του Σωτήρη Σιδέρη

Παρά την ρητορική υπέρ των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΑΟΖ, η ΕΕ και οι ΗΠΑ ,  με την στάση τους,  ουσιαστικά ευνοούν την τουρκική επιθετικότητα, προκαλώντας εύλογες ανησυχίες για τις περαιτέρω εξελίξεις, ενώ η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει την κατευναστική της τακτική. Μια  δεύτερη άποψη που προέρχεται από πολιτικούς παράγοντες στην Αθήνα και την Λευκωσία , εκτιμά ότι η στάση της Τουρκίας, υπονομεύει τις διαπραγματεύσεις για το πολιτικό πρόβλημα αφού αυτός ήταν ο στόχος της Άγκυρας, κάτι που ίσως υποβοηθεί και την ελληνοκυπριακή πλευρά, καθώς οι διαπραγματεύσεις είχαν εισέλθει σε κρίσιμο σημείο που δυσκόλευε τους ελιγμούς. Σε κάθε περίπτωση, η πολυπλοκότητα του Κυπριακού δεν μπορεί να αθωώνει την τουρκική επιθετικότητα.

Η Τουρκία με την στάση της στο ενεργειακό, κατάφερε να θέσει και πάλι τις απαιτήσεις της και μάλιστα στέλνοντας τα κατάλληλα μηνύματα προς τις ΗΠΑ και την ΕΕ, διεκδικώντας δηλαδή στρατηγικό ρόλο και στο ενεργειακό και γενικότερα στην περιοχή.  Πέρα από  τις εκτιμήσεις αυτές, είναι ιδιαίτερα λυπηρό και παράλληλα ανησυχητικό το γεγονός ότι  η κυβέρνηση, δεν θεωρεί  σκόπιμο να αναβαθμίσει την πολιτική της  λειτουργία και να δράσει  προκειμένου να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα. Πάνω από όλα όμως, προκαλεί πρόσθετες ανησυχίες το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, δεν έκανε την παραμικρή νύξη στην Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ την Τετάρτη 8 Οκτωβρίου, ως να ήταν πρωθυπουργός άλλης χώρας. Ο κ. Σαμαράς πήγε στη Σύνοδο Κορυφής και έφυγε χωρίς να γίνει αισθητή η παρουσία του.
Αν ένας πρωθυπουργός δεν είναι σε θέση να αξιοποιήσει μια τέτοια συνάντηση  κορυφής, για να θέσει ένα μείζον εθνικό θέμα, τότε προφανώς, δεν θεωρεί το κυπριακό  προτεραιότητα, κάτι  που αποδεικνύουν οι πράξεις, που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις συνήθεις βαρύγδουπες δηλώσεις.  Άλλωστε ο κ. Σαμαράς, είναι ο μόνος πρωθυπουργός που δεν έχει πραγματοποιήσει επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο και αυτό λέει πολλά.
Η στάση Πόντιου Πιλάτου της ΕΕ και των ΗΠΑ πιθανόν να αποσκοπεί στο να συρθεί η Λευκωσία σε μια ενδιάμεση συμφωνία για το φυσικό αέριο σε βάθος χρόνου. Ωστόσο η Τουρκία δεν θέλει να διαπραγματευθεί, θέλει να επιβάλλει λύσεις. Γιατί η δέσμευση μιας μεγάλης περιοχής στην κυπριακή ΑΟΖ, είναι κίνηση επιθετική  με συγκεκριμένο περιεχόμενο.
Ούτε η Ουάσιγκτον , ούτε η ΕΕ κατήγγειλαν την Τουρκία. Οι ΗΠΑ, έκαναν λόγο για το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην έρευνα και εκμετάλλευση, αλλά δεν κατήγγειλε την Τουρκία. Το ίδιο και το Λονδίνο, ενώ η στάση της ΕΕ αποδεικνύει την  αδυναμία της να κάνει ο,τιδήποτε που δεν θα έχει την σύμφωνη γνώμη της Ουάσιγκτον, κατά συνέπεια, η Τουρκία πέτυχε τον στόχο της, που ήταν να εξασφαλίσει την ανοχή όλων των μεγάλων δυνάμεων. 
Το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών σε μια μακροσκελή ανακοίνωσή του την Πέμπτη 9 Οκτωβρίου δεν στέλνει κανένα σημαντικό μήνυμα στην Τουρκία ή μάλλον το μήνυμά της είναι τόσο  κατευναστικό, που μάλλον θα αιφνιδίασε ευχάριστα την Άγκυρα.
 Ουσιαστικά, ο κ. Βενιζέλος δεν ζητά καν την ανάκληση της απόφασης της Τουρκίας να δεσμεύσει περιοχές της κυπριακής  ΑΟΖ , δεν κάνει καμία δήλωση για τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η στάση στις σχέσεις ΕΕ –Τουρκίας και έτσι,  η Άγκυρα δεν υφίσταται καμία πίεση να υπαναχωρήσει. Μάλιστα  ο κ. Βενιζέλος στην ανακοίνωσή του αφιερώνει πολύ χώρο προκειμένου να πείσει την Τουρκία , ότι ο φυσικός πλούτος θα μοιραστεί ακριβοδίκαια αν λυθεί το Κυπριακό, την στιγμή που η Τουρκία δεν θέλει λύση του Κυπριακού αλλά διευθέτηση με  βάση την δική της στρατηγική .
Η ελληνική κυβέρνηση απουσιάζει κυριολεκτικά . Καμία κινητοποίηση, καμία παρέμβαση, καμία διεθνής επαφή, κανένα σχέδιο. Ακριβώς λόγω της απορρύθμισης των διεθνών σχέσεων και της  επικίνδυνης ρευστότητας στην ευρύτερη περιοχή, θα έπρεπε η Ελλάδα να «οργώσει» την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, προκειμένου να  καταγγείλει και να ανατρέψει  την τουρκική πολιτική.
Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει, μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του:
«Η Κυπριακή Δημοκρατία, και προσωπικά ο Πρόεδρος, κ. Νίκος Αναστασιάδης, έχει καταστήσει σαφές, σε όλους τους τόνους και κατ’ επανάληψη, ότι τα οφέλη που προέρχονται από την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της Κυπριακής Δημοκρατίας ανήκουν σε όλους τους Κύπριους πολίτες. Άλλωστε, στο πλαίσιο της επιδιωκόμενης συμφωνημένης λύσης για το Κυπριακό, στην αρμοδιότητα της Κεντρικής Κυβέρνησης θα ανήκουν τα θέματα που αφορούν στην αξιοποίηση των φυσικών πόρων και του ορυκτού πλούτου καθώς και τα ζητήματα άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Είναι, συνεπώς, απολύτως αντιφατικό να κατηγορείται η Κυπριακή Δημοκρατία για στοιχειώδεις πράξεις ενεργοποίησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της και αξιοποίησης  του ορυκτού πλούτου προς όφελος όλου του Κυπριακού λαού, όταν είναι η Τουρκία αυτή η οποία, με την παράνομη αγγελία της (NAVTEX), απειλεί να θίξει αυτά τα κυριαρχικά δικαιώματα.
Είναι, επίσης, παράδοξο η Τουρκία να στρέφεται, σε σχέση με το Κυπριακό, προς την κατεύθυνση της Ελλάδας. Η Ελλάδα δεν κατηγορείται διεθνώς για στρατιωτική εισβολή και παράνομη κατοχή και εποικισμό και σέβεται τους θεσμούς και τις διαδικασίες της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας, η οποία εκφράζεται δημοκρατικά μέσα από την ηγεσία της. Η Ελλάδα συμβάλλει εποικοδομητικά στην πρόοδο των διαπραγματεύσεων και μέσω των χιαστί συναντήσεων που πραγματοποιούνται στην Αθήνα και στην Άγκυρα με τους διαπραγματευτές της Ελληνοκυπριακής και της Τουρκοκυπριακής Κοινότητας.
Όμως, δεν θα έπρεπε η Τουρκία να κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια και να θεωρεί ότι η στάση της Ελλάδας στο Κυπριακό ή η σχέση της Ελλάδας με την Κυπριακή Δημοκρατία είναι η ίδια με τη δική της θέση, τη δική της ευθύνη και τη δική της δυνατότητα άσκησης επιρροής προς την Τουρκοκυπριακή Κοινότητα,  εξ ονόματος  της οποίας εκδίδει ανακοινώσεις.
Η Τουρκία μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να συμβάλει αποτελεσματικά στην επανάληψη των συνομιλιών των δύο ηγετών, στην πρόοδο των διαπραγματεύσεων και στη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο με κινήσεις, που σέβονται το Διεθνές Δίκαιο και με την αποδοχή του γεγονότος ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος- μέλος του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με εθνική κυριαρχία και εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα».

Απόψεις

Ειδικού Συνεργάτη Η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ-Τουρκίας συνοδεύτηκε με εκτενείς συνομιλίες μεταξύ αξιωματούχων των δύο χωρών, σχετικά με την Ουκρανία, τη Γάζα, τη Συρία και το Νότιο Καύκασο. Σύμφωνα με τον τουρκικό... πλήρες κείμενο
Άρης Χατζηστεφάνου Το να είσαι υπεύθυνος ειδικού τμήματος του FBI για την πάταξη της αναρχίας στις ΗΠΑ ακούγεται σαν τη μεγαλύτερη αργομισθία στην Ιστορία. Παρ' όλα αυτά, το ομοσπονδιακό γραφείο ερευνών έχει αυξήσει τους... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Πάντα υπήρχαν οι πρόθυμοι στην πολιτική να συμπορευθούν ακόμη και με την πιο σκοτεινή πλευρά της εκκλησίας, όπως πάντα υπήρχαν οι οπαδοί της κοσμικότητας, ανεξάρτητα από κόμματα και ιδεολογικές τάσεις.... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Η καταθλιπτική εικόνα της τεράστιας αίθουσας του Ταε Κβο Ντο όπου διεξάγεται το 4ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνει και τον εκφυλισμό του κόμματος αυτού. Άδεια αίθουσα, γεμάτοι διάδρομοι , δρόμοι και παράδρομοι,... πλήρες κείμενο
Του Στράτου ΒαλτινούΟ Αλεξέϊ Ναβάλνι πέθανε σε μια φυλακή της Αρκτικής, θύμα ενός δικτάτορα που δεν ανέχεται την κριτική και την αμφισβήτηση. Τυραννικά καθεστώτα που στηρίζονται από τη Δύση εξοντώνουν χιλιάδες. Είναι ο... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Ο Αλέκος Φλαμπουράρης δεν είναι ο οποιοσδήποτε. Είναι ο εκσκαφέας του κομματικού υπεδάφους και ιδανικός στη δημιουργία μηχανισμών. Η αποχώρησή του από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ μετά από λεκτικό... πλήρες κείμενο