Του Σωτήρη Σιδέρη

Το πρώτο ρήγμα στην κυβέρνηση με την υπόθεση Βρούτση είναι ήδη γεγονός. Η διαχείριση της κρίσης από τον πρωθυπουργό είναι αμφιλεγόμενη , καθώς κατάργησε μεν το πρόγραμμα επιμόρφωσης, διατήρησε όμως τον υπουργό Εργασίας στη θέση του  αφήνοντας εκ των πραγμάτων το όλο ζήτημα ανοιχτό. Ταυτόχρονα όμως ο κ. Μητσοτάκης ακολουθεί την πεπατημένη. Το τρικ των εκλογών δεν έπιασε, οι χαώδεις διαφορές στις δημοσκοπήσεις δεν έχουν νόημα σε καιρό εθνικού εγκλεισμού και επέλεξε τον λάθος δρόμο. Δηλαδή διαρροές ότι μόλις χαλαρώσουν  αρκετά τα περιοριστικά μέτρα, τον Ιούνιο δηλαδή,  θα γίνει ανασχηματισμός , θα απομακρυνθεί ο Βρούτσης , νέο αίμα θα τονώσει την κυβέρνηση και άλλα παραμύθια. Δηλαδή παθητική άμυνα σε μια επίθεση που δέχεται για ζητήματα πολιτικής και οικονομικής ηθικής.

Αλλά η κυβέρνηση όσο και αν εργάζεται το επικοινωνιακό επιτελείο της νυχθημερόν, δεν μπορεί να αποκρύψει πλέον την πραγματικότητα. Ότι το μείζον πρόβλημα της χώρας είναι η τεράστια οικονομική κρίση που απαιτεί πρόγραμμα ανάκαμψης, νέες ιδέες και κοινωνικά δίκαιες επιλογές και όχι παιχνίδια εντυπώσεων. Να προβλέψουμε όμως ότι η ΝΔ θα εστιάσει στην πρώτη επιλογή. Θα ακολουθήσει σε λίγες εβδομάδες μια νέα επικοινωνιακή καταιγίδα για να μας πείσει ότι πολλές επιλογές δεν υπάρχουν, πόροι δεν υπάρχουν, άρα και τη νέα κρίση θα την πληρώσουν οι πολλοί, θα θέσει διλήμματα του τύπου λιτότητα ή μνημόνιο και άλλα πασίγνωστα που καταδικάστηκαν και στην κοινωνία και στις κάλπες. 
Ας σημειωθεί ότι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκαν οι κυβερνήσεις την χρεοκοπία και όχι τόσο το ίδιο το πρόβλημα ήταν ο καταλύτης για τις πολιτικές δυνάμεις. Ακριβώς με το ίδιο κριτήριο θα δοκιμαστούν οι πολιτικές δυνάμεις και στη νέα κρίση , συνέπεια της πανδημίας. Την περίοδο 2010-2015 οι κυβερνήσεις σχηματίζονταν και κατέρρεαν σε χρόνο ρεκόρ, γιατί θεώρησαν ότι  το μνημόνιο θα μπορούσε να είναι πρόγραμμα δικό τους, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τσάκισαν την κοινωνία  αφήνοντας πίσω ερείπια και οικονομικά και κομματικά. Από το 2015 επήλθε κάποια  σταθερότητα , αλλά το τρίτο μνημόνιο ήταν καταλυτικό  και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα που μια νέα κρίση χτυπάει την πόρτα μας , η αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ αποδεικνύει ότι δεν διδάχθηκε τίποτα και επαναλαμβάνει σχεδόν μιμητικά τα λάθη του παρελθόντος.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από κοινωνική δικαιοσύνη και  όχι από δηλώσεις περί κοινωνικής δικαιοσύνης.  Αυτό αφορά και τον ΣΥΡΙΖΑ που οφείλει να παρουσιάσει πρόγραμμα  με νέες κατευθύνσεις και όχι να αναζητά ο κόσμος σε ποια λεπτομέρεια διαφέρει από τη ΝΔ. Η κοινωνία, θέλει  νέο πρόγραμμα ανόρθωσης της οικονομίας και όχι  αόριστους στόχους και διακηρύξεις. Θέλει διαφάνεια στην χρήση των πόρων που ούτως ή άλλως είναι περιορισμένοι και όχι κοκορομαχίες για τους πόρους. Θέλει κοινωνικά προγράμματα για στήριξη ευπαθών ομάδων και όχι συνέχιση των επιδομάτων τελειώνουν εκ των πραγμάτων. Θέλει σαφές πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ,  όχι μόνο για να υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας, αλλά και γιατί ο ιδιωτικός τομέας είναι ανύπαρκτος. Θέλει πόλεμο με τους ολιγάρχες και όχι εξάρτηση.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε μια τόσο σύνθετη αποστολή, ούτε τα  νεοφιλελεύθερα κόμματα όπου και αν κυβερνούν. Γιατί  οι δυνάμεις αυτές έχουν εδραιωμένες αντιλήψεις κατά του ρόλου του κράτους και προσφεύγουν στο κράτος μόνο για να απομυζούν τα ταμεία του αφήνοντας πίσω τους ερείπια. 
Στη χώρα μας  επέρχεται καταιγίδα. Η  Ελλάδα δεν είναι ευημερούσα χώρα, αλλά χώρα σε διαρκή κρίση. Άρα απαιτείται κοινωνική πολιτική, σχέδιο και ρήξεις όπου απαιτηθεί. Το επόμενο  πεδίο δράσης, πέραν της οικονομίας,  θα είναι ο χώρος της παιδείας καθώς η Ν. Κεραμέως είναι τόσο προκλητικά ανεπαρκής που ήδη έχει προκαλέσει και τις έντονες αντιδράσεις της συνδικαλιστικής παράταξης της ΝΔ. Η ανεργία όχι μόνο δεν είναι εύκολα αντιμετωπίσιμη, αντίθετα θα  προκαλέσει νέο κύμα μετανάστευσης την στιγμή που η χώρα έχει ανάγκη όλο το επιστημονικό της δυναμικό για να ανασυγκροτηθεί και να αναπτυχθεί.
Καθώς τα σύννεφα της πανδημίας αραιώνουν αρχίζουν να περνούν από μπροστά μας τα νέα δεδομένα. Η νέα κρίση θα φέρει και πολιτικές εντάσεις, ενδεχομένως και κρίση, σίγουρα πολιτική όξυνση  και αντιπαράθεση. Άρα και η κυβέρνηση  και τα κόμματα θα δοκιμαστούν σκληρά. Νέα απειλή για μνημόνια, νέες δικαιολογίες ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος και άλλα φαιδρά,  έχουν κάνει τον κύκλο τους. Ο νέος κύκλος ανοίγει, άγνωστο ακόμη τι θα αποκαλύψει . Γι αυτό ας είμαστε έτοιμοι