Του Σωτήρη Σιδέρη
Οι εσωκομματικές δονήσεις της ΝΔ γύρω από τα μεγάλα θέματα εξωτερικής πολιτικής, ιδιαίτερα την συμφωνία των Πρεσπών και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, είναι μόνο η αρχή των όσων αρνητικών θα επακολουθήσουν. Οι εξελίξεις στις σχέσεις με την Λιβύη, οι διαπραγματεύσεις για την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ –Τουρκίας, τα διμερή προβλήματα και το Κυπριακό που οδηγείται σε πενταμερή στις 25 Απριλίου θα επαναφέρουν την συζήτηση γύρω από το τι συμφέρει και τι όχι τη χώρα και δεν θα είναι ανώδυνη. Γιατί είναι πολύ πιθανόν οι ενδοκυβερνητικές και κομματικές προτεραιότητες να υπερισχύσουν και να οδηγηθούμε , αντί σε εθνικές διεξόδους, σε έναν εθνικό τραγέλαφο με πολλαπλάσιες επιπτώσεις .
Σίγουρα η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων δεν γνωρίζει ότι η κόρη του πρωθυπουργού εργάζεται ήδη στην τράπεζα-υπερδομή που λέγεται Goldman Sachs. Μάλιστα προσελήφθη, λίγες μόνο εβδομάδες μετά την αποφοίτησή της από John Hopkins όπου σπούδαζε στη σχολή Δημόσιας Υγείας και αποφοίτησε τον Μάιο του 2019. Λίγες εβδομάδες αργότερα προσελήφθη στην εν λόγω τράπεζα. Την αναφορά για την πρόσληψη την έκανε ο Γραμματέας του ΜέΡΑ 25 Γιάνης Βαρουφάκης σε συνέντευξή του στο ομογενειακό ραδιόφωνο της Αυστραλίας το SBS Greek, με αφορμή την διένεξη για την ψήφο των ομογενών, επικρίνοντας την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα που ψήφισαν το νόμο για την ψήφο των αποδήμων.
Η Ουκρανία αυτή τη φορά μπορεί να μετατραπεί στην τέλεια παγίδα για να φτάσουμε σ ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο. Ο τι δεν έγινε το 2014, μπορεί να γίνει το 2021, γιατί πολύ απλά ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζο Μπάϊντεν, δηλώνει ότι θα φτάσει στα άκρα με τον “δολοφόνο” και συγχρόνως “δειλό” Πούτιν. Η Ουκρανία παραμένει μια αφορμή (με πολύ μεγάλο κόστος δυστυχώς για τους Ουκρανούς) αφού η αιτία είναι άλλη. Είναι η διαφαινόμενη πρόθεση του Τ. Μπάϊντεν να οδηγήσει τα πράγματα σε μια νέα ψυχροπολεμική εποχή, σ ένα νέο διπολισμό. Από τη μια μεριά ο κόσμος της δημοκρατίας και από την άλλη τα αυταρχικά καθεστώτα, Ρωσία, Κίνα και πολλοί άλλοι, είναι η θεώρηση Μπάϊντεν. Η συνεχώς δοκιμαζόμενη, διχασμένη Ουκρανία, είναι το τέλειο άλλοθι.
Η μετατροπή των χώρων εργασίας σε αρένα δρομολογείται. Ο ιδεολογικός εκφραστής αυτής της ωμής , όσο και αντικοινωνικής πολιτικής, ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης ανέλαβε το θλιβερό για τους εργαζόμενους, αλλά χαρμόσυνο για το ΣΕΒ καθήκον, να καταργήσει το οκτάωρο και να θεσμοθετήσει το δεκάωρο εργασίας. Ταυτόχρονα, να εξαπολύσει μια πρωτόγονη προπαγάνδα περί «ευελιξίας» που θα βολεύει τους εργαζόμενους γιατί όπως είπε θα έχουν χρόνο να μαζεύουν τις ελιές τους. Είναι ένας πολιτικός πόλεμος που θα εξελιχθεί το επόμενο διάστημα, καθώς η Αριστερά , αλλά και κοινωνικές δυνάμεις δεν δείχνουν διάθεση να δείξουν υπακοή. Ο πρωθυπουργός που γνωρίζει πολύ καλά , καθοδηγεί και έχει ήδη αναλάβει την πολιτική ευθύνη του εγχειρήματος, όταν από το 2019 είχε χαρακτηρίσει «παρωχημένο» το οκτάωρο απλά συνεχίζει και θέλει να ολοκληρώσει τον πόλεμο που έχει κηρύξει ο πατέρας του το 1991, αλλά απέτυχε παταγωδώς .
Αναζωπυρώθηκε ξαφνικά και χωρίς εμφανή λόγο η συζήτηση γύρω από τις εκλογές με αφορμή την κατασκευασμένη από την κυβέρνηση διένεξη γύρω από την ψήφο των Αποδήμων. Έχοντας ξεμείνει εδώ και αρκετές εβδομάδες από πρωτοβουλίες και παρά τις προσπάθειες αποπροσανατολισμού μέσω πυροτεχνημάτων , ευφάνταστων σεναρίων για το Ταμείο Ανάκαμψης, το Νόμος και Τάξη, την πανδημία, η κυβέρνηση προσπαθεί να επαναφέρει την συζήτηση στην εκλογολογία, για να καλλωπίσει όπως νομίζει την εικόνα βαθιάς κρίσης και διαίρεσης στην δεξιά παράταξη που γίνεται όλο και πιο έντονη. Η πραγματικότητα όμως είναι: