόπο που θα κινηθεί η Ελλάδα. Η οποία προς το παρόν προκαλεί ανησυχία με την ανυπαρξία της.
Να σημειωθεί ότι η Τουρκία έχει άριστες σχέσεις  και με την Σερβία, την οποία η Ντόρα Μπακογιάννη εξόργισε με την γνωστή έκθεση για το Κόσοβο στο Συμβούλιο της Ευρώπης, ενώ επηρεάζει την πολιτική σκηνή και της Βουλγαρίας με την μεγάλη τουρκική μειονότητα. Να σημειωθεί πως σε κάθε επίσκεψη Τούρκου αξιωματούχου είτε στην Αθήνα, είτε στα Σκόπια, είτε στα Τίρανα, τίθεται το θέμα των εκεί τουρκικών μειονοτήτων,  που αν και πολύ μικρές αριθμητικά,  η Άγκυρα το αναδεικνύει ως ζήτημα διμερών σχέσεων. Μια απλή σύγκριση με την ανύπαρκτη πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την πολυπληθή  ελληνική μειονότητα της Αλβανίας , αρκεί για να καταγραφεί το μέγεθος του προβλήματος.

Οι συνομιλίες του Φιντάν στα Σκόπια φαίνεται ότι ήταν ιδιαίτερα παραγωγικές . Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός ο ίδιος, πιο συγκρατημένος ο ομόλογός του  Τίμτσο Μουτσούνσκι, περιέγραψε με διπλωματική ενάργεια τους στόχους της Τουρκίας.
Πρώτον, συμφώνησαν να προχωρήσει η σύσταση Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου.
Δεύτερον έθεσε υψηλούς στόχους για τις οικονομικές σχέσεις, ενώ κάλεσε τις τουρκικές επιχειρήσεις να επενδύσουν στη Βόρεια Μακεδονία.
 Τρίτον όπως είπε ο Φιντάν «η Βόρεια Μακεδονία έχει ξεχωριστή θέση για μένα» και πρόσθεσε ότι πιστεύει πως η οθωμανική κληρονομιά αποτελεί σημαντικό μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας και θα συνεχίσουν τη συνεργασία σε αυτόν τον τομέα. Πως θα γίνει αυτό; μα με θρησκευτικά σχολεία, τζαμιά και ιδρύματα , μέσω των οποίων η Τουρκία αυξάνει την επιρροή , όπως κάνει στην Αλβανία, το Κόσοβο, τη Γερμανία και παντού όπου υπάρχουν Τούρκοι. Η πίεση μάλιστα για διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας άρχισε ήδη.
Στα πολιτικά ζητήματα ο Φιντάν ήταν επίσης εκφραστής της επιθετικής διπλωματίας, όπως την προωθεί η Άγκυρα παντού. Απαίτησε από τα Σκόπια να  συνεργαστεί “στον τομέα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, με επικεφαλής τη "FETO", διότι αυτή δεν αποτελεί απειλή μόνο για την Τουρκία, αλλά και για όλες τις χώρες όπου είναι παρούσα”. Δηλαδή απαίτησε το άγριο κυνηγητό των γκιουλενιστών τους οποίους ο Ερντογάν χαρακτηρίζει τρομοκράτες. Ανάλογη πίεση υφίσταται συχνά και η Ελλάδα.

Όπως είπε ο Φιντάν τα Βαλκάνια,  έχουν γεωστρατηγική σημασία  και ζήτησε την επιτάχυνση της  στρατιωτικής συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία. «Σε αυτό το πλαίσιο, πιστεύω ότι θέματα όπως η στρατιωτική εκπαίδευση και η συμμετοχή σε στρατιωτικές ασκήσεις θα αποκτήσουν σημαντική δυναμική το προσεχές διάστημα. Οι εταιρείες της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας μας κατέχουν κορυφαίες θέσεις παγκοσμίως και θα ήθελα να τονίσω ότι οι εταιρείες αυτές είναι έτοιμες να συνεισφέρουν στη Βόρεια Μακεδονία» είπε ο Φιντάν .
Ο Τίμτσο Μουτσούνσκι  είπε  ότι «η χώρα μας, από την ανεξαρτησία της ακόμη, μπορούσε να βασιστεί στην Τουρκία, ως φίλο και υποστηρικτή μας για την επίτευξη των στρατηγικών μας στόχων».
       

Εθνικό πρόβλημα

Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας βαδίζει σε έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο. Η όξυνση των σχέσεων με χώρες των βαλκανίων, συνιστά σοβαρή απειλή για την πολιτική ασφάλειας της χώρας. Η αδράνεια, η παθητικότητα, η άρνηση ή η ανικανότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, να λύνει προβλήματα, να δρομολογεί θετικές εξελίξεις έχουν πλέον εξελιχθεί σε εθνικό πρόβλημα. Η Τουρκία, είναι πανταχού παρούσα και με θετικό πρόσημο, καταθέτει προτάσεις για συνεργασία, κάνει “προσφορές” στον τομέα της ασφάλειας και εμφανίζεται ως προστάτιδα δύναμη στην περιοχή. Φυσικά κόντρα στην ελληνική εξωτερική πολιτική, που όφειλε να έχει ηγετική πολιτική στην περιοχή. Πολιτική διαρκούς αναβάθμισης των σχέσεων, στενή συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας , επίλυση των προβλημάτων με επιθετική διπλωματία , κοινές κοινωνικές πολιτικές , κοινές πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής και πολλά ακόμη.
Τι κάνει η ελληνική κυβέρνηση; τίποτα απολύτως και γι αυτό είναι μια επικίνδυνη κυβέρνηση...