του Σπύρου Σουρμελίδη

Μέσα σε λίγα 24ωρα ο Ντόναλντ Τράμπ άναψε το πράσινο φως για δύο πολέμους στην Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια.
Η προσωπική του απόφαση, να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από την Συρία, ανοίγει διάπλατα το δρόμο για μια επανάληψη των συγκρούσεων της Τουρκίας με τους Κούρδους, αλλά και με τη Συρία.
Και συγχρόνως με την Επιστολή του προς τον Σέρβο Πρόεδρο Α. Βούτσιτς και τον επικεφαλής (πρόεδρο) της κυβέρνησης του Κοσσόβου Χασίμ Θάτσι, τους προτρέπει να προχωρήσουν σε Συμφωνία ώστε να βάλλουν τέλος στην μεταξύ τους κρίση. Μόνο που με τα ωραία αυτά λόγια, αναγνωρίζει το δικαίωμα της ηγεσίας του Κοσόβου να δημιουργήσει Στρατό, κατά παράβαση όλων των συμφωνιών και των διεθνών αποφάσεων.

Οι προετοιμασίες

Χιλιάδες Κούρδοι από τις γειτονικές χώρες, ακόμα και από την Τουρκία, σπεύδουν στην Συρία για να πυκνώσουν τις γραμμές των κουρδικών στρατευμάτων. Όλα δείχνουν ότι πάμε για μια γενικευμένη σύγκρουση Τουρκίας-Κούρδων, μετά την ανακοίνωση Τράμπ για αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από την βόρειο-ανατολική Συρία. Ο Ερντογάν – προφανώς γνωρίζοντας ότι ο Τράμπ κάτι ετοιμάζει- έσπευσε να κάνει και πάλι το λιοντάρι, δηλώνοντας ότι θα επιτεθεί κατά των κούρδων της Συρίας. Η υπόθεση της μοιρασιάς της Συρίας, ανοίγει και πάλι.
Και την ίδια στιγμή, μερικές χιλιάδες μίλια δυτικότερα και βορειότερα, ο αλβανικός εθνικισμός, εξελίσσεται σε αλυτρωτισμό, είναι έτοιμος να συγκρουστεί με τους σέρβους στο Κόσσοβο, αλλά και με άλλους, σε μια προσπάθεια να  αποκτήσει τα εθνικά «δίκαια» τα οποία θεωρεί ότι έχει.
Στις 14 Δεκεμβρίου η Βουλή του Κοσόβου είπε «ναι» στη δημιουργία στρατού που θα αριθμεί 5.000 μέλη. Παρά το γεγονός ότι η πρωθυπουργός της Σερβίας,  Άνα Μπρνάμπιτς, απείλησε με στρατιωτική επέμβαση, σε περίπτωση που η απόφαση εγκριθεί.
Ο ΓΓ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ κατήγγειλε την απόφαση της δημιουργίας στρατού, λέγοντας ότι το ΝΑΤΟ θα «επανεξετάσει το επίπεδο δέσμευσής του» στη χώρα αυτή. Την ίδια ακριβώς θέση κρατά και η ΕΕ. Ο κ. Τράμπ όμως στέλνει συμπαθητικές επιστολές, λέγοντας ότι πρέπει τα δύο μέρη να ξαναδιαπραγματευθούν, αδιαφορώντας για τις αποφάσεις που η χώρα του έχει επιβάλλει. Πρακτικά η απόφαση της Βουλής του Κοσόβου βάζει φωτιά στα Βαλκάνια. Γι αυτό και ο κ. Ράμα, ανεβάζει τους τόνους της αντιπαράθεσης με την Ελλάδα, σε βάρος της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Δηλώνοντας έτοιμος να μπει στην μεγάλη μάχη του αλβανικού έθνους συνολικά. Αποδεικνύεται σοφή η «βιασύνη» της ελληνικής κυβέρνησης, να κλείσει το μέτωπο με τα Σκόπια, γιατί δεν θα είναι η Ελλάδα «θύμα» των εθνικισμών, αλλά μέρος των λύσεων.

Προσωπική ατζέντα

Ο Ντόναλντ Τράμπ είναι μάλλον ο μόνος Αμερικανός Πρόεδρος που κάνει πολιτική στη βάση της προσωπικής του ατζέντας. Η απόφαση του να τραβήξει τα αμερικανικά στρατεύματα από την Συρία, γίνεται σε απόλυτη διάσταση από το Πεντάγωνο, τις στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ αλλά και των δικών του συμβούλων. Δυο 24ωρα μετά την απόφαση του Τράμπ, παραιτήθηκε ο υπουργός Άμυνας Μάθιου Μάττις (πρώην στρατιωτικός) διαφωνώντας με τον πρόεδρο. Διαφώνησε με την απόφαση και ο πανίσχυρος Σύμβουλος Ασφάλειας Μπόλτον και ο υπουργός Εξωτέρων Πομπέο. Μάλλον δεν υπάρχουν πλέον πολλοί στην Ουάσιγκτον, στην ίδια την κυβέρνηση Τράμπ , στο Κογρέσο και στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που να συμφωνούν με τον Τράμπ.  Ακόμα και το Ισραήλ ( ο στενότερος συνομιλητής του Τράμπ) δηλώνει την έκπληξη και την απογοήτευση του για την απόφαση , η οποία αφήνει τη Συρία στο Ιράν. «Οι ΗΠΑ δεν είναι σοβαρές» γράφει η Jerusalem Post, επικρίνοντας την απόφαση Τράμπ.
Αν κάποιος αναζητά εξηγήσεις για ολ αυτά, σε κάποια βαθύτερη σκέψη ή σκοτεινά σχέδια των ΗΠΑ, ματαιοπονεί.
Είναι ο Τράμπ που ασχολείται με τα δικά του προσωπικά συμφέροντα και της οικογενείας του, αδιαφορώντας για τις ΗΠΑ και τις ευθύνες που έχουν στην παγκόσμια ισορροπία.
Είναι η  διαμάχη του Τράμπ με την αμερικανική Δικαιοσύνη  που διαμορφώνει και την εξωτερική του πολιτική.

Ο Φλίν, η Τουρκία και η …Ρωσία

Μια μέρα πριν ο Τράμπ μέσω ενός tweet, ανακοινώσει ότι οι Αμερικανοί θα φύγουν από την Τουρκία, ο ομοσπονδιακός δικαστής Εμετ Σάλιβαν επρόκειτο να ανακοινώσει την απόφασή του για τον Μάικλ Φλιν, πρώην σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας του Τράμπ. Ο Φλιν έχει ομολογήσει ότι έδωσε ψευδή κατάθεση στο FBI για τις συζητήσεις που είχε με τον Ρώσο πρεσβευτή Σεργκέι Κίσλιακ γύρω από τις κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας. Από την πλευρά του, ο Ρόμπερτ Μιούλερ είχε ζητήσει από τον Σάλιβαν να μην επιβάλει ποινή φυλάκισης στον Φλιν, επικαλούμενος την υποδειγματική στρατιωτική θητεία του απόστρατου στρατηγού και την «ουσιώδη» συνεργασία του με τις Αρχές στην πορεία των ανακρίσεων. Θεωρητικά, η ψευδής κατάθεση στο FBI θα μπορούσε να επιφέρει ποινή φυλάκισης έως και πέντε ετών.
ο Μάικλ Φλίν ήταν λαμπίστας υπέρ των τουρκικών συμφερόντων στην Ουάσιγκτον, αλλά και για τις επαφές με τη Μόσχα για λογαριασμό του Τράμπ. Κατηγορείται ότι θα έπαιρνε 15 εκ δολάρια αν έκλειναν οι δουλειές για τον  Ερντογάν και για τους Ρώσους.
Πριν λοιπόν η αμερικανική δικαιοσύνη πάρει οριστικές αποφάσεις για τον δικαστικό έλεγχο του Φλίν, ο Τράμπ, ανοίγει την πόρτα του πολέμου. Οι πιο καχύποπτοι (όχι αδίκως) , λένε ότι τον έχουν «πιασμένο»  οι Ρώσοι και αυτός είναι ο βασικός λόγος που εγκαταλείπει την Συρία.
Ολ αυτά μένει να φανούν. Παραμένει όμως γεγονός ότι ο Τράμπ, αποφασίζει ερήμην όλων, αδιαφορώντας για το κακό που προκαλεί, ακόμα και για τα συμφέροντα της υπερδύναμης την οποία εκπροσωπεί.