Του Σωτήρη Σιδέρη

Την στιγμή που το ελληνικό πολιτικό σύστημα και κυρίως η κυβέρνηση δεν αντιδρούν αποφασιστικά θέτοντας ζήτημα εμπιστοσύνης στον γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, η Τουρκία πιθανότατα εισέρχεται στην τελευταία φάση του στρατηγικού της σχεδίου για βίαιη αλλαγή του καθεστώτος του Αιγαίου. Λίγα 24ωρα μετά την συνάντησή του με τον Ερντογάν στο προεδρικό μέγαρο, ο εταίρος του Ερντογάν και ηγέτης  του κόμματος Εθνικιστικής Δράσης και των Γκρίζων Λύκων Ντεβλέτ Μπαχτσελί, αποκάλυψε τα επόμενα βήματα της Άγκυρας, λέγοντας ΄οτι θα κυκλοφορήσουν νέοι χάρτες που θα εμφανίζουν τα ελληνικά νησιά ως τουρκικά και θα τους καταθέσουν στον ΟΗΕ. Είναι γεγονός ότι απαιτείται εκ μέρους της Ελλάδας , αλλαγή πλαισίου εξωτερικής πολιτικής , αναβάθμιση της διπλωματικής δράσης και νέες ιδέες. Για παράδειγμα θα μπορούσε η Αθήνα, ως κίνηση καλής θέλησης και αποφασιστικότητας να προτείνει την  ταυτόχρονη απόσυρση του νόμου Μανιάτη και του χάρτη της Σεβίλλης με το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας και συνομιλίες σε νέα βάση. Η εσωτερική δυναμική του συστήματος Ερντογάν αγγίζει την κορυφή της πορείας της ..

 Όπως είπε την Τρίτη 14 Ιουνίου, ο Μπαχτσελί «Πρέπει να επισημοποιήσουμε τις συντεταγμένες της ΑΟΖ της Τουρκίας. Στο δεύτερο στάδιο στη θάλασσα των νησιών (Αιγαίο) τους γεωγραφικούς σχηματισμούς που μας ανήκουν και δεν μεταβιβάστηκαν σε κανέναν, να τους εντάξουμε στους θαλάσσιους χάρτες μας ως δικά μας.Αυτό το νέο status να το επικυρώσουμε στον ΟΗΕ. Πρέπει αυτούς τους γεωγραφικούς σχηματισμούς να τους δώσουμε στην αρμοδιότητα των περιφερειών μας που βρίσκονται κοντά στις ακτές. Σε τρίτο στάδιο να κηρύξουμε συνεχόμενες ΝΑVTEX  που περιλαμβάνουν τους γεωγραφικού σχηματισμούς που ανήκουν στη χώρα μας». Προφανώς αυτό το σχέδιο , λογικά ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου.

    

Το επιστέγασμα μιας στρατηγικής

Η Τουρκία έχει υπομονή και χτίζει την στρατηγική της επί δεκαετίες. Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτούς τους χάρτες , στους οποίους θα έχουν εντάξει και τα ελληνικά νησιά πιθανόν να κυρωθούν και από την τουρκική εθνοσυνέλευση. Εδώ όμως πρόκειται για μια αντίφαση. Γιατί σύμφωνα με την απόφαση της εθνοσυνέλευσης η Τουρκία απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα αν επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, θεωρώντας ότι τυχόν επέκταση εγκλωβίζει την Τουρκία στις ακτές . Τώρα έρχεται και λέει ότι δεν τίθεται καν ζήτημα επέκτασης χωρικών υδάτων γιατί δεν είναι ελληνικά τα νησιά! Αυτή η παράκρουση, νομική και πολιτική δεν πολυσκοτίζει την τουρκική ηγεσία , που θεωρεί ότι όσες αντιφάσεις και να έχει το σχέδιό της, το ζήτημα είναι ποιος μπορεί να επιτεθεί και ποιος έχει την ισχύ να το κάνει και τελειώνει εκεί.
Αν όντως συμβούν όσα περιγράφει ο Μπαχτσελί, η Ελλάδα θα πρέπει να έχει ήδη έτοιμη την απάντηση, χωρίς αυτή τη φορά να αποκλείσει και την στρατιωτική, είτε μπορεί , είτε όχι. Προφανώς άμεσα η Αθήνα , θα πρέπει να σταματήσει να περιγράφει την επιθετικότητα της Τουρκίας, είναι ήδη γνωστή. Δεύτερο δεν μπορεί να σχολιάζει τους τουρκικούς χάρτες στον ΟΗΕ ή στο ΝΑΤΟ ή στην ΕΕ, είναι επίσης γνωστοί, καθώς εδώ και πολλούς μήνες που η Τουρκία ενίσχυσε το αναθεωρητικό της δόγμα και πλέον δεν κρύβει τίποτα. Κατά συνέπεια η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κάτι να περιμένει από την Τουρκία, δηλαδή είτε να αναδιπλωθεί , είτε να διορθώσει το σχέδιό της. Είναι προφανές ότι θα το πάει μέχρι τέλους, μέχρι εκεί που νομίζει ότι η Ελλάδα θα λυγίσει.
       

Ο Στόλτενμπεργκ δεν είναι μόνος...

Αν λάβουμε υπόψη μας τις απαντήσεις του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ στην συνέντευξή του στο ΑΠΕ, θα καταλάβουμε γιατί η Ελλάδα δεν έχει μοχλούς πίεσης στο ΝΑΤΟ και γιατί δεν έχει πραγματικά στηρίγματα ασφάλειας. Όσο ο Στόλτενμπεργκ θεωρεί ότι του βγαίνει η θέση του, με τις ΗΠΑ φυσικά πίσω του,  θα συνεχίσει να εξισώνει τον θύτη με το θύμα, κάτι που δεν είναι πολιτική ίσων αποστάσεων, αυτό είναι ευκρινές. Αλλά  το ζήτημα είναι το εξής και κακώς δεν τίθεται και δημοσιογραφικά. Όταν ο επικεφαλής του ΝΑΤΟ παροτρύνει την Ελλάδα να συνομιλήσει με την Τουρκία, εννοεί ότι η Αθήνα πρέπει να συνομιλήσει με την Άγκυρα αν πλήθος νησιών είναι ελληνικά; να αποδεχθεί δηλαδή η Ελλάδα ως βάση διαλόγου ότι νησιά σε όλο το μήκος και πλάτος του Αιγαίου είναι τουλάχιστον ασαφούς κυριαρχίας;  όσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν αλλάζει τακτική στους διεθνούς οργανισμούς, όσο δεν διεκδικεί, όσο δεν απειλεί και δεν εκβιάζει με σκηνές τρόμου και διάλυσης του ΝΑΤΟ, όσο δεν προειδοποιεί τις ΗΠΑ και την ΕΕ με κατάρρευση της όποιας στρατηγικής τους στην περιοχή, η Ελλάδα θα βρίσκεται σε όλο και πιο δεινή θέση. Οι διαρκείς προτροπές όλων αυτών των οργανισμών για διάλογο στη βάση που τον θέτει η Τουρκία, είναι πλέον εκτός λογικής και ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει ήδη εκδηλώσει ψήγματα αστάθειας στον πολιτικό του λόγο. Οι τυπικές καταγγελίες της Τουρκίας η ενημερωτικού τύπου διπλωματία και η αδυναμία απάντησης στην Τουρκία, επιδεινώνει την ήδη δύσκολη θέση της χώρας.

  

 Μια πολιτική  πρωτοβουλιών

Οι ΗΠΑ, το γνωρίζουν όλοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να θυσιάσουν όσους συμμάχους χρειαστούν για να ηγούνται , τουλάχιστον της Δύσης. Δεν έχουν φραγμούς. Δεν γνωρίζουμε τι θέλουν να κάνουν με την Τουρκία ακριβώς. Ο χρήσιμος σύμμαχος και εταίρος όπως είναι η Άγκυρα δεν ξέρουμε αν μπορεί να είναι σύμμαχος για παντός και να την αφήνουν να αποσταθεροποιήσει μια ολόκληρη Περιφέρεια του πλανήτη. Με μια διαφορά. Μπορεί να εμποδίσουν ως ένα βαθμό έναν πόλεμο Ελλάδας -Τουρκίας, δεν μπορούν ή δεν θέλουν όμως να εμποδίσουν την Άγκυρα να κάνει τα δικά της βήματα μέσω χαρτών, διεκδικήσεων κλπ. Αν οι χάρτες και τα σύνορα αλλάξουν χωρίς πόλεμο ή έστω με ένα επεισόδιο, κανένα πρόβλημα για τις ΗΠΑ. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για την Ελλάδα. Ακόμη και ένα επεισόδιο τύπου Ιμίων που  θα ουδετεροποιήσει ένα ακόμη νησί, ακόμη και πολύ μικρό , θα γκριζάρει όλο το Αιγαίο και θα το καταστήσει νεκρή ζώνη. Έτσι και η Ελλάδα θα χάνει σταδιακά κυριαρχία και οι χάρτες της Τουρκίας θα  συμπληρώνονται. Αυτά σημαίνουν ότι αν δεν σταματήσει τώρα η Τουρκία δεν θα σταματήσει ποτέ.

Όλα αυτά επιβάλλουν την ανάληψη πρωτοβουλιών και την έναρξη διαλόγου σε  μια νέα ισχυρή βάση. Η Ελλάδα θα μπορούσε να προτείνει στην Τουρκία την ταυτόχρονη απόσυρση του νόμου Μανιάτη για τα εξωτερικά όρια της ελληνικής ΑΟΖ και η Τουρκία να αποσύρει την Γαλάζια Πατρίδα και να ξεκινήσει ευρύς διάλογος μεταξύ των δύο χωρών χωρίς να θίγονται ζητήματα κυριαρχίας και στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Διάλογος αφού πρώτα η Τουρκία έχει επιβάλλει ντε φάκτο την αλλαγή συνόρων είναι απαγορευτικός. Το να μην δεχθεί η Τουρκία την πρόταση, πρόβλημά της . Με επιμονή, σχέδιο και αποφασιστικότητα, η πρόταση να μην αποσυρθεί από το τραπέζι ποτέ, όσα χρόνια και να περάσουν. Το να απαντήσουμε για μια ακόμη φορά στους χάρτες που θα κυκλοφορήσει η Τουρκία όπως λέει ο Μπαχτσελί και να μείνουμε εκεί θα είναι καταστροφικό. Αλλαγή πλαισίου χρειάζεται.  Η Τουρκία επί δεκαετίες έβαζε ζητήματα πέραν της λογικής στο τραπέζι και χρόνια μετά αλληλογραφούμε μέσω του ΟΗΕ και έχουμε εγκλωβιστεί σε λάθος συζήτηση.
Προφανώς και είναι η ώρα των αποφάσεων.