Του Σωτήρη Σιδέρη

Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο δύσκολη εξαιτίας της πανδημίας, οι δημοσκοπήσεις που διενεργούνται αυτό το διάστημα θα είχαν μόνο αρχειακό ενδιαφέρον. Η κυβερνητική προπαγάνδα όμως περί πρόωρων εκλογών προκαλεί μετατόπιση του ενδιαφέροντος γιατί συνδυαζόμενη με τις δημοσκοπήσεις εμφανίζει ένα νέο πολιτικό τοπίο. Το οποίο όμως είναι εικονικό.

Η επιστροφή της χώρας σε πραγματικές συνθήκες πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής είναι ίσως το μόνο κριτήριο για να αναλυθεί η κατάσταση. Και αυτή η πραγματικότητα δεν έχει ακόμη επανέλθει και όχι μόνο αυτό .  Κατά συνέπεια το κλίμα εκλογών και κυβερνητικού θριάμβου δεν έχει νόημα, . Όλοι οι επιστήμονες συμφωνούν ότι το Φθινόπωρο θα ενσκήψει δεύτερο κύμα κορονοϊού. οπότε από το  τέλος του καλοκαιριού,  η χώρα θα βρίσκεται σε νέο κλοιό αυτοπροστασίας, κατά συνέπεια και η λογική και ο χρόνος δεν προσφέρονται για ακροβασίες.  Κατά συνέπεια η εκλογολογία, η τάση της κυβέρνησης να εμφανίσει εαυτόν θριαμβευτή στην πανδημία δεν έχει αντίκρισμα. Ακόμη και στις ίδιες τις δημοσκοπήσεις που η κυβέρνηση θριαμβεύει, η ανησυχία της κοινής γνώμης για την οικονομία, την ανεργία και το μέλλον καθενός είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Η εικόνα θριάμβου θα εγκλωβίσει  την ίδια την κυβέρνηση. Η διαφορά των 24 μονάδων από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ξέρει καλά η ΝΔ δεν αποδίδει ούτε στο ελάχιστο  τις τάσεις σε πραγματικές πολιτικές συνθήκες , αλλά αποτελεί την λεγόμενη «συσπείρωση γύρω από την σημαία» όπως έχει επικρατήσει να λέγεται , ερμηνεύοντας δηλαδή την ενότητα των λαών σε περιόδους κρίσης. Ήταν η ίδια η ενότητα του λαού που απέτρεψε τα σχέδια αποσταθεροποίησης με τα capital controls το 2015, είναι η ίδια η ενότητα που δεν επιτρέπει την κομματικοποίηση της προσπάθειας αντιμετώπισης της πανδημίας. 

 Με αφορμή μια δημοσκόπηση της MARC στις 15 Απριλίου  για τον ALPHA που δίνει προβάδισμα 23,3 μονάδων της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ η κυβέρνηση απλά εμφανίζεται χωρίς να έχει αντίπαλο. Σε μια επιδημία υπάρχει μόνο η κυβέρνηση και πουθενά στον κόσμο δεν κρίνεται η αντιπολίτευση. Θα ήταν παράταιρο ή και αλλόκοτο, η αντιπολίτευση να εμφανιστεί να αμφισβητεί τις συστάσεις των επιστημόνων και να προτείνει δικές της. Άρα το μείζον θέμα είναι η πανδημία που χειρίζεται αποκλειστικά η κυβέρνηση και κανείς άλλος.
Ως προς τα οικονομικά μέτρα αυτά θα κριθούν αμέσως μετά και αφού προς τα εκεί πιέζει ήδη και η αντιπολίτευση.  Οι προβλέψεις είναι εφιαλτικές και προφανώς η κυβέρνηση όχι μόνο δεν θα μείνει αλώβητη, αντίθετα θα έχει μεγάλες απώλειες.  Απλά τώρα γίνονται περιορισμένες παρεμβάσεις με τα επιδόματα. Είναι αδιανόητο για μια κοινωνία που φοβάται για την υγεία της να έχει διάθεση να μελετήσει λεπτομέρειες για  την οικονομία. Απλά η ανησυχία ήδη όμως διαφαίνεται στις δημοσκοπήσεις.  Όλα αυτά σημαίνουν ότι τώρα οι δημοσκοπήσεις, ακόμη και αν είναι έγκυρες δείχνουν τη ΝΔ στο ζενίθ, άρα η επιστροφή στην πραγματικότητα θα αρχίσει με απώλειες και άνοδο της αντιπολίτευσης που απλά τώρα δεν κρίνεται.

Ειδικότερα ως προς τις οικονομικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, το 43,8% τις θεωρεί μη ρεαλιστικές, το 26,9% απαντά πως δεν τις έχει ακούσει, το 20,7% απαντά πως είναι ρεαλιστικές, και το 6,7% απαντά πως δεν μπορεί να κρίνει τα μέτρα.  Πράγμα που σημαίνει ότι η πλειοψηφία των ερωτηθέντων είτε δεν έχει ενημερωθεί γιατί έχει άλλες προτεραιότητες είτε συμφωνεί . Αυτό σημαίνει ότι την επόμενη ημέρα , δηλαδή την επιστροφή στην πραγματικότητα τα κριτήρια θα έχουν αλλάξει ριζικά.

Αυτό όμως που προκαλεί εντύπωση είναι το χαώδες ποσοστό της διαφοράς μεταξύ ΝΔ –ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή 43,6% έναντι 20,3%. Είναι προφανές ότι ο ελληνικός λαός δεν κρίνει την αντιπολίτευση . Είναι όμως παγίδα αυτό το ποσοστό για την ίδια την κυβέρνηση. Γιατί σε πραγματικές πολιτικές συνθήκες αυτό το ποσοστό θα αποδειχθεί εικονικό. Όχι μόνο δεν θα μείνει στο 43%, αντίθετα θα καταρρεύσει όταν η ανεργία θα ανέβει στο 23%, όταν μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις θα αδυνατούν να επιστρέψουν, όταν η κυβέρνηση επιβεβαιώσει την προσήλωσή της στην εξυπηρέτηση συμφερόντων. Κατά συνέπεια, η πτώση των ποσοστών θα είναι ραγδαία  . Άρα το τι θα επακολουθήσει , θα είναι συνάρτηση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. 
Η κυβέρνηση επενδύει πολλά στην επικοινωνιακή στρατηγική της. Αποδείχθηκε αυτό ακόμη και τις πιο δύσκολες ώρες της πανδημίας. Αποδεικνύεται και από τα τεράστια ποσά που διαθέτει για την προβολή της σε βαθμό που ακόμη και κυβερνητικές πηγές τα θεωρούν υπερβολικά. Για την αντιπολίτευση όμως είναι μια υπόθεση σκανδαλώδης την οποία θα ερευνήσει σταδιακά. Και ταυτόχρονα, η κυβέρνηση θα αρχίσει να νοιώθει την πίεση της  αντιπολίτευσης.
Είναι αλλόκοτο ακόμη και για τον ποιο συντηρητικό πολίτη σε μια χώρα που επιστρέφει η ανεργία που το δημόσιο χρέος καλπάζει και πάλι και η λέξη μνημόνιο ξαναμπαίνει στη ζωή μας, που η κυβέρνηση κάνει πάρτι με ιδιώτες χωρίς να τηρούνται οι κανόνες διαφάνειας,  που δίνει ήδη πλεονέκτημα στο κεφάλαιο που σαρώνει ό,τι είχε απομείνει από την προστασία των εργαζομένων, να θεωρεί ότι κυριαρχεί. Ακόμη και αν πάει σε πρόωρες εκλογές η κυβέρνηση θα είναι χαμένη. Γιατί θα χαθεί οι εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, άρα θα χάσει την αυτοδυναμία  ή κυβέρνηση συνεργασίας και αν γίνουν   επαναληπτικές θα έχει μεγαλύτερες απώλειες. Σε κάθε περίπτωση φαντάζει περισσότερο με τυχοδιωκτισμό, παρά με κανονικότητα. …
 Γιατί σε κανονικές συνθήκες, στην πραγματική πολιτική  αναδύονται όλα τα σοβαρά προβλήματα ,  σε βαθμό που απαιτείται κάτι πολύ περισσότερο από επικοινωνιακή πολιτική. Και αυτό είναι άλλο επίπεδο συζήτησης …..