Του Σωτήρη Σιδέρη


Η ομόθυμη καταδίκη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία δεν ήταν ικανή να ικανοποιήσει τα άγρια ένστικτα πολλών στη Δύση. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ είδαν την εισβολή ως ευκαιρία για να ξεκινήσουν τον δικό τους οικονομικό πόλεμο, αλλά κυρίως έναν πρωτόγνωρο αγώνα μίσους. Η διαχωριστική γραμμή Δύσης -Ρωσίας δεν είναι ο νέος ψυχρός πόλεμος με τα πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά που γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Τώρα εισέρχεται και το μίσος, όχι γιατί έτσι θα απομονωθεί περισσότερο η Ρωσία, αλλά γιατί , δοθείσης ευκαιρίας, θα αλλάξει η ίδια η Δύση. Ο ανατέλλων φασισμός στην Ευρώπη χρησιμοποιεί ως εργαλείο το μέσο που θεωρήθηκε ως αιχμή του δόρατος της ελευθερίας και της παγκοσμιοποίησης,  τα ΜΜΕ παλιότερα και τώρα, το FB κυρίως. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι το Facebook και το Instagram δίνουν το ελεύθερο στους χρήστες τους να  αναρτούν  μηνύματα με τα οποία θα ζητούν το θάνατο του προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, του προέδρου της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο αλλά και Ρώσων στρατιωτών που συμμετέχουν στην εισβολή στην Ουκρανία, αποκάλυψε  το πρακτορείο Reuters. Βέβαια είναι ζήτημα χρόνου οι περιορισμοί να επεκταθούν παντού. Το νέο είναι πιο σκοτεινό από το παλιό...

Αυτοί δηλαδή που έκαναν σημαία τον ηθικό πόλεμο κατά των μηνυμάτων μίσους και ρατσισμού ή την  υποκίνηση της βίας, τώρα κατεβάζουν τις αρχές τους στα σκουπίδια για να ανεβάσουν την παρακμή τους και την ανηθικότητά τους στα ύψη. Σε όλη την Ευρώπη τα συστημικά ΜΜΕ έχοντας πίσω τους τα μεγάλα λόμπι και τις πολυεθνικές ή΄και κρατικά συμφέροντα επιδίδονται ήδη σε κυνήγι της αντίθετης άποψης.
       

Ο ιός του μίσους

Η ελευθερία δεν είναι σημαία ευκαιρίας. Ο Πούτιν έχει καταγγελθεί διεθνώς για την αντιδημοκρατικότητά του, για τους περιορισμούς στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την απουσία σεβασμού στην αντίθετη έκφραση. Αυτή υποτίθεται είναι η ισχύς της Δύσης. Ακριβώς επειδή πιστεύει ότι η Δημοκρατία είναι ισχυρή και κυρίαρχη, η αντίθετη άποψη δεν απειλεί τη Δημοκρατία. Ο πολιτιστικός πόλεμος ήταν η αρχή, δεν μιλάμε για τον οικονομικό πόλεμο, αυτός ήταν αναμενόμενος. Αλλά ο πολιτιστικός όχι. Ούτε στην συνέχεια η υποκίνηση του μίσους που εξαπλώνεται σαν ιός στον δυτικό κόσμο. Πόσο μάλλον που οι ΗΠΑ συνειδητά μένουν εκτός πολέμου. Φαντάζεται κανείς τι θα συνέβαινε αν οι ΗΠΑ εμπλέκονταν.
Σε κάθε περίπτωση μετά την ενίσχυση των αντιδημοκρατικών τάσεων κατά τα δύο χρόνια της πανδημίας, ήρθε ο πόλεμος. Πάντα στην ιστορία οι κρίσεις , είτε υγειονομικές , είτε πολεμικές δίνουν το έναυσμα σε πολλούς , κυβερνήσεις, κόμματα και ιδιώτες, για κέρδη, αλλαγές , αξιοποίηση της καθήλωσης των κοινωνιών για αλλαγές προς το συμφέρον τους. Οι συνέπειες είναι ψυχολογικές, είναι οικονομικές και πολιτικές, είναι κοινωνικές που εμφανίζονται , όταν οι κρίσεις υποχωρούν και διαμορφώνεται η νέα πραγματικότητα.

Τώρα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ διαμορφώνεται ακριβώς αυτή η τάση. Ο Τραμπ δεν ήρθε από το πουθενά. Γεννήθηκε μέσα από την κρίση των ΗΠΑ, γεωπολιτική και κοινωνική και ήρθε ως διχαστικός τυφώνας να εγκατασταθεί στην αμερικανική κοινωνία. Από τώρα αναλυτές διαβλέπουν ότι ακόμη και αν το σύστημα εμποδίσει τον Τραμπ να θέσει υποψηφιότητα ο διάδοχός του , ίσως να είναι και πιο εφυής θα υπονομεύσει δραματικά την αμερικανική δημοκρατία. Η Ευρώπη δοκιμάζεται ήδη καθώς ήδη στην ανατολική Ευρώπη ακροδεξιά κόμματα και κυβερνήσεις σέρνουν το χορό. Σιτς χώρες αυτές, από τη βαλτική, μέχρι τα βαλκάνια τα ακροδεξιά κινήματα θα κερδίσουν έδαφος. Η ΕΕ που οδηγεί αυτή την κούρσα μίσους θα υπονομευθεί άγρα από μέσα και σύντομα δεν θα είναι σε θέση να αποφασίζει .

       

Τείχη μέσα στην ΕΕ

Οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε δραματικό περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών και μια ιδιότυπη Ιερά Εξέταση ανατέλλει. Ένα μείγμα οικονομικού και ιδεολογικού εθνικισμού προωθείται και εκ των πραγμάτων τα νέα τείχη δεν θα είναι μόνο στα σύνορα με τη Ρωσία, αλλά μέσα στην Ευρώπη. Είναι ψευδαίσθηση ότι μπορεί η  ΕΕ να λειτουργήσει πλέον όπως πριν από λίγα χρόνια και ήδη η αδυναμία της να δηλώσει σε τι ακριβώς αποσκοπεί έχει δραματικό χαρακτήρα. Η ΕΕ λέει ότι είναι κατά του πολέμου στην Ουκρανία. Δεκτό. Η εκστρατεία όμως κατά της Ρωσίας δεν περιορίζεται στην καταδίκη της , αλλά στην εξόντωσή της, στην εξόντωση  145 εκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι υποκρισία να λέγεται ότι οι κυρώσεις αποσκοπούν στο να ρίξουν τον Πούτιν. Το ίδιο έκαναν και μετά την ισλαμική επανάσταση στο Ιράν το 1979 και όχι μόνο δεν έπεσε, αντίθετα εδραιώθηκαν οι Φρουροί της Επανάστασης και έγινε ακόμη περισσότερο καταπιεστικό το σύστημα, ακριβώς λόγω των κυρώσεων και της εξωτερικής απειλής. Τι νομίζουν δηλαδή ότι θα γίνει στη Ρωσία;

       

Το email του μίσους

 Σύμφωνα με την αποκάλυψη όπως προκύπτει  από e-mail της μητρικής εταιρείας Meta Platforms,  η πολιτική μίσους  θα εφαρμοστεί στην Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, την Εσθονία, τη Γεωργία, την Ουγγαρία, τη Λιθουανία, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Ρωσία, τη Σλοβακία και την Ουκρανία. Δηλαδή ακριβώς στις χώρες που πιστεύεται ότι θα εκτοξεύσουν το μίσος κατά της Ρωσίας και φυσικά θα ακολουθήσουν όλοι στην συνέχεια.
Στα e-mail της εταιρείας, που  αποκάλυψε  το Reuters, αναφέρεται ότι η μόνη περίπτωση που κάποιος δεν θα μπορεί να ζητά το θάνατο Ρώσων στρατιωτών είναι εάν αυτοί είναι αιχμάλωτοι πολέμου. Σχετικά με τη δολοφονία του Πούτιν και του Λουκασένκο αναφέρεται ότι οι μόνες περιπτώσεις να μην γίνονται δεκτά τα σχόλια είναι να περιέχουν δυο προσδιοριστικούς παράγοντες που προσδίδουν αξιοπιστία στην απειλή: την τοποθεσία και τη μέθοδο με την οποία θα πραγματοποιηθεί η δολοφονία.
Αν και στην εσωτερική ενημέρωση τονίζεται ότι τα σχόλια μίσους δεν μπορούν να αφορούν απλούς Ρώσους πολίτες σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι δεν θα αφαιρούνται σχόλια εάν «στοχεύουν Ρώσους και είναι σαφές ότι αναφέρονται στην εισβολή στην Ουκρανία». Υπενθυμίζεται ότι πριν από μερικές ημέρες το Facebook είχε αλλάξει και πάλι την πολιτική του προκειμένου να επιτρέπει σχόλια που εξυμνούν τη δράση του νεοναζιστικού τάγματος Αζόφ, το οποίο χρηματοδοτείται και από τις Ηνωμένες Πολιτείες.