Του Σωτήρη Σιδέρη

Με μια δήλωση που στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κυνική που, τηρουμένων των αναλογιών θυμίζει την αμετροεπή  δήλωση του  Επιτρόπου Όλι Ρεν “ καλό κουράγιο Έλληνες”, καθώς η Ελλάδα βούλιαζε στα μνημόνια,  ο επικεφαλής της ευρωπαικής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ, γνωστός για την ανεπάρκειά του και την ελιτίστικη συμπεριφορά του , κάλεσε τους ευρωπαικούς λαούς να  “αντέξουν” . Η χαώδης απόσταση μεταξύ των πολιτικών αποφάσεων της ελίτ και των  πραγματικών αναγκών της Ευρώπης, αναμένεται να ξεσηκώσουν θύελλα τον Χειμώνα.  Ήδη με καθημερινές δηλώσεις τους αξιωματούχοι της ΕΕ προετοιμάζουν το κλίμα , χωρίς όμως να υπάρχει και η παραμικρή ένδειξη για αλλαγή πολιτικής.

Η φράση του Μπορέλ   ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να  συνεχίσουν τις κυρώσεις κατά της Μόσχας και να «αντέξουν» απέναντι στην αύξηση των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων, είναι άθλια. «Είναι ένα τεστ αντοχής για τις κοινωνίες μας»,  είπε Ο Μπορέλ  και πρόσθεσε: «Είμαι βέβαιος ότι ο  Πούτιν υπολογίζει στην κούραση των δημοκρατιών. Είμαι βέβαιος ότι πιστεύει πως οι δημοκρατίες είναι αδύναμες. Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν έχουν το περιθώριο να κουραστούν». Αλήθεια; ποιος ορίζει και με ποια κριτήρια τι σημαίνει κούραση για έναν λαό; είναι  διατροφική, ηθική, οικογενειακή, προσωπική, είναι οικονομική ; και το λένε καλοταισμένοι και ασφαλείς αξιωματούχοι; 

Πόσες είναι οι κρίσεις;

Εκεί ακριβώς έγκειται ο κυνισμός. Πλήθος ηγετών και κομμάτων,  λομπίστες, κυβερνητικοί και κοινοτικοί αξιωματούχοι,  νοιώθουν περισσότερο την ανάγκη να στοιχίζονται με τις Ηνωμένες Πολιτείες , παρά να πιάνουν το σφυγμό των δικών τους κοινωνιών.  Μετά τον Μπορέλ θα ζητήσει “κουράγιο” η Επίτροπος για την Υγεία, καθώς η πανδημία επανέρχεται . Μετά θα ζητήσει “κουράγιο” ο Επίτροπος Οικονομικών και πάει λέγοντας. Αλλά τις ανισότητες δεν τις αγγίζουν.  Εκφράζονται με μένος κατά της παραβίασης του διεθνούς δικαίου από τη Μόσχα και σωστά, αλλά δεν έχουν το ίδιο πάθος για δεκάδες ηγέτες και κράτη που προκαλούν φρίκη με τους πολέμους και τις δικτατορίες τους ανά τον κόσμο . Υποκρίνονται με τις πομπώδεις διακηρύξεις τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ευημερία των λαών, αλλά έχουν άριστες σχέσεις με τυραννίες . Και τώρα που μια κρίση χτυπάει την πόρτα των λαών της Ευρώπης, αντί να αναλάβουν διπλωματικές πρωτοβουλίες για διευθέτηση της διένεξης, καλούν τους ευρωπαικούς λαούς να αντέξουν!!. Η πραγματική βοήθεια που μπορούν να δώσουν στην Ουκρανία είναι να σταματήσει  ο πόλεμος και όχι η διαιώνιση του πολέμου.
Εκατομμύρια πολιτών στις χώρες της ΕΕ, αγρότες, επαγγελματίες, μισθωτοί, άνθρωποι του πνεύματος και των τεχνών, μικροί επιχειρηματίες που είναι η δύναμη της ευρωπαικής οικονομίας , καλούνται να σκύψουν το κεφάλι τους , να υποκριθούν ότι δεν είναι κουρασμένοι, να υποκριθούν ότι δεν έχουν οικονομικές αντοχές να τα βγάλουν πέρα, να υποκριθούν ότι δεν κρυώνουν.
Η Ρωσία, ήταν βέβαιο ότι θα απαντούσε με τον ίδιο τρόπο. Για την ακρίβεια υποτιμήθηκε η αντοχή της και για μια ακόμη φορά η Δύση δεν θέλει να κατανοήσει ότι οι Ρώσοι έχουν υποστεί εισβολές και πολύ χειρότερες επιθέσεις και άντεξαν, ενώ οι Ευρωπαίοι όχι. Επίσης, η ΕΕ υπερτίμησε τις δυνατότητες της Ουκρανίας, ο Ζελένσκι αντί να διαχειρίζεται πλέον τον πόλεμο, διαχειρίζεται τις διαρκείς εσωτερικές κρίσεις , γιατί αυτό προδίδουν οι συνεχείς εκκαθαρίσεις.
           

Οι πρωτοβουλίες και η Ελλάδα

Τι απομένει; αν η ΕΕ θέλει να λύσει το πρόβλημα πριν την επέλαση του Χειμώνα, ας κάνει μια ειδική σύνοδο κορυφής για να αποφασίσει ένα διπλωματικό σχέδιο αποκλιμάκωσης της έντασης, ανάληψης διπλωματικών πρωτοβουλιών, μείωσης των κυρώσεων προς τη Μόσχα, με αντάλλαγμα την ροή φυσικού αερίου. Είναι αυταπάτη να θεωρούν στις Βρυξέλλες ότι οι λαοί της Ευρώπης τους ακολουθούν ή συναινούν στις αποφάσεις τους.
Η Ελλάδα με μηδενικό ειδικό βάρος, ακολουθεί τυφλά τις εξελίξεις. Χωρίς φωνή, χωρίς εθνικό σχέδιο, με μοιρολατρική αντίληψη και κυρίως με μηδενικές επεξεργασίες, περιμένει την κρίση. Αποδεικνύεται ότι η άρνηση της κυβέρνησης να διαφοροποιηθεί έναντι της Ρωσίας είναι εθνικά επιβλαβής. Και η Τουρκία και η Ουγγαρία και η Πορτογαλία και η Ισπανία και σύντομα και άλλες χώρες θα αρχίσουν να κινούνται προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Οι εκλογές στη Γαλλία έδειξαν ότι υπάρχει διάσταση μεταξύ Μακρόν και κοινωνίας για την ενεργειακή πολιτική και την στοίχιση της Γαλλίας στις ΗΠΑ. Η Ελλάδα είχε το δικαίωμα να επικαλεσστεί την δωδεκαετή κρίση για να πετύχει τουλάχιστον την τροφοδοσία της με ενέργεια, αντίθετα η κυβέρνηση έδινε μάχη για τους εφοπλιστές, αλλά όχι για την κοινωνία.

Όμως οι ενδείξεις είναι πλέον αρνητικές. Χρόνος υπάρχει, αλλά όλο και λιγοστεύει. Αντί να διαπραγματευθεί η Ουκρανία με την Ρωσία,  θα διαπραγματευθεί κάποια στιγμή, θέλει δεν θέλει η ΕΕ. Η Ουκρανία σύντομα θα βιώσει τεράστια κρίση και η Δύση θα έχει την δική της , οπότε οι αποστάσεις θα γίνουν εμφανείς.
Η επιστροφή στη διπλωματία, είναι μονόδρομος.