του Σωτήρη Σιδέρη

Εκεί που οι πολιτικοί προσκυνητές του δόγματος « πατρίς –θρησκεία-οικογένεια»  παρέλυαν διπλωματικά επισκεπτόμενοι  την Τουρκία, αδυνατώντας να αρθρώσουν έναν τυπικό διεκδικητικό λόγο, ήρθε ένας άθεος πρωθυπουργός να διαλύσει τους μύθους περί πατριωτισμού και να αναδείξει την πολιτική του τόλμη επισκεπτόμενος την Αγία Σοφία και την Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Η σύγκριση είναι  εκκωφαντική, όσο και η σιωπή τους.
Το γεγονός αυτό καταδεικνύει για μια ακόμη φορά, ότι η θρησκευόμενη δεξιά αποτελεί το εργαλείο της εκκλησίας σε μια ξεκάθαρη πελατειακή σχέση, ενώ ο Τσίπρας κατέστησε την σχέση αυτή διπλωματικό όπλο, τουλάχιστον στις διεθνείς σχέσεις, όπως αρμόζει άλλωστε. Γιατί  είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα χτίζει διπλωματικά εκεί που η Τουρκία πονά. Στην υπεράσπιση των θεμελιωδών ελευθεριών και στην ισότιμη διαπραγμάτευση. Η εμβρόντητη δεξιά και ακροδεξιά στην Ελλάδα, αποτελούν ίσως το ασφαλέστερο κριτήριο της δεξιοτεχνίας με την οποία ο Τσίπρας χειρίστηκε την επίσκεψή του στην Τουρκία και δεν αφορά συνολικά την εξωτερική πολιτική.

 

Είναι άλλο πράγμα αδυναμίες , λάθη και παραλείψεις που κάνει μια κυβέρνηση, όπως κάνουν όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου και άλλο πράγμα τα  συγκριτικά διπλωματικά δεδομένα των ελληνοτουρκικών σχέσεων με βάση την αποτίμηση της  επίσκεψης Τσίπρα στην Τουρκία.
Δεν πρόκειται να αλλάξουν πολλά πράγματα στην συνέχεια στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά έχει επέλθει μια διπλωματική ισορροπία, ελπίζουμε και ένα μορατόριουμ.  Η Ελλάδα και η Τουρκία, σίγουρα θα επηρεαστούν από την γενικότερη αλλαγή των διεθνών ανατροπών , της έντασης μεταξύ ΗΠΑ –Ρωσίας και φυσικά από την ανακάλυψη νέων ενεργειακών πηγών στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό όμως που πρέπει να αρχειοθετηθεί στην συλλογική διπλωματική μνήμη, είναι το γεγονός ότι ο Τσίπρας έχει αντιληφθεί πλήρως πλέον, τις παραμέτρους αυτών των κοσμογονικών , ούτως ή άλλως αλλαγών, και γι  αυτό, το πρόσωπο παρουσίασε στην Άγκυρα ήταν θετικό. Δηλαδή ο Τσίπρας, άσκησε θρησκευτική διπλωματία εκεί που έπρεπε , αφού  ο Ερντογάν, τόσο πολύ υπερασπίζεται τον θρησκευτικό χαρακτήρα της εξουσίας του  ώστε να μην μπορεί  στο εξής, να περιφρονήσει την θρησκεία και τις ανάγκες των άλλων. Ήταν σκληρός εκεί που έπρεπε, δηλαδή στην στάση της Τουρκίας στο Αιγαίο καθώς εκεί υπερασπίζεται την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας , επικαλέστηκε , ενώπιον Τούρκων αξιωματούχων, τις διώξεις των Ελλήνων της Πόλης ώστε να μην ξεχνάμε και ήταν διπλωματικός εκεί που όφειλε να είναι:  δηλαδή σε θέματα ασφάλειας, τα οποία έχουν ένα ευρύ πεδίο εφαρμογής αλλά και ερμηνειών , τι σημαίνει για τον καθένα τρομοκρατία.
Για παράδειγμα ο Ερντογάν θεωρεί ότι το Ισραήλ είναι κράτος τρομοκράτης απέναντι  στους Παλαιστινίους, αλλά ο ίδιος δεν είναι τρομοκράτης απέναντι στους Κούρδους, αντίθετα κατηγορεί τους Κούρδους γι αυτό .  Ο Τούρκος πρόεδρος θεωρεί επίσης τρομοκράτες τους γκιουλενιστές , προφανώς και απλούς δημοκράτες , οπότε το ζήτημα αυτό απαιτεί προσοχή γιατί θα το βρούμε μπροστά μας.  Υπό αυτό το πρίσμα, το αρμόδιο υπουργείο και ο νομικός κόσμος της χώρας, πρέπει να απαντήσουν στην επικήρυξη των οκτώ Τούρκων αξιωματικών που έχουν πάρει πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα και να βρίσκονται σε ετοιμότητα γιατί θα έχουμε  συνέχεια.

 

Διπλωματία διαχείρισης κρίσεων



Στο αμιγώς διπλωματικό πεδίο, δεν υπάρχουν ιδιαίτερες προσδοκίες. Ο οδικός χάρτης, στον οποίο συμφώνησαν οι Τσίπρας και Ερντογάν είναι τόσο γενικός που εύλογα υποψιάζεται κάποιος ότι είναι προσχηματικός, απλώς για να ελέγχεται η κατάσταση και να αντιμετωπίζονται εντάσεις. Αυτό δεν είναι λάθος, είναι πολιτική, είτε συμφωνεί , είτε διαφωνεί κάποιος. 
Έχουν περάσει 18 χρόνια από την έναρξη των διερευνητικών συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας –Τουρκίας. Επειδή όμως κάθε χώρα πολλές φορές έχει διαφορετικές προτεραιότητες , ή επειδή δεν θέλει να επωμιστεί το κόστος μιας συμφωνίας, ακολουθείται παρελκυστική τακτική ώστε μια συμφωνία αντί να πλησιάζει απομακρύνεται. Και για να διατηρούν τις θέσεις τους, κυρίως η Τουρκία την αναθεωρητική της πολιτική, προκαλεί εντάσεις στο Αιγαίο και η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να απαντά.   Η αναμενόμενη επέκταση των χωρικών υδάτων, έστω και μόνο στο Ιόνιο είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Κάποια στιγμή όμως όλα αυτά θα πρέπει να ανατραπούν  και οι δύο χώρες να λύσουν τα προβλήματά τους. Γιατί όσο εκκρεμούν , αιωρούνται  και οι απειλές και οι κίνδυνοι για ανάφλεξη.

Ανατολική Μεσόγειος



Στην Ανατολική Μεσόγειο τα πράγματα είναι διαφορετικά γιατί εμπλέκονται οι μεγάλες δυνάμεις. Η Κυπριακή Δημοκρατία ως κράτος και οι Ελληνοκύπριοι που έχουν βιώσει την φρίκη της εισβολής,  αναζητούσαν πάντα μια συνταγή ασφάλειας. Αυτή την συνταγή την προσφέρουν πλέον οι ΗΠΑ και η Γαλλία καθώς πολιτικά και διπλωματικά η Κυπριακή Δημοκρατία  στοιχίζεται πλήρως με τους Αμερικανούς μέσω της συμφωνίας στρατηγικής συνεργασίας που εξελίσσεται και στρατιωτικά μέσω μιας ανεπτυγμένης σχέσης και με την Ουάσιγκτον και με την Γαλλία η οποία θα δημιουργήσει μια ισχυρή βάση στο νησί.  Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει την Λευκωσία γι αυτό.
Η Τουρκία έτσι θα χάνει σταδιακά την δυνατότητα ελέγχου της Κύπρου και θα περιοριστεί στο ψευδοκράτος και τις θαλάσσιες περιοχές που του ανήκουν. Τυπικά αν και αυτά δεν πρόκειται να αναγνωριστούν επίσημα, στην πράξη, αυτή θα  είναι η εξέλιξη την οποία και θα αποδεχθούν όλες οι πλευρές. Αν όλα αυτά συνδυαστούν και  με μια συμφωνία συνεργασίας,  συνομοσπονδίας,  ή όπως ονομαστεί , ακόμη καλύτερα. Γιατί δεν υπάρχει πλέον κανείς,  πολιτικός ή διπλωμάτης που να πιστεύει σε οτιδήποτε άλλο, άσχετα αν δημόσια λένε άλλα. Το ανησυχητικό με την Τουρκία είναι ότι για τα πάντα αποφασίζει ο Ερντογάν, οι διάδοχοί του μάλλον είναι πιο επικίνδυνοι, πράγμα  που σημαίνει ότι οι διμερείς ελληνοτουρκικές σχέσεις απειλούνται περισσότερο από τις εσωτερικές εντάσεις και πιθανές ανατροπές στην Τουρκία  που μπορούν να εξαχθούν και όχι από τις διμερείς διαφωνίες. Γιατί με διαφορετικό τρόπο διαχειρίζονται τις εντάσεις ορθολογικοί πολιτικοί και με διαφορετικό τρόποι π.χ. οι γκρίζοι λύκοι ή ακροδεξιοί στην Ελλάδα.
Εν κατακλείδι η Ελλάδα , κυρίως μετά την εκδίωξη Κοτζιά από την κυβέρνηση, ακολουθεί μια ποιοτικά διαφοροποιημένη  εξωτερική πολιτική που έχει στο επίκεντρό της την ενίσχυση των όρων διαπραγμάτευσης με τους μεγάλους παίχτες της περιοχής, στη βάση της αξιοπιστίας του πρωθυπουργού που παίζει πλέον ηγετικό ρόλο, κάτι που  του έλλειπε όσο υπουργός ήταν ο Κοτζιάς.
Προφανώς τα  προβλήματα και οι κίνδυνοι κάθε άλλο παρά έχουν εκλείψει και στα βαλκάνια και στο Αιγαίο, ενώ μεγάλο είναι το κενό στην πολιτική της χώρας εντός της ΕΕ ενόψει των μεγάλων διεργασιών για την μεταρρύθμισή της.  Στο  σύνολό της η αντιπολίτευση βρίσκεται πολλά βήματα πίσω. Η ΝΔ εναρμονίζεται πλήρως με την ρητορική του κίβδηλου πατριωτισμού και του θρησκευτικού δογματισμού, γεγονός που την καθιστά αρνητικό παράγοντα ισχύος της χώρας. 
Ο αληθινός πατριωτισμός είναι αυτός που έχει όραμα και περιεχόμενο. Το «πατρίς –θρησκεία –οικογένεια» είναι , πέρα από υποκριτικό και αντιδημοκρατικό δόγμα , μεταφυσικός πατριωτισμός. Δηλαδή εκφωνείται , αλλά δεν υφίσταται .



Απόψεις

Ειδικού Συνεργάτη Η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ-Τουρκίας συνοδεύτηκε με εκτενείς συνομιλίες μεταξύ αξιωματούχων των δύο χωρών, σχετικά με την Ουκρανία, τη Γάζα, τη Συρία και το Νότιο Καύκασο. Σύμφωνα με τον τουρκικό... πλήρες κείμενο
Άρης Χατζηστεφάνου Το να είσαι υπεύθυνος ειδικού τμήματος του FBI για την πάταξη της αναρχίας στις ΗΠΑ ακούγεται σαν τη μεγαλύτερη αργομισθία στην Ιστορία. Παρ' όλα αυτά, το ομοσπονδιακό γραφείο ερευνών έχει αυξήσει τους... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Πάντα υπήρχαν οι πρόθυμοι στην πολιτική να συμπορευθούν ακόμη και με την πιο σκοτεινή πλευρά της εκκλησίας, όπως πάντα υπήρχαν οι οπαδοί της κοσμικότητας, ανεξάρτητα από κόμματα και ιδεολογικές τάσεις.... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Η καταθλιπτική εικόνα της τεράστιας αίθουσας του Ταε Κβο Ντο όπου διεξάγεται το 4ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνει και τον εκφυλισμό του κόμματος αυτού. Άδεια αίθουσα, γεμάτοι διάδρομοι , δρόμοι και παράδρομοι,... πλήρες κείμενο
Του Στράτου ΒαλτινούΟ Αλεξέϊ Ναβάλνι πέθανε σε μια φυλακή της Αρκτικής, θύμα ενός δικτάτορα που δεν ανέχεται την κριτική και την αμφισβήτηση. Τυραννικά καθεστώτα που στηρίζονται από τη Δύση εξοντώνουν χιλιάδες. Είναι ο... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Ο Αλέκος Φλαμπουράρης δεν είναι ο οποιοσδήποτε. Είναι ο εκσκαφέας του κομματικού υπεδάφους και ιδανικός στη δημιουργία μηχανισμών. Η αποχώρησή του από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ μετά από λεκτικό... πλήρες κείμενο