Του Σωτήρη Σιδέρη

Από την πρώτη ημέρα της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία το ήδη παρηκμασμένο  σύστημα που χρεοκόπησε τη χώρα, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ,  πλήθος οικονομικών παραγόντων και σε ευθεία γραμμή ΜΜΕ, εργάστηκε μεθοδικά για να πείσει τον ελληνικό λαό ότι το πρόβλημα της χώρας εμφανίστηκε το πρώτο εξάμηνο του 2015 και όχι το 2010.

Τα κόμματα αυτά δεν ανέλαβαν ποτέ την παραμικρή ευθύνη για την χρεοκοπία της χώρας και προσποιούμενοι ότι έχουν αμνησία μιλούν γενικά για κρίση , αλλά επιρρίπτουν την ευθύνη στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια εικόνα γελωτοποιών  που προκαλεί ανησυχία για το μέλλον. Γιατί κόμμα που δεν κάνει αυτοκριτική και δεν κάνει ούτε μια κίνηση αυτοκάθαρσης,  πάλι τα ίδια θα κάνει την κρίσιμη στιγμή.
Οι λόγοι για τους οποίους επανήλθε στο προσκήνιο με οξύτητα η συζήτηση αυτή, είναι το κείμενο αποτίμησης του ΣΥΡΙΖΑ για την περίοδο 2012-2019 και η συζήτηση στη βουλή για τα εργασιακά θέματα, όπου ανέκυψε ζήτημα με την κατάθεση εκ μέρους του Γ. Βαρουφάκη των ηχογραφημένων συζητήσεων του Eurogroup.
Ας πάμε λίγο πίσω στην αρχή. Δηλαδή στο κλίμα που επικρατούσε στη χώρα το 2015.
Ο πόλεμος ήταν και είναι λυσσαλέος. Το πρώτο εξάμηνο , δηλαδή κατά τη διάρκεια της περίφημης διαπραγμάτευσης, υπήρξε μια σταθερή γραμμή συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ της Τρόϊκας και του προσωπικού του Eurogroup με παράγοντες στην Αθήνα με στόχο να υπονομευθεί πλήρως η διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Το πέτυχαν σε μεγάλο βαθμό , καθώς τότε, η γιγαντιαία επιχείρηση προπαγάνδας  είχε ως αποτέλεσμα να δυσφημιστεί πλήρως η κυβέρνηση , να εμφανίζεται λίγο ως πολύ ως μια αριστερή συμμορία που τολμούσε να θέτει αιτήματα και φυσικά η κατάληξη είναι γνωστή. Φυσικά αυτή την περίοδο , αλλά και μέχρι σήμερα ακούστηκαν τερατώδη ψεύδη στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2015 και όχι το 2010.   Τα όποια διαπραγματευτικά λάθη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία καταγράφονται και στο κείμενο αποτίμησης , δεν αναιρούν την ιστορική ευθύνη των άλλων κομμάτων, κάθε άλλο .
Αυτό που ίσως αποτελεί ιστορική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ  είναι το γεγονός ότι αντί να πάει σε εξεταστική επιτροπή για το πώς χρεοκόπησε  η χώρα και να αποδοθούν ευθύνες που θα καταγράφονταν στην ιστορία, επιδόθηκε σε μια πολιτική αμνήστευσης των πρωταγωνιστών της χρεοκοπίας, κυρίως του Κώστα Καραμανλή και αυτό πληρώνει τώρα. 

           
Η γοητεία της  αποτίμησης

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα στην Ελλάδα που παρά το γεγονός ότι κυβέρνησε μόνο μια φορά , προέβη σε μια εξαντλητική αποτίμηση που όμοιά της δεν έχει κάνει κανένα κόμμα στην Ελλάδα. Η ΝΔ ιστορικά και αποφεύγει και αδυνατεί να κάνει οποιαδήποτε αυτοκριτική γιατί θα πρέπει μετά να διαλυθεί. Μόνος στόχος του κόμματος αυτού είναι η εξουσία . Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Καμία ανάληψη ευθύνης  ποτέ. Η δε σιωπή του ανεκδιήγητου Καραμανλή θα μείνει στην ιστορία, όπως και η ταπείνωσή του .
Και όμως εμφανίζονται σήμερα παράγοντες της  δεξιάς, των ΜΜΕ , αλλά και άλλων κομμάτων να επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ και να προκαλούν την κοινή λογική.  Ναι μεν, λένε, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει αυτοκριτική, αλλά δεν ζητάει συγνώμη από το ΠΑΣΟΚ, αλλά ξεχνούν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έκανε ποτέ αυτοκριτική. Ή  ότι δεν είναι ακριβής η αυτοκριτική, δηλαδή με λίγα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει την αυτοκριτική που θα ήθελε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Το κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ, είτε αρέσει , είτε όχι, γοήτευσε φίλους, οπαδούς  και ψηφοφόρους των άλλων κομμάτων. Γιατί αναγνωρίζουν  την δημοκρατικότητά του, γιατί αναγνωρίζουν παράλληλα το θάρρος του να μιλήσει ανοιχτά και να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν.  Γι αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ θα βγει ενισχυμένος στο τέλος αυτής της διαδικασίας , αν και θα έπρεπε να έχει γίνει νωρίτερα.
              

  Το αρχείο

Το δεύτερο γεγονός που απασχόλησε την κοινή γνώμη και τη βουλή ήταν η κατάθεση εκ μέρους του Βαρουφάκη των ηχογραφημένων συνομιλιών του Eurogroup. Αίσθηση προκάλεσε ,  όχι η κατάθεση , αλλά η θεατρική απάντηση του προέδρου της βουλής. Που μεταξύ άλλων γλαφυρών και απαράδεκτων σχολίων είπε ότι δεν θα γίνει  η βουλή πλυντήριο. Σοβαρά;. Έχει παρακολουθήσει ο  Τασούλας τι γίνεται στην Προανακριτική για το σκάνδαλο Νοβάρτις;.. Εχει ιδέα ο πρόεδρος της βουλής πόσες φορές το μήνα και το χρόνο η βουλή γίνεται πλυντήριο συμφερόντων με τις αμέτρητες πλέον τροπολογίες που κατατίθενται ; Ο κ. Τασούλας λοιπόν μπορούσε να αρνηθεί επικαλούμενος κάποιο νόμο ή κάποιον κανονισμό της βουλής, πράγμα που δεν έκανε. Η επιχειρηματολογία του όμως ήταν αστεία και προκλητική. Η ουσία όμως μένει.
 Η άρνηση του προέδρου της βουλής να παραλάβει το αρχείο έχει σχέση με το περιεχόμενο του αρχείου και όχι με διαδικαστικά ζητήματα. Γιατί η ΝΔ ίσως και άλλοι στη χώρα δεν θέλουν να βγει προς τα έξω η άθλια εικόνα μιας ομάδας Ευρωπαίων τεχνοκρατών να πιέζουν και να εξυβρίζουν τη χώρα. Γιατί ως γνωστόν η ΝΔ και οι ευρωπαιστές των άλλων κομμάτων προτιμούσαν να στηρίζουν αυτούς ακριβώς τους παράγοντες,  αντί την τότε ελληνική κυβέρνηση που ήθελε να σταματήσουν τα μνημόνια. Αλλά και αν είχε ευθύνες ο κ. Βαρουφάκης θα είχαν την ευκαιρία να τις διαπιστώσουν.
Εν κατακλείδι, αποδεικνύεται λοιπόν ότι η ΝΔ και οι εταίροι της δεν θέλουν να δοθεί στη δημοσιότητα το αρχείο Βαρουφάκη , μόνο και μόνο γιατί μπορεί να σταματήσει οριστικά και εις βάρος τους η συζήτηση για το 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει πάρει σαφή θέση, αλλά αν θέλει να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού , με κάποιο τρόπο θα πρέπει να κάνει την δική του αντεπίθεση. Το 2015 παραμένει σκόπιμα και βάσει σχεδίου στο προσκήνιο για να ενοχοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ για τη χρεοκοπία και όχι οι πραγματικοί υπεύθυνοι.
Η περίοδος που διανύουμε είναι κομβική. Η ΝΔ απογυμνώνεται πλέον από τον μανδύα του κεντρώου κόμματος , η δυναμική της εκλογικής νίκης  έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπη με την ραγδαία επιδείνωση της εικόνας της και της επιρροής της στην κοινωνία.
Η επιμονή  της ΝΔ στην συγκάλυψη των σκανδάλων ή της σκανδαλώδους  πολιτικής της σύντομα θα κάνει τον κύκλο της. Αν το συνέδριο του Μαίου του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρωθεί με λογικούς συμβιβασμούς όπως προβλέπεται,  τότε η κυβέρνηση θα νοιώσει βαριά την ανάσα της αριστεράς, καθώς μάλλον στο συνέδριο θα επικρατήσει η αριστερή τάση.  Το γεγονός αυτό αν συνδυαστεί με την αδυναμία της κυβέρνησης να ελέγξει τους ολιγάρχες και να διαχειριστεί με επιτυχία τα ελληνοτουρκικά , αλλά και την εσωτερική της συνοχή, τότε τα πράγματα θα πάρουν γκρίζα απόχρωση.