Του Σωτήρη Σιδέρη
Μια στιγμιαία και μάλλον αυθόρμητη αντίδραση του Αλέξη Τσίπρα σε πρόσφατη συνέντευξή του, έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ ένα ισχυρό σύνθημα, τις “γαλάζιες ακρίδες” , το οποίο συμπυκνώνει ένα ολόκληρο επικοινωνιακό δόγμα. Το οποίο αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιλαμβάνονται την διαχείριση των δημοσίων πόρων της χώρας. Η φράση αυτή τονίζει την ροπή της ΝΔ προς τα σκάνδαλα, με ιδιαίτερη αδυναμία τις απευθείας και αδιαφανείς αναθέσεις σε κομματικούς, συγγενείς , παράγοντες και παραγοντίσκους. Ταυτόχρονα αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο επανιδρύθηκε το σύγχρονο πελατειακό κράτος. Η απήχηση της φράσης αυτής είναι ήδη μεγάλη και σταδιακά εδραιώνεται στη δημόσια αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖ- ΝΔ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο “κοριός”, ο υπεύθυνος για τις υποκλοπές και το κόμμα του είναι οι “γαλάζιες ακρίδες”. Η επιπλέον φθορά που μπορεί να επιφέρει ένα σύνθημα, σε μια ήδη φθαρμένη κυβέρνηση, είναι μεγάλη . Μάλιστα , το σύνθημα αυτό μπορεί υπό προυποθέσεις να αποδειχθεί και καταλύτης , να επηρεάσει ψηφοφόρους, να γίνουν οι μυλόπετρες που θα συνθλίψουν την πιο καλή ή και την πιο επιθετική επικοινωνιακή πολιτική. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και τον συνοδεύει και μετά θάνατον η λέξη “αποστάτης”.
Την πάγια θέση της Τουρκίας ότι δεν δέχεται επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων , ούτε κατά ένα μίλι στο Αιγαίο επανέλαβε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, αλλά η Ελλάδα δεν συζητά τέτοιο θέμα . Αυτή την στιγμή, συζητά την επέκταση των χωρικών υδάτων στην Κρήτη, κυρίως νότια , αλλά η απειλή του Τσαβούσογλου δεν αναφέρονταν εκεί , αλλά στο Αιγαίο. Είναι μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη καθώς είναι γνωστό μεν ότι είναι απόλυτο κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα προς κάθε κατεύθυνση στην Κρήτη και μέχρι το Καστελλόριζο, αλλά λόγω έντασης στην περιοχή, πολλοί διερωτώνται , λανθασμένα σίγουρα, πως μπορεί να κινηθεί η Ελλάδα. Υπό το πρίσμα αυτό, κάθε άλλο παρά προκλητική ήταν η δήλωση του Τσαβούσογλου, μάλλον κλείνει το μάτι στην Ελλάδα και ταυτόχρονα ορίζει ως κόκκινη γραμμή της Άγκυρας τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο. Ποια είναι η απάντηση της Αθήνας;
Του Σωτήρη Σιδέρη
Να επεκτείνει η Ελλάδα τα χωρικά της ύδατα και προς ποια κατεύθυνση; Βόρεια, νότια και ανατολικά της Κρήτης; το casus belli της Τουρκίας ισχύει για τα ανατολικά της Κρήτης; τι θα κάνουμε με Ρόδο, Κάρπαθο ; ένας εθνικός τραγέλαφος ξετυλίγεται καθώς ενώ η Τουρκία εφαρμόζει με απόλυτη προσήλωση το σχέδιό της από τον Καύκασο και το Αιγαίο μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο, η την Ελλάδα να μοιάζει με ακυβέρνητη πολιτεία . Που δεν έχει αποφασίσει ακόμη, 48 χρόνια μετά την μεταπολίτευση τι θα κάνει πως θα το κάνει , με ποιο σχέδιο. Όμως όλοι τους έχουν προσωπικά σχέδια και διαγκωνίζονται ποιος θα το πρωτοπεί, τίνος το όνομα θα προβληθεί στα βραδινά δελτία ειδήσεων. Εικόνα μη σοβαρής χώρας. Από τον Δένδια μέχρι τον Μητσοτάκη και από τον Μπλίνκεν μέχρι τον Μακρόν και τον Σολτς κάνουν ο καθένας παιχνίδια. Το θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων αναδύθηκε με μεγάλη ένταση, με διαρροές και προσωπικές πολιτικές μετά και την τελευταία συμφωνία Τουρκίας -Λιβύης και πήρε μια καταιγιστική δημοσιότητα με τον πρώτο υπεύθυνο της χώρας , τον πρωθυπουργό, να είναι απών και να σιωπά. Ίσως τον βολεύει να συζητά η Ελλάδα για τα χωρικά ύδατα παρά για τις υποκλοπές....
Του Στράτου Βαλτινού
Ενίοτε τα παραμύθια είναι πιο χρήσιμα στους ενήλικες, κυρίως σε αρθρογράφους και πολιτικούς, παρά στα παιδιά. Αυτό γιατί είναι πολύ βολικά για να υπηρετήσουν τις δικές τους αλήθειες και σκοπιμότητες. Υπό αυτό το πρίσμα άρθρο στην Καθημερινή , μας θυμίζει λίγο πολύ το παραμύθι του ανθελληνικού μετώπου που στήθηκε το πρώτο εξάμηνο του 2015 , για την υποτιθέμενη ζημιά των 200 δις ευρώ από την τότε κυβέρνηση με προφανή στόχο να καταρρεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το να συνεχίζεται όμως η διακίνηση αυτών των ισχυρισμών, μόνο και μόνο για να ικανοποιείται η πολιτική φαντασίωση μιας ολόκληρης παράταξης, της ΝΔ, είναι έξω από κάθε λογική. Ανεξάρτητα από τα λάθη που έκανε η τότε κυβέρνηση υπάρχει και αυτή η σκοτεινή εκδοχή. Στο άρθρο γίνεται αναφορά με κάποια έκπληξη, στην πέραση που έχει ο Γ. Βαρουφάκης στο εξωτερικό, παρά το γεγονός ότι, όπως γράφει:
Είναι το παρακράτος κανονικότητα; υπάρχει διασύνδεση μεταξύ του Μεγάρου Μαξίμου και του υποκόσμου; μια τρομακτική, όσο και μοναδική υπόθεση , τουλάχιστον στα μεταπολιτευτικά χρονικά της χώρας, αναδύεται από πλήθος δημοσιευμάτων και αποκαλύψεων των τελευταίων ημερών. Ένα δημοσίευμα της εφημερίδας τα ΝΕΑ, ότι στο Μαξίμου υπήρχε κέντρο για παρακολουθήσεις και ότι μεταξύ των θυμάτων ήταν και ο πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, δείχνουν ότι η απόσταση μεταξύ ΝΔ και εκτροπής έχει μηδενιστεί. Όλοι δείχνουν τον πολυπράγμονα ανεψιό του πρωθυπουργού Δημητριάδη. Όμως ο Δημητριάδης σιωπά και ανέλαβε να απαντήσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Οικονόμου με μια αλλόκοτη δήλωση που δεν λέει τίποτα επί της ουσίας και αφήνει πολλά στη φαντασία μας. Για την κυβέρνηση όλα φαντάζουν ως καθημερινότητα μιας εξουσίας που δεν έχει καμία επαφή με την κοινωνία, τους νόμους και τους θεσμούς και δεν νοιώθει ότι πρέπει να λογοδοτεί. Ο Δημητριάδης σιώπησε και δεν έκανε αγωγές ίσως γιατί ο Ευάγγελος Μαρινάκης έχει περισσότερους δικηγόρους. Το Επιτελικό Κράτος έχει εξαερωθεί. Αυτή η στάση είναι μήπως οι τελευταίοι σπασμοί μιας εξουσίας που θα θυμάται ο λαός ως ιστορία παρεκκλίσεων; ή θα έχουμε απρόβλεπτες καταστάσεις;