του Σωτήρη Σιδέρη

Ακατανόητες ενέργειες και εκρηκτικές αντιφάσεις  χαρακτηρίζουν τις κινήσεις της κυβέρνησης μετά την γνωστοποίηση ότι επίκειται η υπογραφή συμφωνίας για την αποστολή των αντιαεροπορικών συστημάτων Patriot στη Σαουδική Αραβία στο πλαίσιο ενός στρατιωτικού μετώπου και άλλων χωρών για να αντιμετωπιστούν υποτίθεται, επιθέσεις του Ιράν .
 Ωστόσο, προκαλεί τρόμο το επίπεδο ευθύνης της κυβέρνησης. Σε μια περίοδο που ήδη η κυβέρνηση μελετά την ίδρυση ταμείου για νέους εξοπλισμούς  και ενώ  φοβάται  και θερμό επεισόδιο, αποφασίζει να ενισχύσει την άμυνα της Σαουδικής Αραβίας και ταυτόχρονα, αποδυναμώνει την εθνική άμυνα επιδεικνύοντας πρωτοφανή  υποτέλεια  στις ΗΠΑ .

Πολλά ΜΜΕ, που μεταδίδουν τις σχετικές πληροφορίες, αποκαλύπτουν σημεία της αλληλογραφίας μεταξύ ΥΠΕΞ και υπουργείου Άμυνας για το εν λόγω θέμα με την σημείωση, ότι το υπουργείο Εξωτερικών διαβεβαιώνει το υπουργείο Άμυνας ότι  σε καμία περίπτωση η παρουσία των ελληνικών Patriot στην Σαουδική Αραβία δεν πρέπει να εκληφθεί ως εμπλοκή μας στις διαμάχες που έχει η Σαουδική Αραβία με χώρες της περιοχής.
Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι  το ΥΠΕΞ διαπραγματεύθηκε την αποστολή των συστοιχιών Patriot ερήμην του υπουργείου Άμυνας και οι διαβεβαιώσεις περί μη εμπλοκής έχουν την ίδια αξία που έχουν τα μη ανακυκλώσιμα σκουπίδια. Δηλαδή καμία. Απλά επιβαρύνουν το περιβάλλον. Πρόκειται για μια χαώδη κατάσταση που ενισχύει τις υποψίες ότι εντός της κυβέρνησης επικρατεί πλήρης αδυναμία ιεράρχησης και σχεδιασμού της εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.  Είναι όμως και αβάσταχτη υποκρισία , από τη μία ο πρωθυπουργός να δηλώνει έτοιμος να αμυνθεί η Ελλάδα στρατιωτικά σε περίπτωση παραβίασης κυριαρχικών δικαιωμάτων από την Τουρκία και από την άλλη να εξασθενεί την άμυνα της χώρας.
           

Εμπλοκή χωρίς λογική

Πέραν αυτών το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Η Ελλάδα εμπλέκεται όλο και βαθιά , χωρίς προφανή λόγο σε μια αμερικανική και ισραηλινή στρατηγική που ήδη έχει προκαλέσει γεωπολιτικό χάος στην περιοχή. Χωρίς να υπάρχει ένα προφανές σχέδιο τι ακριβώς θέλουν οι ΗΠΑ ή οι Ευρωπαίοι στην περιοχή, αποσπασματικές κινήσεις ευέξαπτων και παράλογων ηγετών τύπου Τραμπ ή Νετανιάχου αυξάνουν τους κινδύνους ενός γενικευμένου πολέμου  που  κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι χρειάζεται.
Αν το Ισραήλ νοιώθει ότι απειλείται από το Ιράν ας κινηθεί μέσω των διεθνών οργανισμών, ας ζητήσει να εφαρμοστεί η συμφωνία για τα πυρηνικά της Τεχεράνης ή ας υποστεί τις συνέπειες της δικής του πολιτικής. Γιατί είναι αδιανόητο το Ισραήλ να αρνείται τον έλεγχο για τα δικά του πυρηνικά και να απαιτεί να γίνει πόλεμος για να μην αποκτήσει πυρηνικά το Ιράν.  Σε κάθε περίπτωση όμως οι διεθνείς οργανισμοί και οι μεγάλες χώρες μπορούν να συζητήσουν σε διπλωματικό πλαίσιο. Και θέλουν και στρατιωτικές λύσεις για τα δικά τους προβλήματα ας τις επιδιώξουν. Το πρόβλημα των σχέσεων Ισραήλ –Ιράν δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδας. Και όπως  έχει δηλώσει το Τελ Αβίβ, τα προβλήματα Ελλάδας –Τουρκίας δεν είναι και προβλήματα του Ισραήλ. 
Υπό αυτή την οπτική οι επιθέσεις του Ιράν κατά εγκαταστάσεων πετρελαίου στη Σαουδική Αραβία και η πολύχρονη , ούτως ή άλλως μεταξύ τους κρίση δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδας . Η χώρα μας  είναι αντιμέτωπη με τις απειλές της Τουρκίας και αν οι ΗΠΑ θέλουν σταθερότητα στην περιοχή ας δημιουργήσουν ένα μέτωπο χωρών με ενίσχυση της ελληνικής άμυνας κατά των απειλών της Άγκυρας. Είναι υπό το πρίσμα αυτό ακατανόητη η συμμετοχή της Αθήνας σε ένα μέτωπο χωρών υπέρ της Σαουδικής Αραβίας ενώ αυτό που θα έπρεπε να κάνει είναι να επιδιώξει την σύμπηξη ενός μετώπου κατά της Τουρκίας. Ή σε τελική ανάλυση, ας γίνει ανταποδοτικό μέτωπο. Οι χώρες που θα συμμετάσχουν στο πλευρό της Σαουδικής Αραβίας ας κάνουν το ίδιο υπέρ της Ελλάδας οπότε  και η ελληνική συμμετοχή θα δικαιολογείται.
    Το σκηνικό είναι εξαιρετικά εύθραστο καθώς η υπερσυγκέντρωση δυνάμεων και εξελιγμένων οπλικών συστημάτων στην περιοχή προοιωνίζεται τον κίνδυνο ανάφλεξης. Η επιδίωξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ να υπάρξει ένα στρατιωτικό μέτωπο εναντίον του Ιράν είναι άκρως ανησυχητική και ακατανόητη ακόμη και τους όρους του ιμπεριαλισμού. Οι δύο αυτές χώρες θέλουν να συντρίψουν το Ιράν επειδή δεν τους αρέσει το σύστημα διακυβέρνησης και επειδή αυτό το σύστημα είναι αντιαμερικανικό και αντι- ισραηλινό.
Προφανώς η κυβέρνηση οφείλει να ανακοινώσει επίσημα τις προθέσεις της. Κάθε μέρα, όλο  και πιο πολύ , η κυβέρνηση διολισθαίνει στην μυστική διπλωματία που είναι το μόνο που  αυτή την περίοδο δεν χρειάζεται η Ελλάδα.