Είναι ίσως πρωτοφανές για την εξωτερική πολιτική , το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να  προσφέρει μια ιδιότυπη ασυλία στον ΥΠΕΞ Νίκο Δένδια, ο οποίος φέρει τεράστιες ευθύνες για την δραματική υποχώρηση του κύρους και του ειδικού βάρος της χώρας στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ παντού, φυσικά και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. 

Είναι επίσης πρωτοφανές, σε κάθε δήλωση του Τομεάρχη Εξωτερικών Γιώργου Κατρούγκαλου να μην υπάρχει το όνομα του Νίκου Δένδια. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ να αθωώνει τον Υπουργό Εξωτερικών ως να είναι τουρίστας στην κυβέρνηση.  Υπό αυτό το πρίσμα είναι παράδοξο,  ο Γ. Κατρούγκαλος έξω από το Υπουργείο Εξωτερικών, να αναφέρεται στον Πρωθυπουργό και όχι στον ΥΠΕΞ, μετά από ενημέρωση μάλιστα. Το παιχνίδι είναι πλέον φανερό, δεν κρύβεται. Αν η ασυλία είναι προσωπική, τότε οφείλει να παρέμβει ο Αλέξης Τσίπρας . Αν είναι πολιτική τότε το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό.  Είναι σωστό ότι την κεντρική ευθύνη την έχει ο πρωθυπουργός. Είναι σωστό ότι η βασική κριτική ασκείται στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά στο επίπεδο του Αλέξη Τσίπρα. Ο Γ. Κατρούγκαλος ελέγχει τον Υπουργό Εξωτερικών, ο πρόεδρός του τον πρωθυπουργό. Και μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας το κάνει όλο και πιο έντονα και πιο αποτελεσματικά ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό το ηγετικό του προφίλ. Ο Γ. Κατρούγκαλος  τι κάνει;  

Είναι όμως απαράδεκτο και αδιανόητο να εξαιρείται από την κριτική ο Ν. Δένδιας, ο οποίος έχει αποτύχει παταγωδώς σε κάθε πρόβλεψη ή εκτίμηση που έκανε, που δεν εκπόνησε ποτέ ένα σοβαρό σχέδιο αναχαίτισης του τουρκικού επεκτατισμού.

Αν ο  ΥΠΕΞ διαφωνεί  με τον Πρωθυπουργό και θεωρεί ότι η χώρα υφίσταται εθνική ζημιά από τους χειρισμούς του, να υποβάλλει την παραίτησή του και  να καταγγείλει τον  Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν βάζει τον Γ. Κατρούγαλο να μιλήσει για λογαριασμό του. Επειδή πολλά ακούγονται, κυρίως είναι διαρροές του ίδιου του Ν. Δένδια , ότι ο ανεψιός του Πρωθυπουργού και Γραμματέας του Γρ. Δημητριάδης έχει τον πλήρη έλεγχο (και) της εξωτερικής πολιτικής, ότι ο Δένδιας έχει άλλες θέσεις που εμείς οι ταπεινοί Έλληνες δεν γνωρίζουμε, καλό θα ήταν η ΝΔ , ο Μητσοτάκης και ο Δένδιας να τα λύσουν μεταξύ τους και φυσικά όχι εις βάρος της χώρας και ιδιαίτερα, όχι χρησιμοποιώντας τον ΣΥΡΙΖΑ.
Την Παρασκευή 1 Ιουλίου ο ΥΠΕΞ ενημέρωσε τον Γ. Κατρούγκαλο για τις εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική. Αμέσως μετά ο Τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ αφιέρωσε όλη τη δήλωση του για να πει ότι «η εξωτερική πολιτική του κ. Μητσοτάκη έχει τρία χαρακτηριστικά”, τα οποία και ανέπτυξε. Η δήλωση  είναι σωστή. Όμως δεν προκύπτει κανένα καλό για τη χώρα αθωώνοντας έναν ανύπαρκτο Δένδια. Να σημειωθεί ότι η δήλωση του Ν. Δένδια μετά την ενημέρωση των εκπροσώπων των κομμάτων, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, άρα ο ΥΠΕΞ είναι ακριβώς στην ίδια γραμμή με τον πρωθυπουργό. Μάλιστα οι αναφορές του περί διχασμού προκαλούν ερωτηματικά. Γιατί αν κάποιο κόμμα δίχασε αυτό είναι το κόμμα του κυρίου Δένδια με την Συμφωνία των Πρεσπών .

Η δήλωση του Γ. Κατρούγκαλου έχει ως εξής:

Πρώτον, συνιστά ανατροπή πάγιων σταθερών της διπλωματίας μας, εγκατάλειψη της πολυδιάστατης και ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής και επιστροφή στο δόγμα που χρησιμοποιούσε η ελληνική δεξιά την περίοδο του εμφυλίου, της Ελλάδας ως «προκεχωρημένου φυλακίου». Και αυτά στο πλαίσιο, με μιας λογικής που δεν είναι διεκδικητική, αλλά η λογική του πιστού και δεδομένου.

Δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι πρόκειται για μια ΙΧ πολιτική του Κ. Μητσοτάκη, η οποία πολλές φορές εκδηλώνεται εν αγνοία τόσο του υπουργείου Εξωτερικών όσο και του υπουργείου Άμυνας. Χαρακτηριστική η ανακοίνωση για την αγορά των 6 Ραφάλ, των πρόσθετων Ραφάλ, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, που την αγνοούσε ο ίδιος ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, ή οι πρόσφατες εξαγγελίες για τα F35.

Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι η έμφαση στην επικοινωνία και όχι στην ουσία, και η κατασκευή εικονικών πραγματικοτήτων, όπως είναι η αφήγηση περί τάχα απομόνωσης της Τουρκίας, λόγω των μεγάλων επιτυχιών του «Μωυσή πρωθυπουργού». Η πιο φανερή διάψευση αυτού του αφηγήματος έγινε στην πρόσφατη διάσκεψη του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, όπου η παραβατική Τουρκία, που παραβιάζει τα δικαιώματα στο εσωτερικό της χώρας, που παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο, όχι μόνο με τις παράλογες αιτιάσεις απέναντι στη δική μας χώρα, αλλά και έχοντας στρατεύματα κατοχής σε τρεις χώρες, στην Κύπρο, στη Συρία, στο Ιράκ, αυτή η παραβατική Τουρκία πήρε την πλήρη στήριξη της Δύσης, πήρε ό,τι ήθελε. Και πώς χαρακτηρίστηκε το αποτέλεσμά της διάσκεψης; Αν όχι επιτυχία, θετική τουλάχιστον για τον πρωθυπουργό, τη στιγμή που όλοι οι αντικειμενικοί παρατηρητές, και αυτοί που συμμετείχαν άμεσα στη Διάσκεψη , όπως ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών, ο κ. Κασουλίδης, τη χαρακτήρισαν δυσμενή εξέλιξη.

Αυτή η πρακτική, τα δίνουμε όλα και δεν παίρνουμε τίποτα, αυτή η προσωποπαγής πολιτική δεν ωφελεί τη χώρα.

Πρέπει να επιστρέψουμε στην πολυδιάστατη ενεργητική διπλωματία που έχει ανάγκη η χώρα, και για το λόγο αυτό πρέπει να έχουμε το δυνατό συντομότερο εκλογές. Η παράταση της παραμονής της ΝΔ στην εξουσία βλάπτει τη χώρα και στο επίπεδο της διπλωματίας και της εξωτερικής πολιτικής».

Δήλωση Ν. Δένδια

Και χορήγησα στους εκπροσώπους των κοινοβουλευτικών κομμάτων αντίγραφο της Συμφωνίας μεταξύ Φινλανδίας, Σουηδίας και Τουρκίας. Είχα, επίσης, την ευκαιρία να εξηγήσω στους εκπροσώπους των κοινοβουλευτικών κομμάτων ότι η Συμφωνία αυτή δεν δημιουργεί για την Τουρκία υπερκέρδη, όπως εμφανίζεται να συμβαίνει σε ένα τμήμα της ελληνικής κοινής γνώμης. Αντίθετα, η Τουρκία δεν πέτυχε στη Συμφωνία αυτή ούτε τον χαρακτηρισμό του YPG ή του “FETO” ως τρομοκρατικών οργανώσεων. Ούτε, όπως δεν ήταν δυνατόν και να συμβεί, την υπαγωγή της διαδικασίας έκδοσης σε ένα ειδικό καθεστώς, πέραν από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Έκδοση.
 
Όσον αφορά δε στο ζήτημα της PESCO, της συμμετοχής [της Τουρκίας] στα προγράμματα αυτά, εκεί η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν τη σχετική δυνατότητα αρνησικυρίας στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
 
Κατά συνέπεια, αυτά τα οποία λέγονται στην Ελλάδα περί “υπερκερδών” και “θριάμβου” της Τουρκίας νομίζω ότι δεν ανταποκρίνονται ιδιαίτερα στην πραγματικότητα.
 
Βεβαίως, όλα αυτά είχα την ευκαιρία να τα συζητήσω και με τους δύο ομολόγους μου της Σουηδίας και της Φινλανδίας, τους οποίους συνάντησα στο πλαίσιο του Συνόδου του ΝΑΤΟ.
 
Υπήρξε και κάτι άλλο ιδιαίτερα σημαντικό στη Μαδρίτη. Ότι υιοθετήθηκε το νέο Στρατηγικό Δόγμα και νομίζω ότι θα άξιζε περισσότερη προσοχή σε αυτό. Σε αυτό το Στρατηγικό Δόγμα γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στις αξίες του Διεθνούς Δικαίου και τις σχέσεις καλής γειτονίας μεταξύ των χωρών, αλλά και γενικά στο πλαίσιο αξιών και αρχών, τα οποία πιστεύει και πρεσβεύει η Ελλάδα. Και τα οποία, αν εφαρμοστούν, θα λύσουν μια πολύ μεγάλη σειρά από προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή μας.
 
Επίσης, είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε και για την κλιμάκωση της τουρκικής ρητορικής και των διάφορων παραβιάσεων επί του πεδίου. Ενημέρωσα τους εκπροσώπους των κομμάτων για τη σαφέστατη ελληνική θέση. Κατ’ αρχάς, η προκλητικότητα δεν γίνεται δεκτή και θα απαντάται. Αλλά, πέραν αυτού, ότι η Ελλάδα δεν παρασύρεται σε μια διαρκή κλιμάκωση. Αντιθέτως, επιδιώκει την αποκλιμάκωση, θεωρεί ότι οι ρητορικές εξάρσεις από την άλλη πλευρά του Αιγαίου δεν μπορούν να προκαλέσουν τίποτα θετικό στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Επίσης, τους είπα σαφώς ότι η Ελλάδα δεν προτίθεται να ακολουθήσει αυτή τη διαρκή κλιμάκωση. Αντίθετα, έχει μια διαρκή στάση σοβαρότητας, μια στάση που υπαγορεύεται από την δική μας πίστη και αφοσίωση στο Διεθνές Δίκαιο και στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και το Διεθνές Δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Θα ήθελα, καταλήγοντας, και ενόψει της εισόδου μας στον τελευταίο χρόνο της κυβερνητικής θητείας, να διατυπώσω μια ευρύτερη παράκληση. Η παράκλησή μου είναι τα εθνικά θέματα να μείνουν έξω από το πεδίο του κομματικού ανταγωνισμού, όπως έχει γίνει σε μεγάλο βαθμό μέχρι σήμερα. Να διατηρηθεί δηλαδή η ωριμότητα και η ομόνοια που μας έφερε ως εδώ.
 
Γιατί, νομίζω, είναι σωστό να θυμόμαστε πάντα ότι ο ελληνισμός διχάστηκε ιστορικά για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Και θα πρέπει να θυμόμαστε ότι φέτος είναι το 2022, 100 χρόνια μετά την εθνική καταστροφή του 1922. Μια εθνική καταστροφή που σε μεγάλο βαθμό προκάλεσε ο εθνικός διχασμός.
 
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αντιμετωπίζουμε εθνική απειλή και την απειλή αυτή μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε αν είμαστε μονιασμένοι, με ομόνοια δηλαδή μεταξύ μας.
 
Επί τη βάσει λοιπόν των οδηγιών που έχω πάρει από τον Πρωθυπουργό, την προτεραιότητα αυτή της ομόνοιας και της ενότητας του ελληνικού λαού, θα συνεχίσω να υπηρετώ".