Έχοντας καθηλωθεί σε παθητικό διπλωματικό ρόλο, αλλά παρά την δυσθυμία της έχει εμπλακεί με τον τρόπο της στον πόλεμο της Ουκρανίας , η Γερμανία βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού, σύμφωνα με την επίσημη αξιολόγηση που κάνει το  Βερολίνο για την αντιμετώπιση κρίσεων. Η ενεργειακή κρίση, κατ επέκταση η οικονομική που θα καταλήξει σε κοινωνική έκρηξη, είναι μπροστά της και ο πανικός είναι ήδη έκδηλος. Ο κυρίαρχος ρόλος του Βερολίνου στην ΕΕ έχει σκορπίσει στους τέσσερις ανέμους, οι ΗΠΑ βλέπουν μάλλον με σαρκασμό την Ευρώπη να τρέχει πίσω της και να ακολουθεί τυφλά τα σχέδιά της, αλλά στο εξής η διαχείριση όλων των προβλημάτων θα φαντάζει σαν επικίνδυνη αποστολή. Άλλωστε σε κατάσταση συναγερμού είναι όλη η ΕΕ, πλην Μητσοτάκη που δίνει εικόνα ευημερίας μόνο και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους.  Ο οικονομικός πόλεμος της ΕΕ κατά της Ρωσίας έγινε ήδη μπούμερανγκ, αλλά το χειρότερο είναι ότι ενώ θα έπρεπε η σύνοδος κορυφής της ΕΕ να μετατραπεί σε ένα πολιτικό εργαστήριο προς αναζήτηση λύσεων και διεξόδου, αναλώθηκε για μια ακόμη φορά σε διαπιστώσεις που όλοι γνωρίζουν σε όλο το βάθος και πλάτος της ΕΕ. Μοιραία οι πολιτικές επιπτώσεις έρχονται σαν τρένο χωρίς φρένα.

Η κρίση ειλικρίνειας του Βερολίνου

       

Η ανάγνωση και μόνο, χωρίς καμία ανάλυση των δηλώσεων που έκανε την Παρασκευή 24 Ιουνίου  ο υπουργός Οικονομίας και Προστασίας του Κλίματος Ρόμπερτ Χάμπεκ  αρκούν για να διαπιστώσει κανείς το μέγεθος και την ένταση του τυφώνα που θα πλήξει τη Γερμανία. Φυσικά η δήλωση του ιδίου ότι υπάρχει  «σχέδιο του Πούτιν, με στόχο να διαλύσει τη χώρα μας», δεν είναι και τόσο πιστευτό. Ο Πούτιν αντιδρά σε όσα κάνει η ΕΕ της Γερμανίας συμπεριλαμβανομένης. Αναρωτιέται κανείς όταν η ΕΕ ελάμβανε αποφάσεις και τις ανακοίνωνε σαν πολεμικά διαγγέλματα το εμπάργκο και τα συνεχή μέτρα κατά της Ρωσίας, πίστευαν ότι η Ρωσία δεν θα αντιδρούσε; Τώρα όμως όταν η ίδια η ΕΕ αντιλαμβάνεται την ένταση της κρίσης που έρχεται το νέο ερώτημα είναι γιατί δεν υπάρχουν παρεμβάσεις για διόρθωση αυτής της πολιτικής. Προφανώς γιατί θα υπάρξει άλλου είδους κρίση στην ΕΕ. Γιατί ήδη οι βαλτικές χώρες, η Πολωνία και άλλες ανατολικές χώρες έχουν το πάνω χέρι στη δημιουργία πολιτικών και κλίματος εντός της ΕΕ.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γερμανού υπουργού, αν  η προμήθεια φυσικού αερίου από τη Ρωσία παραμείνει σε χαμηλά επίπεδα, η Γερμανία οδεύει προς έλλειψη, η οποία συνεπάγεται ότι κάποιες βιομηχανίες θα έπρεπε να σταματήσουν την παραγωγή και να απολύσουν εργαζόμενους, κάποιες περιοχές θα έχαναν ολόκληρα βιομηχανικά συγκροτήματα, οι αλυσίδες εφοδιασμού θα μπορούσαν να καταρρεύσουν, οι άνθρωποι θα χρεώνονταν για να πληρώσουν τους λογαριασμούς θέρμανσης, θα γίνονταν φτωχότεροι, προειδοποιεί
«Αυτό που βιώνουμε αυτή τη στιγμή είναι πιο σημαντικό από την κρίση του 1973 και πηγαίνει πιο βαθιά. Η διακοπή φυσικού αερίου σήμερα θα έπληττε την οικονομία μας σφοδρότερα και εκτενέστερα (…) Και δεν μιλάμε μόνο για μέρες ή εβδομάδες, αλλά για πολύ καιρό», τονίζει ο κ. Χάμπεκ σε συνέντευξή του στο περιοδικό Der Spiegel, μία μέρα μετά την ενεργοποίηση της φάσης «συναγερμού» του σχεδίου έκτακτης ανάγκης για το φυσικό αέριο και εκφράζει τον θαυμασμό του για την ομοψυχία με την οποία αντιμετωπίζει το πρόβλημα η γερμανική κοινωνία.
       

Υπάρχει και μια άλλη πτυχή , αυτή του αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται η Ευρώπη, κυρίως η Γερμανία, που δείχνει και τον βαθμό υποκρισίας για την υποτιθέμενη προσήλωση στα δημοκρατικά ιδεώδη. Ιδού ένα μικρό απόσπασμα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως κρίση ειλικρίνειας:

Σε ερώτηση αν θα αγοράσει αέριο από το Κατάρ  «με μια δικτατορία», απαντά ευθέως: «Δεδομένης της εξάρτησης που έχουμε από τη Ρωσία, δεν βρήκα το ταξίδι στο Κατάρ πολύ δύσκολο. Πάντα αγοράζαμε πετρέλαιο και αέριο από χώρες με διαφορετικές αξίες. Και τώρα υπάρχει μια τόσο επιλεκτική ηθική που μου φαίνεται περίεργη. Να μην κάνουμε δουλειές με το Κατάρ, αλλά δεν έχουμε πρόβλημα με τη Σαουδική Αραβία;». Η απάντηση αυτή μας αφορά , καθώς είναι γνωστό ότι η Ελλάδα έχει θέσει ζήτημα πώλησης υποβρυχίων προς την Τουρκία με το αιτιολογικό ότι θα χρησιμοποιηθούν κατά της χώρας μας, ενός κράτους μέλους της ΕΕ , πέραν του ότι η Τουρκία έχει αυταρχική κυβέρνηση. Όπως γίνεται αντιληπτό, το Βερολίνο δεν δίνει μια για αυτές τις οχλήσεις . Σημειωτέον ότι το Κόμμα των Πράσινων που κάποτε πρωταγωνιστούσε σε τέτοια θέματα, είναι άφαντο…

           

Όλοι ετοιμάζονται πλην Μητσοτάκη

Η κρίση θα φέρει κοινωνικές εντάσεις . Η Γερμανία βρίσκεται ήδη ενώπιον προβλημάτων και η πρωτοκαθεδρία της στην ΕΕ δοκιμάζεται χάνει κάθε μέρα έδαφος. Η Γαλλία έχει τα δικά της πολιτικά προβλήματα και ο Μακρόν ήδη αμφισβητείται σοβαρά, ενώ το διάγγελμά του μετά την εκλογική ήττα ήταν γεμάτο αγωνία για το αύριο. Ακόμη και αν συγκροτηθεί κυβέρνηση συνεργασίας, η Γαλλία δεν είναι σε θέση να ηγηθεί της ΕΕ. Απομένει ένα μέτωπο Ιταλίας, Γαλλίας , Γερμανίας και άλλων πρόθυμων ώστε να αναζητηθεί διέξοδος από την κρίση και ενόψει του χειμώνα να υπάρξει ένας σοβαρός συντονισμός. Η συζήτηση περί αλλαγής των συνθηκών δεν γνωρίζουμε αν θα δρομολογηθεί , αλλά είναι προφανώς ότι όσο μεγεθύνεται η κρίση, τόσο θα εντείνεται η σχετική συζήτηση. Είναι βέβαιο ότι θα αναζητηθούν κάποια στιγμή σοβαρές πρωτοβουλίες για διέξοδο στον πόλεμο της Ουκρανίας και την επιστροφή στις διαπραγματεύσεις. Όσο το συντομότερο τόσο το καλύτερο . Η αστάθεια στο πολιτικό πεδίο πιθανόν θα γίνει αισθητή και στη σύνοδο του ΝΑΤΟ 28-30 Ιουνίου. Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα που αναμένεται να πληγεί εξίσου σκληρά από την κρίση απλά περιμένει τις διεργασίες , αν καταλήξουν κάπου, ώστε να ενσωματωθεί σε κάποιες πολιτικές εξόδου. Η επικινδυνότητα της πολιτικής Μητσοτάκη έγκειται στο ότι , ενώ όλες οι χώρες βλέπουν, μιλούν ανοιχτά και προετοιμάζονται για την κρίση του Φθινοπώρου, στην οποία θα προστεθεί και νέο κύμα πανδημίας, δεν έχει επαφή με τα προβλήματα γιατί προετοιμάζεται για εκλογές. Έτσι, ο Έλληνας πρωθυπουργός δίνει την εικόνα οικονομικής ανάπτυξης, προόδου και ουσιαστικά κινείται σαν να μην συμβαίνει και τίποτα σοβαρό, για να πάει στις εκλογές αποφεύγοντας καυτές απαντήσεις για την επόμενη ημέρα.  Η Ελλάδα πρέπει να προετοιμαστεί σοβαρά γιατί από το Φθινόπωρο θα μιλάμε για χιονοστιβάδα προβλημάτων σε ένα ήδη υπό διάλυση ΕΣΥ, με ρήγματα στην κοινωνική συνοχή και μια κυβέρνηση πλήρως αποστασιοποιημένη από τις πραγματικές ανάγκες , αφοσιωμένη σε λάθος μέτωπο. Δηλαδή αντί να εργαστεί σκληρά για να αμβλυνθούν οι συνέπειες , αγωνίζεται να ενοχοποιήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την πλευρά της η αξιωματική αντιπολίτευση δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα του κλίματος που καλλιεργεί η κυβέρνηση και να αναδείξει τα μεγάλα και κρίσιμα διακυβεύματα.
Η διαχείριση της κρίσης εκ μέρους του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μέρος της απειλής που αντιμετωπίζει η χώρα. Πάντα στο βωμό των ψήφων. Άλλωστε πως οδηγήθηκε η χώρα στη χρεοκοπία το 2009; Κάπως έτσι. Τι Καραμανλής , τι Μητσοτάκης....