Του Σωτήρη Σιδέρη
Η Ελλάδα διανύει μια σκοτεινή περίοδο στην επέτειο των πενήντα χρόνων της μεταπολίτευσης. Ο Άρειος Πάγος, πότε με πρωτοφανή αντιπαράθεση με το Ευρωπαικό Κοινοβούλιο, πότε παραπέμποντας τους γονείς των νεκρών παιδιών των Τεμπών σε μεταφυσικό παρηγορητή, πότε  με διάτρητες έρευνες , όπως αυτή για τις υποκλοπές, μετατρέπεται σε στυλοβάτη μιας σκοτεινής , αντιδημοκρατικής εξουσίας που λειτουργεί φανερά και ξεδιάντροπα με νοοτροπία καθεστώτος.  Η ΕΥΠ μπορεί να συνεχίσει να υποκλέπτει συνομιλίες με το οικτρό “εθνικό απόρρητο”. Και φυσικά όλες οι παρακολουθήσεις τη ΕΥΠ, νόμιμες, εννοείται για εθνικούς, αλλά απόρρητους λόγους, φυσικά  δεν συνδέονταν με αυτές του Predator.  Η ανακοίνωση της Αδειλίνη πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ιστορικό κείμενο...

Κάπως έτσι,  θα επιστρέψει θριαμβευτικά στο Μαξίμου ο Δημητριάδης, ο πρωθυπουργός θα ευχαριστήσει τη Δικαιοσύνη και όσοι πιστεύουν ακόμη στο κράτος δικαίου, πρόβλημά τους. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αδειλίνη, διώξεις  θα ασκηθούν, μόνο για εκπροσώπους εμπλεκόμενων εταιρειών σε βαθμό πλημμελήματος .Ο Άρειος Πάγος δέχεται ότι το μισό υπουργικό συμβούλιο, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ και πλήθος αξιωματούχων είναι εθνικά επικίνδυνοι.  Κλείνει το σκάνδαλο;  για την κυβέρνηση ναι, για τον λαό όχι.  Και το προδικτατορικό παρακράτος είχε δικαστική ασυλία,  με φωτεινή και ιστορική εξαίρεση τον Χρήστο Σαρτζετάκη, αλλά έμεινε στην ιστορία ως ανώμαλη περίοδος. Έτσι θα μείνει και η κυβέρνηση Μητσοτάκη…

Επιμονή στη διεθνοποίηση

Τα πολιτικά κόμμα εκδίδουν οργισμένες ανακοινώσεις, αλλά δεν θα πτοηθεί το καθεστώς. Κοινοβουλευτικά, η αντιπολίτευση δεν έχει την ισχύ να επαναφέρει το ζήτημα. Τα ΜΜΕ θα αποθεώσουν τη Δικαιοσύνη και θα εξυψώσουν την πολιτική ηθική του Μητσοτάκη, που … άδικα κατηγορήθηκε. Οι παρακολουθούμενοι υπουργοί και κρατικοί αξιωματούχοι, όπως και κάποιοι δημοσιογράφοι και επιχειρηματίες θα συνεχίσουν να σιωπούν, προφανώς επειδή τους κρατάνε. Είναι ταπεινωτικό για όλους αυτούς, να δηλώνει επίσημα ο Άρειος Πάγος ότι παρακολουθούνταν για λόγους εθνικής ασφάλειας και να σκύψουν το κεφάλι, ουσιαστικά αποδεχόμενοι ότι είναι εθνικά ύποπτοι. Και όσοι αντέδρασαν και προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, όπως οι δημοσιογράφοι Κουκάκης και Τέλογλου; θα τους πει η ΕΥΠ στη δίκη, αν γίνει, τους λόγους παρακολούθησής τους; ε ρε γλέντια….



Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη αδιαφορώντας για την κατακραυγή που ήξερε ότι θα προκαλέσει, έδωσε το πολυπόθητο συγχωροχάρτι στην κυβέρνηση, αθωώνοντας τους πολιτικά υπεύθυνους για το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Υπό αυτό το πρίσμα, η μόνη οδός για τα θύματα και την αντιπολίτευση είναι η μεγαλύτερη διεθνοποίηση του θέματος. Κυρίως όμως τα πολιτικά κόμματα να τοποθετηθούν επίσημα, πρακτικά και με την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών για το μείζον πρόβλημα της Δικαιοσύνης. Το να δηλώνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι δεν εμπιστεύεται πλέον τη Δικαιοσύνη, είναι μείζον εθνικό και θεσμικό ζήτημα. Πως λοιπόν θα ανατραπεί αυτό το κλίμα διαπλοκής, ενίοτε σήψης και παρακμής;

1. Oλοκληρώθηκε σήμερα η προκαταρκτική εξέταση για την υπόθεση των υποκλοπών, μετά από (2) δύο περίπου έτη συνολικά, (9) εννέα, δε, μόλις μήνες από την αναβάθμιση της έρευνας, με την ανάθεσή της από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προσωπικά στον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αχιλλέα Ζήση, λόγω της μείζονος σημασίας της υπόθεσης και προς αποτροπή του κινδύνου παραγραφής των ερευνωμένων πράξεων. Ο χρόνος εκτιμάται ως ο απολύτως απαραίτητος ενόψει της ασυνήθιστης έκτασης της έρευνας και της σε βάθος διερεύνησης κάθε πτυχής της υπόθεσης.  
2. Ενδεικτικά, κατ’ αυτήν εξετάστηκαν, μεταξύ άλλων, και σχεδόν όλοι οι προτεινόμενοι από τους εγκαλούντες-αναφέροντες μάρτυρες, και δη πολιτικοί, δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, Διοικητές και Υποδιοικητές και λοιπά μέλη της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) την τελευταία 10ετία, μέλη της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) και της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας (ΕΑΔ), Ανώτατοι Αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας, της Διεύθυνσης Διαχείρισης και Ανάλυσης Πληροφοριών, Διεύθυνσης Οικονομικών Αρχηγείου κ.λπ., τα τελευταία χρόνια, καθώς και της Δ/νσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, συνολικά, δε, περισσότεροι από σαράντα (40) μάρτυρες.
3. Επελήφθησαν τρεις Ανεξάρτητες Αρχές και δη η ΑΠΔΠΧ (Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα), η ΑΔΑΕ (Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών) και η ΕΑΔ (Εθνική Αρχή Διαφάνειας), οι οποίες διεξήγαγαν έρευνες, αλλά και επιτόπιους ελέγχους σε δημόσιους φορείς: Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (ΕΛΑΣ), Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ), καθώς και σε εταιρείες και κατέθεσαν τις εκθέσεις και τα πορίσματά τους.
4. Παράλληλα, σε εξέταση μαρτύρων προέβη και η Δ/νση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, που διενήργησε έρευνες σε εταιρείες και οικίες υπόπτων, κατά τις οποίες κατασχέθηκαν έγγραφα, φορολογικά στοιχεία και ψηφιακά πειστήρια, τα οποία εξετάστηκαν στη συνέχεια από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών. Διατυπώθηκαν και απαντήθηκαν δύο αιτήματα Δικαστικής Συνδρομής προς τις δικαστικές αρχές των ΗΠΑ και της Ελβετίας. Διεξήχθη έλεγχος από τη Διεύθυνση Οικονομικής Αστυνομίας (Τμήμα Φορολογικής Αστυνόμευσης) σε φυσικά και νομικά πρόσωπα και κατατέθηκε το πόρισμά της. Επίσης λήφθηκαν ανωμοτί εξηγήσεις, υποβλήθηκαν υπομνήματα κ.λπ.
5. Ικανοποιήθηκαν ακόμη όλα τα αιτήματα των εμπλεκομένων, συμπεριλαμβανομένης και της Δικαστικής Πραγματογνωμοσύνης, που διενεργήθηκε στα αρχεία της ΕΥΠ από δύο πραγματογνώμονες, παρουσία του ως άνω εισαγγελικού λειτουργού. Η προκαταρκτική εξέταση κατέληξε σε ένα απολύτως εμπεριστατωμένο πόρισμα 300 περίπου σελίδων, που ο ανωτέρω Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου υπέβαλε στην Εισαγγελέα, η οποία συμφώνησε τόσο με το νομικό όσο και με το ουσιαστικό περιεχόμενό του.
6. Από το πιο πάνω πλούσιο αποδεικτικό υλικό συνάγεται αναντίλεκτα ότι δεν υπήρξε καμία απολύτως εμπλοκή με το κατασκοπευτικό λογισμικό Predator ή οποιοδήποτε άλλο παρόμοιο λογισμικό κρατικής υπηρεσίας, και δη της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), της Αντιτρομοκρατικής (Δ.Α.Ε.Ε.Β.) και γενικότερα της ΕΛ.ΑΣ. (υπουργείο Προστασίας του Πολίτη) ή οποιουδήποτε κρατικού λειτουργού.
7. Ως προς δε τις διατάξεις περί άρσης απορρήτου των επικοινωνιών, που εκδόθηκαν από την τότε Εισαγγελέα της ΕΥΠ και αφορούν τα έτη 2020-2024, τηρήθηκε απαρέγκλιτα η διαδικασία που προβλέπεται από το Νόμο, ο οποίος, εκτός των άλλων, διαχρονικά, δεν αξιώνει την παράθεση ειδικής αιτιολογίας στις ως άνω διατάξεις, η σχετική δε πρόβλεψη, η οποία θεσμοθετήθηκε το πρώτον με το Ν. 2225/1994, διατηρήθηκε συνεχώς από όλες τις Κυβερνήσεις μέχρι τον νέο Ν. 5002/9-12-2022, ενώ είναι σύμφωνη και με το πνεύμα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης (βλ. την απόφαση της 16/2/2023 του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην υπόθεση C-349/21). Σημειώνεται εξάλλου ότι για την ανωτέρω Εισαγγελέα της ΕΥΠ, μετά τη διενεργηθείσα σχετικά πειθαρχική προκαταρκτική εξέταση από Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, εκδόθηκε απαλλακτικό πόρισμα, με το οποίο συμφώνησε, θέτοντας την υπόθεση στο αρχείο, και η Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, Πρόεδρος του Συμβουλίου Επιθεώρησης των Δικαστηρίων.
8. Περαιτέρω προέκυψαν «επαρκείς ενδείξεις» στο στάδιο αυτό για την κίνηση ποινικής δίωξης σε βάρος ορισμένων νομίμων εκπροσώπων και πραγματικών ιδιοκτητών εταιρειών, για αξιόποινες πράξεις, όπως της παραβίασης του απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας κ.λπ. Οι πράξεις όμως αυτές, λόγω της επί το επιεικέστερο τροποποίησής τους το 2019, με τον νέο ΠΚ (ν. 4619/2019), τιμωρούνται σε βαθμό πλημμελήματος και παρά το γεγονός ότι υπό το προγενέστερο, αλλά και το σημερινό νομικό καθεστώς (παλαιός ΠΚ και άρθρο 10 του ν. 5002/9-12-2022, που τροποποίησε το νέο ΠΚ) έχουν χαρακτήρα κακουργήματος, κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναδρομικής ισχύος του επιεικέστερου νόμου (άρθρο 2 ΠΚ), ενόψει και του χρόνου τέλεσης αυτών, που αφορά τα έτη 2020 και 2021.
9. Οι απαιτούμενες αυτές στο παρόν στάδιο «επαρκείς ενδείξεις» για την κίνηση της ποινικής δίωξης κατά των ως άνω ιδιωτών, οι οποίες ερείδονται κυρίως στη διαπίστωση ότι οι εν λόγω εταιρείες εμπλέκονται σε ανάλογες πράξεις παραβίασης απορρήτου τηλεφωνικής επικοινωνίας κ.ά., πολιτικών, δημοσιογράφων κ.λπ και σε άλλες χώρες, σε συνδυασμό με το γεγονός της ύπαρξης παρόμοιων «στόχων» και στην Ελλάδα, κρίθηκε ότι πρέπει να οδηγήσουν τη σχετική κατηγορία στο ακροατήριο για να ελεγχθεί η βασιμότητα αυτής ή όχι.
10. Τέλος, επισημαίνεται ότι σε καμία άλλη χώρα δεν διεξήχθη τόσο ενδελεχής (Δικαστική) έρευνα –με τη συμμετοχή μάλιστα και τριών Aνεξαρτήτων Αρχών– για παρόμοια υπόθεση, στις περισσότερες δε περιπτώσεις οι ανάλογες έρευνες κατέληξαν σε επιβολή απλών κυρώσεων και δη προστίμων σε βάρος των ανωτέρω εμπλεκομένων εταιρειών.