Η Ελλάδα και η Τουρκία θα αρχίσουν σύντομα διαπραγματεύσεις για νέα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης , απολύτως χρήσιμα σε κάθε διένεξη μεταξύ γειτονικών χωρών, ωστόσο στην περίπτωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων με αμφίβολα αποτελέσματα. 

Μπορεί να φαντάζει παράδοξο, αλλά η συμφωνία για  τον διάλογο με στόχο τα νέα ΜΟΕ δεν ήρθε μετά την  κρίση της γνωστής ΝΟΤΑΜ που δέσμευε το μισό Αιγαίο για δέκα μήνες παραβιάζοντας ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά λίγες ώρες πριν, ενώ το κλίμα διαλόγου “ζυμώνονταν” μερικές ημέρες νωρίτερα. Μια σειρά από ΜΟΕ εφαρμόζονται από το 2000 χωρίς να ξέρει κανείς τι ακριβώς εφαρμόζεται και τι παραβιάζεται δεδομένου κάθε λίγο επικρατεί αναστάτωση στο Αιγαίο, στην θάλασσα και στον αέρα, δημιουργώντας την αίσθηση ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Αν κάτι έχει αλλάξει από το 2000 είναι ότι η Τουρκία έχει κλιμακώσει την παραβατική της συμπεριφορά και νοτίως της Κρήτης και στην ανατολική Μεσόγειο, είτε παραβιάζοντας την κυπριακή ΑΟΖ, είτε αμφισβητώντας την ελληνική υφαλοκρηπίδα νότια της Κρήτης. Το τελευταίο επεισόδιο με την ΝΟΤΑΜ, με την οποία η Τουρκία , από λάθος , όπως ομολόγησε, συμπεριελάμβανε έδαφος και χωρικά ύδατα της Λήμνου και του Αη Στράτη, προκάλεσε τέτοιες αντιδράσεις, ακόμη και στο ΝΑΤΟ , που ανάγκασαν την Άγκυρα να αναδιπλωθεί και να ακυρώσει τη ΝΟΤΑΜ. Αθήνα και Άγκυρα ετοιμάζονται πλέον για έναν νέο γύρο συνομιλιών με στόχο ΜΟΕ. Αν και το πρώτο που θα έπρεπε να κάνουν η Ελλάδα και η Τουρκία είναι να αποτιμήσουν τα μέτρα που συμφωνήθηκαν από το 2000 και να συζητηθούν οι λόγοι αποτυχίας δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης,  ο διάλογος είναι πάντα ευπρόσδεκτος. Υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα αποτελέσει ένα ακόμη άλλοθι στην μακρά πορεία των συζητήσεων μεταξύ των δύο χωρών, ώστε να μην καταλήξει πουθενά και να μην βοηθήσει ουσιαστικά. Υπάρχουν δηλαδή ερωτηματικά, αν και κατά πόσο θα είναι ένας ειλικρινής διάλογος με στόχο να τεθούν σοβαρά θέματα ασφάλειας και αποφυγής εντάσεων, ή θα χαθεί μια ακόμη ευκαιρία. Είναι βέβαιο ότι το ΝΑΤΟ ανησυχεί από τις κατά περιόδους εντάσεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και μάλιστα στην τελευταία με τη ΝΟΤΑΜ, υπήρξε άμεση παρέμβαση και κατανόηση των ελληνικών θέσεων , πράγμα στο οποίο δεν μας είχε συνηθίσει η Συμμαχία. Η κρίση με την Ρωσία επιβάλλει ενότητα στο ΝΑΤΟ και μια εκτός ελέγχου ελληνοτουρκική ένταση θα προκαλούσε ισχυρό ρήγμα, κάτι που και η Ουάσιγκτον θα το απεύχεται. Αφού λοιπόν και οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ανησυχούν ας συνετίσουν την Άγκυρα. Και η ελληνική κυβέρνηση ας εκμεταλλευθεί την ευκαιρία να θέσει ουσιαστικά θέματα  οικοδόμησης εμπιστοσύνης, με πρώτο και καλύτερο την άρση της απειλής πολέμου που αποτελεί απόφαση του τουρκικού κοινοβουλίου. Είναι πάντως θέμα χρόνου να φανεί η ειλικρινής  ή μη διάθεση της Άγκυρας.