Ξαφνικά η κυβέρνηση αποφάσισε να ενεργοποιήσει έναν πολιτικά νεκρό θεσμό, το ΚΥΣΕΑ προκειμένου να μελετήσει ή να αποφασίσει, άγνωστο ακόμη τι ακριβώς,  ζητήματα σχετικά με την φύλαξη των συνόρων στον Έβρο και το μεταναστευτικό. Δεν πρόκειται για κάποια ευαισθητοποίηση της κυβέρνησης, αλλά για μια μάλλον ενστικτώδη αντίδραση στην διεθνή κατακραυγή για τις βίαιες απωθήσεις και την  άρνηση της ΕΕ να χρηματοδοτήσει επέκταση του φράχτη στον Έβρο κατά 80 χιλιόμετρα. Ταυτόχρονα το άρθρο των Τάϊμς της Νέας Υόρκης για τις υποκλοπές εξαφανίζει το χειροκρότημα στο Κογκρέσο όταν οι ΗΠΑ ένοιωθαν ότι ο υπάκουος πρωθυπουργός τους χαρίζει ανέμελη υποταγή στα συμφέροντά τους. Δύο ζητήματα φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους, αλλά στην πραγματικότητα είναι μέρος μιας και μόνης εικόνας. Ότι ταυτόχρονα με την κατακραυγή στο εσωτερικό της χώρας , ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αντιμέτωπος με την πλήρη απαξίωση του ως προς την συνολική του εικόνα. Δεν υπάρχουν πια θετικά δημοσιεύματα, τα χτυπήματα στην πλάτη τελείωσαν,  νέα κατάσταση διαμορφώνεται στην Ελλάδα,  αυτό είναι το ουσιαστικό μήνυμα.  Αυτή η στάση διαμορφώνεται ότι εκτιμάται ότι μια κυβέρνηση κλείνει τον κύκλο της.

Ελλάδα φυλάκιο παντός καιρού

Το μήνυμα αυτό ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να χωνέψει, πόσο μάλλον να το αποδεχθεί. Σε όλη τη διάρκεια της θητείας του ο Κυριάκος Μητσοτάκης περιφρόνησε και το ΚΥΣΕΑ και το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών και το υπουργικό συμβούλιο και χειρίζονταν τις κρίσεις μόνος του με τους συνεργάτες του, με κορυφαία αποτυχία την κρίση του Ουρούτς Ρέις. Ο πρωθυπουργός υποβάθμισε επίσης την ελληνική διπλωματία, προχώρησε σε εξοπλισμούς χωρίς μελέτες και χωρίς σχέδιο και αντί για μια σχεδιασμένη εξωτερική πολιτική , έκανε προσωπικές επιλογές με κορυφαία παραδείγματα τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και τον πόλεμο της Ουκρανίας. Τώρα που όλη η εικόνα του βυθίζεται σε πολύπλευρη κρίση, τώρα που η αμφισβήτηση είναι κυρίαρχη, τώρα που και μέσα στην κυβέρνηση αρχίζουν να στρέφονται εναντίον του, ο πρωθυπουργός συγκαλεί το ΚΥΣΕΑ για την ερχόμενη Τρίτη 30 Αυγούστου. Στην πραγματικότητα  είναι μια κίνηση εντυπωσιασμού προς το εσωτερικό της χώρας και λάθος κίνηση και μήνυμα προς  τα έξω.

Αν ο Μητσοτάκης ήθελε πραγματικά να προωθήσει λύσεις, να παρουσιάσει κάποιες ιδέες και κυρίως να αφυπνίσει όλη την ΕΕ και να την θέσει ενώπιον των ευθυνών της, θα μπορούσε να ζητήσει έκτακτη σύνοδο κορυφής και να εκθέσει τις θέσεις του και τις ανησυχίες του. Στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχει καμία επικίνδυνη όξυνση. Υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα που η ΕΕ δεν θέλει να λύσει και στο πλαίσιο αυτό δεν έχει να εμφανίσει νέες πολιτικές. Η Μέρκελ που ήξερε να χειρίζεται τον Ερντογάν έχει αποχωρήσει και αυτή την στιγμή δεν υπάρχει κανείς στην Ευρώπη που να σηκώσει το τηλέφωνο και να καλέσει τον Τούρκο πρόεδρο. Ούτε υπάρχει κάποια νέα επεξεργασία. Η κεντρική και βόρεια Ευρώπη βολεύεται με την πολιτική μεταναστευτικής ασάφειας και αν δεν υπάρχει κάποια μεγάλη κρίση, δεν θα επιληφθεί.
Το δεύτερο πρόβλημα για τον Μητσοτάκη είναι μόνος του εδώ και χρόνια εξήρε την Ελλάδα -φρούριο, δήλωνε φανατικός υποστηρικτής των τειχών και να επαναπροωθήσεων, χάϊδεψε τα αυτιά της ακροδεξιάς και τώρα είναι όμηρος αυτής της πολιτικής. Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό του ψιθυρίζουν ότι η Ελλάδα είναι φυλάκιο παντός καιρού και δεν μπορεί να ξεφύγει εύκολα, ίσως και δεν το θέλει. Το κοινωνικό του ακροατήριο έχει σήμερα περισσότερα προβλήματα από το 2019 και η συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ , καταλαβαίνουν είναι για τη ψήφο τους και όχι για το μέλλον τους.


       

Υποκλοπή συνομιλιών -υποκλοπές ψήφων

 Ο τίτλος στους Τάϊμς της Νέας Υόρκης «η σαπίλα στην καρδιά της Ελλάδας είναι πλέον ορατή στον καθένα»  που συνοδεύεται από  φωτογραφία τον Έλληνα πρωθυπουργό είναι μια οδυνηρή μαχαιριά στην πολιτική σταδιοδρομία του Κυριάκου Μητσοτάκη από την οποία δεν θα θεραπευθεί ποτέ. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα «η διαφθορά και η σύγκρουση συμφερόντων που ο κ. Μητσοτάκης υποσχόταν να καταπολεμήσει, όχι μόνο υπάρχουν ακόμη αλλά σε πολλές περιπτώσεις δείχνουν να έχουν συγκεντροποιηθεί και βαθύνει. Αντί το ελληνικό κράτος να αναδιαρθρωθεί, του έχουν βάλει μέικ-απ, το έχουν ντύσει μάνατζερ». Πρόσφατα, η αποκάλυψη του σκανδάλου των παρακολουθήσεων αποκάλυψε την κρυμμένη σαπίλα, αναφέρει ο Κλαπ. «Η Ελλάδα 2.0 που υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης, αποδεικνύεται μία ακόμη από τα ίδια».
Η απεγνωσμένη προσπάθεια του πρωθυπουργού να εξασφαλίσει στήριξη από το εξωτερικό έχει ήδη πέσει στο κενό. Καμία κυβέρνηση και κανένας ηγέτης δεν θα τολμήσει ούτε καν θα προσπαθήσει, να αμβλύνει την εικόνα του παρακολουθεί πολιτικούς αντιπάλους, που εξαπάτησε τους ψηφοφόρους, που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο στο μεταναστευτικό, που πήγε την Ελλάδα στη θέση 108 για την ελευθερία του Τύπου και πολλά ακόμη.
Όλα λοιπόν , με τον έναν ή τον άλλο  τρόπο συνδέονται μεταξύ τους. Είναι τραγικό για την προσωπικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη να προσπαθεί ακόμη και τώρα που στενάζει ατενίζοντας το μέλλον του, να προσπαθεί να λύσει πολιτικά προβλήματα με επικοινωνιακές κορώνες. Είναι μια συνολική ήττα της ΝΔ και προσωπικά δική του ήττα.
Ο Μητσοτάκης -παρένθεση είναι προ των πυλών.
Κάθε ημέρα που περνά θα είναι όλο και πιο δύσκολη ψυχολογικά. Αλλά δικές του ήταν οι επιλογές, έσπειρε ανέμους, θα θερίσει θύελλες.