Του Σωτήρη Σιδέρη

Ο νέος  πολιτικός κύκλος που ανοίγει σταδιακά και σηματοδοτείται από την οικονομική κρίση που διαδέχεται την υγειονομική κρίση, την φθορά της κυβέρνησης που προκαλείται από την καταιγιστική παρέκκλιση από τους κανόνες διαφάνειας και ηθικής, την έκρηξη της ανεργίας και το  φόβο  ενός νέου μνημονίου, θυμίζει την αστάθεια του 2010. Ο νέος αυτός κύκλος ήδη έχει επηρεάσει όλα τα κόμματα, τα οποία προσπαθούν να ξαναβρούν τον βηματισμό τους γνωρίζοντας ότι τίποτα δεν είναι ίδιο πλέον. Ο ΣΥΡΙΖΑ , που συγκεντρώνει πάνω του τα βλέμματα, πρέπει να αποδείξει και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα ότι αποτελεί μια φερέγγυα εναλλακτική λύση και ότι είναι φορέας μιας νέας πολιτικής και προγραμματικής πρότασης που έχει διαχωριστικές γραμμές έναντι της ΝΔ.

Παρά την επιφανειακή ηρεμία, στα έγκατα  του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γίνονται διεργασίες που περισσότερο θυμίζουν προσεισμικές δονήσεις παρά ζυμώσεις. Ζητήματα ταυτότητας του κόμματος  οι αποστάσεις από τη ΝΔ και η αποκατάσταση της  εσωκομματικής ηρεμίας , στο βαθμό που θα υπάρξει, θα επηρεάσουν επίσης την πορεία του
Οι πρώιμες διαρροές της κυβέρνησης εν μέσω πανδημίας για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών ουσιαστικά ήταν δώρο για  τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα . Μια κυβέρνηση με νωπή την λαική εντολή δεν είναι δυνατό να αυτοσχεδιάζει ερήμην της κοινωνίας και των αναγκών τους δηλαδή με τρόπο ωφελιμιστικό. Με την πάροδο των εβδομάδων η κυβέρνηση φαίνεται να εγκλωβίζεται πλέον στην εκλογολογία και να μην μπορεί  να την αποσύρει από το προσκήνιο, ακόμη και όταν την αφορίζει. Είναι μια μεγάλη παθογένεια του πολιτικού συστήματος , παρά το γεγονός ότι σχεδόν πάντα φθείρει την κυβέρνηση και όχι την αντιπολίτευση .  Εκλογολογία και σκάνδαλα είναι συνταγή θανάτου για μια κυβέρνηση, γι αυτό λένε οι σοφοί, ότι η επικοινωνία αναδεικνύει ,  ενίοτε όμως καταστρέφει πολιτικούς και κυβερνήσεις.
Η πρώτη συνέπεια αυτής της τακτικής ήταν να αλλάξει διακριτικά προς το παρόν και η στάση των κομμάτων έναντι της κυβέρνησης και να γίνουν πιο  επιθετικά όπως φάνηκε και στη βουλή. Η δεύτερη παράμετρος αφορά τα ίδια τα κόμματα που εκ των πραγμάτων πλέον είναι υποχρεωμένα να ανασυγκροτηθούν και να μπουν στο παιχνίδι που επί δύο μήνες μονοπωλούσε η κυβέρνηση. Η τρίτη συνέπεια είναι να κοιτάξουν τα κόμματα και το εσωτερικό τους καθώς το ένστικτο αυτοσυντήρησης και η προοπτική της εξουσίας, λόγω και της απλής αναλογικής είναι κινητήριος δύναμη της πολιτικής.

     

   Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι «μισθοφόροι»

Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε στη βουλή την Πέμπτη 30 Απριλίου χωρίς να έχει κάτι να παρουσιάσει. Η επίθεση στην κυβέρνηση για την υπόθεση Βρούτση –ΚΕΚ ήταν αυτονόητη αλλά δεν μπορεί να είναι πρόγραμμα. Μια πτυχή της αντιπολιτευτικής τακτικής μπορεί πράγματι να είναι τα σκάνδαλα που  επιδρούν σημαντικά στην συμπεριφορά των ψηφοφόρων. Αλλά μια αντιπολίτευση επιλέγεται για τον τρόπο με τον οποίο θα κυβερνήσει και όχι για τον τρόπο που θα χάσει η κυβέρνηση τις εκλογές.
Υπό αυτή την οπτική θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ υστερούν. Επί 10 μήνες η αξιωματική αντιπολίτευση σέρνεται πίσω από μια  συζήτηση για το πώς κυβέρνησε και πως θα γίνει αυτή η αποτίμηση , κάτι που έπρεπε να είχε λήξει ήδη από το 2019. Κατά την διάρκεια των περιοριστικών μέτρων ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του είχαν χρόνο να σκεφθούν και με την πρώτη ευκαιρία, όπως ήταν η συζήτηση στη βουλή, να εμφανιστούν δυναμικά και επιθετικά με τις θέσεις τους. Και αυτό δεν έγινε. Ούτε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ούτε ο Γιώργος Σταθάκης που ετοίμαζε το πρόγραμμα κάνουν την ελάχιστη διαφορά.  Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση ασκεί αγοραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, αυτό που δεν  είναι γνωστό, είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ π.χ. θα κρατικοποιήσει τον ΑΔΜΗΕ, θα απαιτήσει μετοχές από τις επιχειρήσεις που θα ενισχυθούν οικονομικά όπως οι τράπεζες  ή ο λαός θα πληρώσει για μια ακόμη φορά  την κρίση. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απαντά στα θέματα αυτά και θα είναι κρίσιμης σημασίας και τον ίδιο και για την κοινωνία η απάντηση που θα δώσει.  Υπάρχει χαώδης απόσταση μεταξύ μιας πολιτικής που προτείνει διορθώσεις στην πολιτική της ΝΔ και μιας άλλης διαφορετικής πολιτικής.
Αυτή η γκρίζα κατάσταση έχει διαμορφώσει ήδη στρατόπεδα που απειλούν τα ιστορικά χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα μιας εφήμερης και καταγγελτικού τύπου αντιπολίτευση. Ήδη μια ομάδα στελεχών με την συνδρομή μιας ιδιότυπης «μισθοφορικής» δημοσιογραφίας προσπαθούν να αποξενώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ από την λαική του βάση και να επικεντρωθεί στην σκανδαλολογία ή να κάνει σημαία του την πολιτική της ΝΔ στα ΜΜΕ και τις εξαιρέσεις που κάνει η κυβέρνηση στην χρηματοδότηση.
Δεν είναι δυνατό να απειλείται ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης επειδή δεν  θεωρεί μείζον πολιτικό θέμα, όλος ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κοινοβουλευτική του Ομάδα να επικεντρωθούν σε μια  εβδομαδιαία εφημερίδα , και τον εκδότη της αντί να κάνει συνολική προγραμματική πολιτική. Δεν είναι δυνατό κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να επικροτούν καθημερινά σχεδόν τι γράφει ένας «μισθοφόρος»  εναντίον άλλων στελεχών του κόμματος , μόνο και μόνο επειδή  ο Νίκος Βούτσης, ο Νίκος Φίλης ή κάποια στελέχη των 53+  έχουν άλλη άποψη για την συνεργασία με το ΚΙΝΑΛ ή την ποιότητα της αντιπολίτευσης, την λειτουργία των οργάνων του κόμματος.

Καθοδηγητές και καθοδηγούμενοι

Έτσι λοιπόν και ενώ η πρόκληση στη μετά πανδημία εποχή για το νέο ρόλο του κράτους, το κοινωνικό κράτος, γενικότερα την οικονομία και τις προκλήσεις για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες να είναι τρομακτικές, ο ΣΥΡΙΖΑ να χωρίζεται σε στρατόπεδα συμπαθούντων  ή μη για κάποια εφημερίδα και να λοιδορούνται στελέχη του θυμίζοντας την εικόνα της επί ΠΑΣΟΚ Αυριανής. Τότε που η εν λόγω εφημερίδα καθύβριζε , απειλούσε και λοιδορούσε όποιο στέλεχος, κατά τεκμήριο σοβαρό, τολμούσε να εκφέρει μια διαφορετική άποψη, να εναντιωθεί στον λαικισμό και να προτείνει το διαφορετικό. Ήταν και παραμένει μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ και του Τύπου και ο ΣΥΡΙΖΑ     πρέπει να αντιδράσει στον εκφυλισμό του. Είναι προσβλητικό για ένα κόμμα,  αυτό που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, να καταθέσει στη βουλή με  την υπογραφή  77 βουλευτών του ερώτηση και Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων, για τον  αποκλεισμό του Documento από την ενημερωτική εκστρατεία «Μένουμε Σπίτι». Άλλο πράγμα η γενική πολιτική έναντι της κυβέρνησης για το  πρόγραμμα, άλλο ένα ολόκληρο κόμμα να υπηρετεί στόχους, ακόμη και ανάγκες μιας εφημερίδας και όποιος δεν υπακούει να στοχοποιείται. Αυτό λέγεται  αυριανισμός

Ο ΣΥΡΖΑ γκρινιάζει καθημερινά γιατί οι εκδότες και η τηλεόραση δεν τον προβάλλουν . Λάθος. Τα ΜΜΕ τρέχουν  πίσω από τα κόμματα όταν αυτά κάνουν τη διαφορά και όχι ένα ολόκληρο κόμμα να τρέχει πίσω από τα ΜΜΕ. Η ιστορία είναι γεμάτη από αποδείξεις ότι υπάρχουν καθοδηγητικά ΜΜΕ όταν τα κόμματα αδυνατούν να καθοδηγήσουν..
Είναι μείζονος πολιτικής σημασίας ο ΣΥΡΙΖΑ να ανακτήσει τα ιδεολογικά του χαρακτηριστικά , να ενισχύσει την οργανωτική του φυσιογνωμία στη βάση της πολιτικής συμμετοχής, να υψώσει διαχωριστικές γραμμές και να στηριχθεί στο δικό  του σχέδιο και όχι σε άτακτες δυνάμεις, αμφιλεγόμενα ΜΜΕ και  δυνάμεις άτακτων ψευδοπαραγόντων. Μόνο έτσι θα ξαναγίνει ιδεολογικά ελκυστικός και κόμμα –κίνημα που θα εμπιστευθεί ο  λαός. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει περισσότερο κουρασμένος στην αντιπολίτευση , απ ότι έδειχνε όταν ήταν κυβέρνηση.  Και αυτό, παρά το γεγονός ότι σύντομα θα καταγραφεί η υπέρ του στροφή της κοινωνίας. Είναι τόσο ισχυρή η δυναμική  του εκφυλισμού της ΝΔ που τα δεδομένα των επόμενων μηνών θα είναι εφιαλτικά .