Η ΕΕ κήρυξε οικονομικό, πολιτισμικό, ιδεολογικό και επικοινωνιακό πόλεμο στην Ρωσία ως απάντηση στην εισβολή στην Ουκρανία. Ταυτόχρονα στηρίζει στρατιωτικά το Κίεβο για έναν πόλεμο μακράς πνοής, με οπλικά συστήματα δις ευρώ και δάνεια. Οι κραυγές που ακούγονται εσχάτως από τις μεγάλες ευρωπαικές πρωτεύουσες  κατά της Ρωσίας για ενδεχόμενη διακοπή στην ροή φυσικού αερίου που θα επιφέρει τεράστιες συνέπειες στη γηραιά ήπειρο, είναι συνέπεια ενός παρανοϊκού κλίματος που συνεχίζει να επικρατεί στην ΕΕ.

Θεώρησαν ίσως πολλές χώρες,  ότι η Ρωσία θα χρεοκοπούσε ή θα κατέρρεε οικονομικά οπότε και τον πόλεμο θα έχανε και θα παρακαλούσε τη Δύση για μια συμφωνία. Ούτε το ένα έγινε , ούτε το άλλο.  Σε αυτό το σχέδιο εντάχθηκε και η κυβέρνηση Μητσοτάκη με φανατισμό. Αντίθετα η Μόσχα αυξάνει τα κέρδη της, νέες αγορές αγοράζουν το αέριο, νέες συμμαχίες χτίζει ανά τον πλανήτη και κυρίως, έχει κατακτήσει πάνω από το 20% του ουκρανικού εδάφους, ενώ περίπου 8.000.000 έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους. Το Βερολίνο, το Παρίσι, δεκάδες ακόμη χώρες ετοιμάζονται για έναν εφιαλτικό Χειμώνα. Κανείς Ευρωπαίος πολίτης δεν πρόκειται να θεωρήσει την Ρωσία υπεύθυνη γι αυτό και το ενδεχόμενο αντιδράσεων  εκατομμυρίων πολιτών στην Ευρώπη προκαλεί πανικό. Οπότε το ζήτημα πλέον δεν είναι πως θα αντιμετωπίσει η Ρωσία τα δικά της προβλήματα, που είναι πολλά, αλλά η  Ευρώπη .  

Οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο

Η ελληνική κυβέρνηση όπως και οι ευρωπαικές, είτε το θέλουν , είτε όχι θα δώσουν μεγάλο αγώνα για να κρατήσουν την κρίση υπό έλεγχο. Συνέπειες και μάλιστα μεγάλες στις οικονομίες, στους οικογενειακούς προυπολογισμούς κλπ είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν. Το εύρος τους απομένει να διαπιστωθεί. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη , σε αντίθεση με άλλες ευρωπαικές, όπως η Γερμανία και η Γαλλία διανύει τους τελευταίους μήνες της θητείας της και βρίσκεται ενώπιον εκλογών. Οπότε θέλοντας και μη, ο πρωθυπουργός και το Επιτελείο του συναρτούν τις αποφάσεις τους από την εξέλιξη της κρίσης και από την εξέλιξη του πολιτικού κλίματος στη χώρα. Στην προκειμένη περίπτωση η πολιτική ένταση ευνοεί την αντιπολίτευση και όχι την κυβέρνηση. Δεν θα κατηγορεί η αντιπολίτευση, ούτε για την εκτός ορίων ακρίβεια, ούτε για την καθήλωση των μισθών, ούτε για τεράστια κοινωνικά προβλήματα στέγης, για τους φιλεργοδοτικούς εργασιακούς νόμους, ούτε για την τιμή του ρεύματος, ούτε για την διακοπή της ροής του φυσικού αερίου. Είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός που με διαρκείς ελιγμούς στην πολιτική ατζέντα προσπαθεί να διατηρήσει ελπίδες νίκης ενόψει των εκλογών. Από το δόγμα Νόμος και Τάξη, περάσαμε στο 2015, στην τοξική αντιπολίτευση, στην ακροδεξιά ρητορική τώρα. Είναι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης που καθοδηγεί με ένταση την ύψωση διαχωριστικών γραμμών μεταξύ μιας λογικής και δημοκρατικής πολιτικής αντιπαράθεσης και διχαστικού κλίματος .

Αν η Μόσχα κόψει το αέριο προς την Ευρώπη η Ελλάδα θα δεχθεί ισχυρό πλήγμα  στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και τον Χειμώνα και στην θέρμανση και ενώ γίνονται εφιαλτικές πρβλέψεις για την τιμή του ρεύματος από τον επόμενο μήνα μάλιστα. Δηλαδή τον Χειμώνα θα είναι εκτός ελέγχου το ρεύμα που φυσικά θα συμπαρασύρει τα πάντα.
 Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα για τον Μητσοτάκη. Η αδυναμία του να διαχειριστεί την κρίση, τον οδηγεί σε εκρήξεις υστερίας που καμία βοήθεια δεν θα του δώσουν. Όσο και αν επιχειρεί να σύρει την αντιπολίτευση στον ρυθμό του, ο βασικός υπαίτιος θα είναι ο ίδιος. Και όσο περνούν οι ημέρες και οι εβδομάδες, γίνεται εμφανές πως κάθε νέο σχέδιο , επικοινωνιακό ή πολιτικό , πέφτει στο κενό. Δεν χρειάζονται δημοσκοπήσεις για να καταλάβει κανείς ότι το κλίμα στην κοινωνία αλλάζει.

Το επόμενο διάστημα αυτά τα φαινόμενα θα ενταθούν. Η ΝΔ και ο Μητσοτάκης δεν θέλουν να χάσουν την εξουσία. Θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα ένα όργιο εξυπηρετήσεων συμφερόντων στη βουλή. Ταυτόχρονα τα κοινωνικά προβλήματα θα επιδεινώνονται. Η δυσαρμονία μεταξύ λαού-κυβέρνηση θα γίνεται όλο και πιο έντονη.
Η χώρα και η δημοκρατία μπορούν να αντέξουν την ένταση. Την ανωμαλία όχι. Και οι τελευταίες ενέργειες του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνουν ότι δεν θα διαστάσει να κινηθεί εκτός αποδεκτών ορίων.
Αλλά θα κριθεί , ό,τι και να κάνει. Και ξέρει ότι ο πολιτικός χρόνος είναι εις βάρος του.