του Σωτήρη Σιδέρη

Οι Αμερικανοί έχουν “αποθαρρύνει” σύμφωνα με την διπλωματική ορολογία, δηλαδή έχουν απαγορεύσει στην Ελλάδα να θέτει οποιοδήποτε ζήτημα σχέσεων με την Τουρκία στο ΝΑΤΟ, για να μην διαταραχθεί η ενότητα της Συμμαχίας κατά της Μόσχας. Υπάκουη η ελληνική κυβέρνηση , έχει αποσυρθεί πλήρως από την άσκηση πολυμερούς διπλωματίας έναντι των ποιοτικά αναβαθμισμένων απειλών της Τουρκίας τα τελευταία δύο χρόνια.

Έτσι, μετά από αρκετές περιπτώσεις πτήσεων τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών πάνω από νησιά, ο Νίκος Δένδιας επανεμφανίστηκε στο ΥΠΕΞ για να ανακοινώσει ότι “κατόπιν οδηγιών του”, σαν να είμαστε στην πολιτική σκηνή του 1965,  έγινε διάβημα στον Τούρκο πρέσβη. Αιτία, το πλήθος πτήσεων τουρκικών αεροσκαφών F-16 την Τετάρτη 27 Απριλίου,  πάνω από τους Αρκιούς, τους Λειψούς, το Αγαθονήσι,  την Σάμο, τους Φούρνους και  τις Οινούσσες. Με απλά λόγια , έγινε μύλος.  Στο Αιγαίο, γιατί στις Βρυξέλλες, στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τον Λευκό Οίκο όπου ετοιμάζεται να πάει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κανείς δεν θέλει να ταράξει την στάση ουδετερότητας στην κρίση Ελλάδας -Τουρκίας. Οπότε η Ελλάδα είναι μόνη της , με μια κυβέρνηση σε  διπλωματική κρίση διαρκείας .  

Η  αξία τους πολυμερούς  διπλωματίας

Όμως το σημείο που έχει ενδιαφέρον είναι ότι στην ανακοίνωσή του το ΥΠΕΞ αναφέρει ότι ο Γενικός Γραμματέας Θεμιστοκλής Δεμίρης, υπογράμμισε στον Τούρκο πρέσβη ότι “ οι ενέργειες αυτές, πέρα από παράνομες και προκλητικές, βάζουν σε κίνδυνο την διεθνή εναέρια κυκλοφορία, αντιβαίνουν πλήρως την αρχή σχέσεων καλής γειτονίας μεταξύ των δύο κρατών και υπονομεύουν τις προσπάθειες εμπέδωσης κλίματος εμπιστοσύνης”. Αν στο ΥΠΕΞ πιστεύουν ότι το διάβημα θα έχει αποτέλεσμα , προσβάλλουν τον ελληνικό λαό. Αν επίσης πιστεύουν ότι το υπηρεσιακό διάβημα και όχι η διεθνοποίηση του θέματος , δηλαδή στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τον Λευκό Οίκο, θα έχει αποτέλεσμα, τότε είναι εμφανές ότι και το ΥΠΕΞ έχει αποδεχθεί πλήρως την λογική του προκεχωρημένου φυλακίου, οπότε ο Νίκος Δένδιας οφείλει να τοποθετηθεί. Γιατί το υπηρεσιακό καθήκον του Δεμίρη δεν εναρμονίζεται με το πολιτικό καθήκον του Υπουργού Εξωτερικών και η απόκλιση είναι εθνικό πρόβλημα.

Η  πλήρης απουσία της ελληνικής κυβέρνησης από τις πολιτικές και διπλωματικές διεργασίες που συντελούνται σε όλο τον κόσμο αυξάνουν διαρκώς τους κινδύνους για την ασφάλεια και την ειρήνη και στην περιοχή μας .

Η Τουρκία πλέον και με την υπογραφή του ΟΗΕ θεωρείται χώρα που διαμεσολαβεί στον πόλεμο της Ουκρανίας και αυτό έχει οδηγήσει σε μια τεράστιας σημασίας αλλαγή σκηνικού και  της όποιας σημασίας είχε η θέση ή η άποψη της Ελλάδας στις διεθνείς υποθέσεις. Η επιβολή σιωπής από τις ΗΠΑ θα κοστίσει ακριβά στη χώρα μας που ήδη νοιώθει τις συνέπειες του πολέμου,  Η απουσία έστω ψηγμάτων  ανεξαρτησίας επιδεινώνει το πρόβλημα και  οι συνέπειες θα είναι πολλαπλάσιες σε λίγους μήνες. Το γεγονός ότι η Ελλάδα απειλείται με διακοπή της ροής φυσικού αερίου αν δεν πληρώσει με ρούβλια, είναι πολύ σοβαρό ζήτημα . Το δεύτερο πρόβλημα είναι οι ΗΠΑ, όχι μόνο αδιαφορούν για τις ελληνικές ανησυχίες, αντίθετα πιέζουν ασφυκτικά την κυβέρνηση για μεγαλύτερη εμπλοκή στον πόλεμο και για πρόσθετη, άνευ ορίων αποστολή πολεμικού εξοπλισμού. Μετά το κάζο με την ομιλία Ζελένσκι στο κοινοβούλιο παρουσία του ναζιστή του τάγματος Αζόφ, δόθηκε η εντύπωση ότι ο Πρωθυπουργός θα διόρθωνε κάπως τη θέση του, ωστόσο αυτό δεν συνέβη. Αντίθετα, η μονερής , σχεδόν μονολιθική εξωτερική πολιτική,  οδηγεί  την ελληνική εξωτερική πολιτική σε επικίνδυνη διολίσθηση, μακριά, από πάγιες θέσεις που σεβάστηκαν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, πλην της σημερινής.

           

Οι συνομιλίες θέλουν δύο

Σε αυτό το κλίμα ανασφάλειας και οικονομικής κρίσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα συναντηθεί με τον Μπάϊντεν στον Λευκό Οίκο στις 16 Μαϊου. Οι συνομιλίες όμως θέλουν δύο. Όταν μιλάει ο ένας , ακούει ο άλλος. Αν όμως ο Έλληνας πρωθυπουργός μεταβεί στον Λευκό 0ίκο ως επικεφαλής του “προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης”, τότε μόνο θα ακούει. Δηλαδή αν ο Μπάιντεν θα λέει τα γνωστά του για την Ρωσία και ο Μητσοτάκης απλά θα υπερθεματίζει, αντί να θέσει το πρόβλημα Τουρκία, τότε είναι βέβαιο ότι το πρόβλημα ασφάλειας της χώρας θα μεγαλώσει.
Το ΝΑΤΟ βρίσκεται ήδη σε αναταραχή καθώς σε λίγες εβομάδες αναμένεται η τελική απόφαση της Φινλανδίας και της Σουηδίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Εκ των πραγμάτων η Συμμαχία θα επικεντρωθεί στα νέα πεδία κρίσης καθώς η Ρωσία ετοιμάζεται να απαντήσει και σε αυτή την απόφαση. Κατά συνέπεια, η πολιτική απόλυτης σιωπής που έχει επιβάλλει η Ουάσιγκτον στην Αθήνα, θα γίνει ακόμη πιο ισχυρή , πιο απαιτητική και πιο φιλοτουρκική. Ήδη η Τουρκία διαπραγματεύεται ανταλλάγματα για να ψηφίσει υπέρ της ένταξης των δύο χωρών. Η Ελλάδα δεν ζητά τίποτα.
Και όσο δεν διαπραγματεύεται, όσο σωπαίνει , όσο ο ίδιος ο πρωθυπουργός νοιώθει ότι δεν διαθέτει το ταλέντο και το ανάστημα να απαιτήσει και να διεκδικήσει, μοιραία η Τουρκία θα οξύνει ακόμη περισσότερο τις πιέσεις της.