Μετά την αποχώρηση των Γερμανών από τη βάση του Ιντσιρλίκ  πριν από μερικούς μήνες  και την κριτική που δέχεται η Μέρκελ  από τα δεξιά της ,  οι σχέσεις με τη Τουρκία οξύνονται διαρκώς.  Δεν είναι σίγουρο ότι η κρίση θα διαρκέσει όσο και η προεκλογική εκστρατεία και ότι μετά τις εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου, το κλίμα θα αποκατασταθεί σταδιακά. Αλλωστε στο debate Μερκελ-Σουλτς και οι δύο υπερθεμάτισαν κατά της Τουρκίας δείχνοντας ότι η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας θα διακοπεί. Οι γερμανοτουρκικές σχέσεις σε κάθε περίπτωση  εισέρχονται σε νέα φάση και αυτό ενδιαφέρει φυσικά την Ελλάδα.

Τόσο η Μέρκελ, όσο και οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν θέσει επί τάπητος τα προβλήματα δημοκρατίας στη Τουρκία, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα έχει εύκολα επιχειρήματα μετά τις εκλογές για να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Δεύτερο, γιατί η Μέρκελ και ο Γκάμπριελ έχουν ζητήσει και επίσημα να διακοπούν οι συνομιλίες για την αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας, πράγμα που καθιστά ακόμη πιο δύσκολη την εξομάλυνση. Ο τρίτος  παράγοντας που ενδεχομένως επηρεάσει ακόμη περισσότερο τις σχέσεις Βερολίνου –Άγκυρας είναι η στάση που θα κρατήσει η Γερμανία και η ΕΕ στο δημοψήφισμα της 25ης Σεπτεμβρίου για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν. Αν η Γερμανία και η ΕΕ τηρήσουν φιλοκουρδική στάση, όπως π.χ. έκαναν με το Κόσοβο, τότε θα εδραιωθεί ένα κλίμα έντονης αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο χωρών. Η Ελλάδα προς το παρόν ούτε καν μελετά τις εξελίξεις , πόσο μάλλον να επωφεληθεί από αυτές.

 Όπως έγινε γνωστό τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου 2017, το Βερολίνο ζήτησε  από την Επιτροπή , την  διακοπή των προπαρασκευαστικών εργασιών για την αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης ΕΕ-Τουρκίας , επειδή θα έστελνε «λάθος σήμα», όπως αναφέρεται σε έγγραφο που  επικαλέστηκε το  Reuters.
Στο έγγραφο απαριθμούνται επίσης άλλα μέτρα που επιθυμεί το Βερολίνο, με την εφαρμογή των οποίων θα ασκηθεί πίεση στην Άγκυρα για να σεβαστεί το κράτος δικαίου. Τέλος, προστίθεται ότι η Γερμανία αναμένει από την Κομισιόν να κατευθύνει την προ-ενταξιακή χρηματοδότηση με τρόπο ώστε να στηρίζεται η δημοκρατία, ενώ θα πρέπει να διακοπούν όλες οι προ-ενταξιακές ενισχύσεις προς την Τουρκία, εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο.
Πιθανότατα οι εξελίξεις αυτές να μην είναι άσχετες με την δρομολογούμενη από τη Γερμανία και τη Γαλλία Ευρώπη πολλών ταχυτήτων. Στο πλαίσιο των αλλαγών που προωθούν οι δύο χώρες, είναι πιθανό να έρθει και πάλι στο προσκήνιο η παλιά πρόταση για μια Ειδική Σχέση ΕΕ-Τουρκίας . Όμως επειδή μέχρι τώρα δεν υπάρχει προηγούμενο , αποτελεί ερώτημα τι θα περιλαμβάνει , δηλαδή ποια τα δικαιώματα και ποιες οι υποχρεώσεις συνδεδεμένης χώρας. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάδα οφείλει για λόγους δικής της ασφάλειας να παρέμβει και να έχει δικές της προτάσεις και παράλληλα να διαμηνύσει σε Βερολίνο και Παρίσι  ότι η Ειδική Σχέση πρέπει να περιλαμβάνει σειρά δεσμεύσεων και συμφωνιών που να καθιστούν απαγορευτική τη συνέχιση της αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Υπό αυτό το πρίσμα οι εξελίξεις μετά τις γερμανικές εκλογές θα έχουν έναν διαφορετικό χαρακτήρα , όχι μόνο για τους εσωτερικούς συσχετισμούς στο Βερολίνο , την Τρίτη αξιολόγηση, τα μνημόνια γενικότερα, αλλά και μια ευρύτερη διάσταση που αφορά το μέλλον της ΕΕ, τη θέση της Ελλάδας στη νέα δομή και φυσικά θέματα ασφάλειας και περιφερειακής σταθερότητας.