Σε μια εξαιρετικά δυσμενή συγκυρία όπου οι διεθνείς σχέσεις έχουν εισέλθει στον αστερισμό της διαρκούς έντασης με πολλές δυνάμεις , πρώτη η Τουρκία,  να έχουν αναθεωρητικές βλέψεις και επίσης σε μια περίοδο διαρκούς οικονομικής αστάθειας, η εξωτερική και η ευρωπαική πολιτική της χώρας είναι καθηλωμένη στους κομματικούς και πελατειακούς μηχανισμούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη με επικίνδυνες παρενέργειες για τη χώρα.

Παρά τις καταιγιστικές καταγγελίες εντός και εκτός βουλής, ο πρωθυπουργός για μια ακόμη φορά έκλεισε τα μάτια και τα αυτιά του σε ένα πακέτο ρεαλιστικών και πολιτικά εφαρμόσιμων προτάσεων για την εξωτερική πολιτική που παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας στη βουλή. Η καθήλωση δεν είναι πατριωτική πολιτική και η παραλυτική εικόνα της κυβέρνησης είναι απόρροια των εσωτερικών αποκλίσεων στη ΝΔ με τους Καραμανλή και Σαμαρά να θέτουν βέτο σε οποιαδήποτε σκέψη για ουσιαστικό διάλογο με την Τουρκία. Ταυτόχρονα   η κυβέρνηση παραμένει εγκλωβισμένη στο βαλκανικό της αδιέξοδο εξαιτίας της στάσης της έναντι της Συμφωνίας των Πρεσπών, ενώ , παρά τις επισκέψεις του πρωθυπουργού σε χώρες της περιοχής, επιβεβαιώνεται ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει το ειδικό βάρος να αναβαθμίσει τη θέση της χώρας, ούτε καν να έχει έναν θετικό ρόλο στην περιοχή.

Η Ελλάδα σε πορεία αποδυνάμωσης

Οι επισημάνσεις του Αλέξη Τσίπρα αφορούσαν θεμελιώδεις ευθύνες μιας κυβέρνησης. Στις σχέσεις με τις ΗΠΑ ο πρωθυπουργός καταγγέλλεται διαρκώς  για τη στοίχισή του  σε ένα επιθετικό δόγμα έναντι της Μόσχας προς βορρά, ενώ στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο οι Αμερικανοί είναι ο αστάθμητος παράγοντας, καθώς αλλάζουν συχνά προτεραιότητες με συνέπεια να υπάρχει σοβαρό έλλειμμα εμπιστοσύνης.  Το κύριο πρόβλημα με τις ΗΠΑ δεν είναι μόνο η άνευ όρων στοίχιση, είναι κυρίως το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει προτάσεις, θέσεις και πολιτικές που θα μπουν στο τραπέζι για να γίνει ουσιαστική συνεργασία. Αυτή η απουσία διαλόγου,  ανάλυσης, αιτημάτων, και απαιτήσεων δίνει σήμα προς κάθε κατεύθυνση ότι η Ελλάδα δεν παράγει πολιτική, άρα μοιραία θα οδηγείται στο περιθώριο
Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την συμφωνία για τις βάσεις θα ενισχύσουν , κυριολεκτικά θα απογειώσουν τον Αλέξη Τσίπρα όταν έρθει στη βουλή, γιατί στο θέμα αυτό υπάρχει ομοφωνία όλων των τάσεων ότι  είναι αντίθετα με τα εθνικά συμφέροντα. Ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, παρά το γεγονός ότι προκλήθηκε πολλές φορές από τον Α. Τσίπρα, ο Μητσοτάκης αρνήθηκε να μιλήσει ως υπεύθυνος ηγέτης και αρκέστηκε σε σχολιασμό υπό μορφή  «μηνυμάτων» άνευ ουσίας προς την Άγκυρα. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε την πρότασή του να διασυνδεθεί η αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ –Τουρκίας με διμερή συμφωνία με την Άγκυρα υπό την αιγίδα των Βρυξελλών για προσφυγή στη Χάγη, αλλά ο πρωθυπουργός έκανε ότι δεν άκουσε.
       

Το σχέδιο Τσίπρα

Για μια ακόμη φορά, ο πρωθυπουργός τοποθετήθηκε ως τοποτηρητής των δυτικών συμφερόντων και όχι ως υπεύθυνος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ο Τσίπρας του το υπενθύμισε σημειώνοντας ότι:
« σε παλαιότερη συζήτηση πάλι στη Βουλή για τα εθνικά θέματα, από αυτό εδώ το βήμα, κύριε Μητσοτάκη, μου απαντήσατε ευθέως με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο για το πώς εσείς οραματίζεστε τη θέση της Ελλάδας. Σας είχα πει ότι εμείς δεν θέλουμε την Ελλάδα να είναι προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης και μου απαντήσατε «Ναι, η Ελλάδα είναι το τελευταίο φυλάκιο της Δύσης προς Ανατολάς. Το λέει η γεωγραφία, το επιβεβαιώνει η ιστορία, το σφραγίζει ο πολιτισμός της». Αυτά μου είπατε «mot à mot». Η αντίληψη περί προκεχωρημένου φυλακίου αρμόζει σε χώρες χωρίς υπόσταση και ταυτότητα, ούτε καν αντικατροπτρίζει κάποια ανάγκη , αντίθετα είναι γνώρισμα ενδοτικών ηγετών.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπενθύμισε επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ανακαλέσει τη στήριξή τους στον EastMed, στρατηγικού χαρακτήρα επιλογή για τα εξωτερικά μας συμφέροντα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, επικαλούμενες μάλιστα όχι την οικονομική του βιωσιμότητα, τη μη βιωσιμότητα του προγράμματος, αλλά ότι ο αγωγός EastMed προκαλεί εντάσεις στην περιοχή, δημιουργεί εντάσεις με την Τουρκία.
Αξιοσημείωτη είναι επίσης  η επισήμανση  Τσίπρα, για την ανάγκη συμμετοχής της Ελλάδας στην διαμόρφωση της διπλωματικής  αρχιτεκτονικής στην περιοχή της είτε συνδέοντας, την αναθεώρηση της τελωνειακής ένωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας με την υποβολή συνυποσχετικού για την προσφυγή στη Χάγη για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, είτε προωθώντας τους όρους μας για τη συμμετοχή της Τουρκίας σε μια διάσκεψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ανατολική Μεσόγειο και στο Φόρουμ Φυσικού Αερίου του Καΐρου.

Στην αναφορά του για την αμερικανική βάση  της Αλεξανδρούπολης , ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε ότι έπρεπε να ενταχθεί σε αμερικανικές επιχειρήσεις και μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα και να έχουμε κάθε μέρα δηλώσεις από Ρώσους αξιωματούχους σε βάρος του ρόλου της Ελλάδας στην περιοχή.
Εν κατακλείδι, είναι θέμα χρόνου, ίσως κάποιων εβδομάδων, να ενταθούν οι διεθνείς διεργασίες από την Ευρώπη, μέχρι το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο με τη χώρα μας να μην έχει επεξεργαστεί θέσεις και με την κυβέρνηση να μην δείχνει καν διάθεση να εργαστεί προς αυτή την κατεύθυνση. Με την ιστορική αντίληψη της δεξιάς ότι η Ελλάδα ως μικρή και αδύναμη χώρα πρέπει απλά να είναι υπό τις εντολές των ΗΠΑ και της ΕΕ, αφού είναι φυλάκιο της Δύσης, η χώρα θα οδηγηθεί σε περιπέτειες. Υπό αυτό το πρίσμα ας μείνουν στο προσκήνιο οι θέσεις Τσίπρα γιατί σίγουρα θα χρειαστούν σύντομα…