του Σωτήρη Σιδέρη


Σε πολιτική αναδίπλωση εν μέσω έντονων αμφισβητήσεων σε Αθήνα και Τίρανα οδηγούνται οι κυβερνήσεις  Ελλάδας και Αλβανίας παραπέμποντας  την τελική διευθέτηση των διμερών προβλημάτων , πιθανότατα για το 2019.
Οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών Τσίπρας και Ράμα  που συναντήθηκαν πρόσφατα στο Λονδίνο, στο περιθώριο της  Διάσκεψης για τα Δυτικά Βαλκάνια, ναι μεν εξέφρασαν την υποστήριξή τους στην διαπραγματευτική διαδικασία, ωστόσο σημείωσαν , κατά πληροφορίες, ότι η συμφωνία μπορεί να υπογραφεί υπό καλύτερες πολιτικές συνθήκες.
Αυτό που οδηγεί την Αθήνα και τα Τίρανα προς την κατεύθυνση αυτή, είναι για την μεν ελληνική κυβέρνηση το πρόσθετο πολιτικό κόστος μετά την Βόρεια Μακεδονία, για τη δε κυβέρνηση Ράμα, εκτός από το εσωτερικό διχαστικό σκηνικό και το γεγονός ότι, το καλοκαίρι του 2019, θα αποφασιστεί η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ, οπότε για τον Αλβανό πρωθυπουργό θα είναι τότε η καλύτερη στιγμή. Οπότε οι δύο πρωθυπουργοί δεν έχουν  άμεση πίεση χρόνου .

Θολή ατμόσφαιρα       

Στην Αθήνα και τα Τίρανα, αντιπολιτευτικά κόμματα, παρακρατικές και εθνικιστικές οργανώσεις, δημιουργούν μια δυσμενή ατμόσφαιρα επίλυσης των προβλημάτων και των εκκρεμοτήτων που συνοδεύονται από καταγγελίες, κυρίως στην Αλβανία,  για προδοσία. Στην Ελλάδα , αν και υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την υπογραφή μιας νέας συμφωνίας, ο Τσίπρας θέλει να αποφύγει έναν νέο κύκλο έντονων επικρίσεων , όπως στην περίπτωση της συμφωνίας με τη Βόρεια Μακεδονία, για την οποία εκδηλώθηκαν και σοβαρές απόψεις υποστήριξης, αλλά διατυπώθηκαν  και σοβαρές ενστάσεις για το περιεχόμενο της συμφωνίας.  Η κυβέρνηση έχει αντιληφθεί πλέον ότι τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής επηρεάζουν  θετικά ή αρνητικά, την εικόνα της κυβέρνησης, αλλά και την εκλογική συμπεριφορά, κάτι που δεν υπήρχε ούτε καν ως αντικείμενο προβληματισμού στο παρελθόν.
 Το κακό προηγούμενο με την κυβέρνηση είναι ότι εμφάνισε την συμφωνία Τσίπρα –Ζάεφ ως απόλυτα σωστή και επέκρινε ως εθνικιστές και ακροδεξιούς όσους είχαν διαφορετική άποψη, κάτι που δεν ισχύει.  Το ίδιο έκανε και ο Ζάεφ. Για τον λόγο αυτό έχει δημιουργηθεί μια πολύ θολή εικόνα. Για τις κυβερνήσεις είναι όλα θετικά, για τις αντιπολιτευόμενες δυνάμεις όλα αρνητικά, κάτι που προκαλεί σύγχυση στους πολίτες που συνήθως όμως πληρώνει η κυβέρνηση.
Η συμφωνία με την Αλβανία δεν έχει ιδιαίτερα αρνητικό περιεχόμενο αν τη δει κανείς ορθολογικά . Προβλήματα και υποχωρήσεις  και συμβιβασμούς θα έχει και αυτή η συμφωνία, όταν υπογραφεί, όχι όμως στο μέγεθος και την ένταση της συμφωνίας των Πρεσπών.  Και με την Αλβανία υπάρχει φυσικά ζήτημα αλυτρωτικής πολιτικής που θα  μας απασχολεί πολλά χρόνια ακόμη γιατί το αλβανικό στοιχείο στα βαλκάνια που έχει αλλάξει την ροή της ιστορίας διατηρεί την εθνικιστική δυναμική σε όλη την περιοχή.

Το αρνητικό στοιχείο


Κακώς για παράδειγμα, η Ελλάδα ενέταξε στην συμφωνία με την Αλβανία το θέμα των θαλασσίων ζωνών, γιατί δεν έχει καμία σχέση με ιστορικές εκκρεμότητες μεταξύ των δύο χωρών ή με μειονοτικά θέματα. Τα προβλήματα της μειονότητας κατά κάποιο τρόπο είναι υποχρεωμένα  να τα επιλύσουν τα Τίρανα εφαρμόζοντας τα προβλεπόμενα από το διεθνές δίκαιο, ωστόσο δεν είναι αρνητικό να ενταχθούν,  στο πακέτο. Το αρνητικό είναι ότι και η σημερινή κυβέρνηση δεν κύρωσε την συμφωνία του 2009 για τις θαλάσσιες ζώνες από τη βουλή το 2015, αλλά κατηγορεί τις προηγούμενες κυβερνήσεις γιατί δεν το έκαναν. Προτίμησε να παραμείνει το θέμα στο πακέτο και όχι μόνο αυτό  αλλά διαπραγματεύεται από μηδενική βάση για το σύνολο της ΑΟΖ και όχι για τεχνικά ζητήματα όπως ψευδώς διατείνεται ο Κοτζιάς . Ψευδώς επίσης υποστηρίζει ο Κοτζιάς ότι η απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της Αλβανίας δεν αφορά την Ελλάδα. Αν δεν την αφορούσε , η Ελλάδα δεν θα πήγαινε σε νέα διαπραγμάτευση και μάλιστα από μηδενική βάση.
 Η ΑΟΖ που θα συμφωνήσει η σημερινή κυβέρνηση θα  είναι μικρότερη σε κάποιο ποσοστό περίπου 5%  λένε οι γνωρίζοντες και εκεί θα πατήσει η ΝΔ για να την απορρίψει. Το επιχείρημα που  οι συνεργάτες του Κοτζιά και ο  ίδιος προσωπικά,  διοχετεύουν στα ΜΜΕ, ως επιτυχία,  ότι με την συμφωνία τα Διαπόντια νησιά θα έχουν επήρεια 100% είναι παραπλανητικό γιατί 100% επήρεια είχαν και με την συμφωνία του 2009.

Επειδή όμως και στην Αλβανία, ακόμη χειρότερα, το πολιτικό σύστημα λειτουργεί κομματικά και απολύτως διχαστικά, οι ρόλοι πλέον έχουν αντιστραφεί και εκεί που ο Ράμα κατηγορούσε τον Μπερίσα και τους υπουργούς του για προδότες, τώρα δέχεται ο ίδιος τις ίδιες κατηγορίες. Οπότε ο Ράμα θέλει να έχει κάτι χειροπιαστό όπως την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων για να επικρατήσει έναντι του αντιπάλου του και αυτό μπορεί να γίνει μόνο το 2019.

Σενάριο τρόμου

Ο Ζάεφ, αν και συμφώνησε να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες κύρωσης της συμφωνίας και η αλλαγή του συντάγματος εντός του 2018 τότε εμφανίζεται πιο  ευέλικτος μεταθέτοντας την ολοκλήρωση των διαδικασιών τους πρώτους μήνες του 2019, όχι για να κάνει χάρη στον Τσίπρα ή τον Καμμμένο, αλλά για να συμπέσουν χρονικά και οι αποφάσεις της ΕΕ για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, όπως και με την Αλβανία.
Αν όμως για οποιονδήποτε λόγο οι εκλογές στην Ελλάδα γίνουν νωρίτερα, δηλαδή εντός του 2018, τότε οι αποφάσεις της βουλής και για τη Βόρεια Μακεδονία και για την Αλβανία ενδέχεται να περιέλθουν στην ευθύνη της ΝΔ, αν κερδίσει τις εκλογές.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια εξέλιξη , όχι μόνο θα προκαλέσει διπλωματική αταξία και στην Ελλάδα και στα βαλκάνια, κυρίως όμως θα προκαλέσει σοκ στη Νέα Δημοκρατία που θα κληθεί να διαχειριστεί τα θέματα αυτά και ενώ έχει ήδη τοποθετηθεί αρνητικά. Κυρίως στο μακεδονικό, η ΝΔ όχι μόνο δεν θα έχει την άνεση να το επαναδιαπραγματευθεί, αλλά θα βρεθεί εν μέσω σφοδρών πιέσεων και στην Ελλάδα και στα βαλκάνια και στην ΕΕ και στις ΗΠΆ και δεν είναι το κόμμα που θα πάει κόντρα σε όλους αυτούς,  ούτε έχει ιστορικό  διεθνούς αντάρτικου . Κατά συνέπεια, η καταψήφιση ή η άρνησή της να φέρει στη βουλή την συμφωνία των Πρεσπών είναι πιθανό να την οδηγήσει στην κατάρρευση. Ενώ και η άρνησή της να αποδεχθεί την όποια συμφωνία με την Αλβανία θα  έχει επίσης αρνητικό αντίκτυπο.
Είναι πασιφανές  ότι η διαχείριση και των δύο θεμάτων είναι μείζονος πολιτικής σημασίας για τα κόμματα εξουσίας, αλλά σημαντικά και για τα μικρότερα . Και αν το σενάριο αυτό επιβεβαιωθεί, γιατί είναι πιθανό να επιβεβαιωθεί τότε πραγματικά θα είναι σενάριο –πολιτικού -τρόμου.
         

Απόψεις

Ειδικού Συνεργάτη Η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ-Τουρκίας συνοδεύτηκε με εκτενείς συνομιλίες μεταξύ αξιωματούχων των δύο χωρών, σχετικά με την Ουκρανία, τη Γάζα, τη Συρία και το Νότιο Καύκασο. Σύμφωνα με τον τουρκικό... πλήρες κείμενο
Άρης Χατζηστεφάνου Το να είσαι υπεύθυνος ειδικού τμήματος του FBI για την πάταξη της αναρχίας στις ΗΠΑ ακούγεται σαν τη μεγαλύτερη αργομισθία στην Ιστορία. Παρ' όλα αυτά, το ομοσπονδιακό γραφείο ερευνών έχει αυξήσει τους... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Πάντα υπήρχαν οι πρόθυμοι στην πολιτική να συμπορευθούν ακόμη και με την πιο σκοτεινή πλευρά της εκκλησίας, όπως πάντα υπήρχαν οι οπαδοί της κοσμικότητας, ανεξάρτητα από κόμματα και ιδεολογικές τάσεις.... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Η καταθλιπτική εικόνα της τεράστιας αίθουσας του Ταε Κβο Ντο όπου διεξάγεται το 4ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνει και τον εκφυλισμό του κόμματος αυτού. Άδεια αίθουσα, γεμάτοι διάδρομοι , δρόμοι και παράδρομοι,... πλήρες κείμενο
Του Στράτου ΒαλτινούΟ Αλεξέϊ Ναβάλνι πέθανε σε μια φυλακή της Αρκτικής, θύμα ενός δικτάτορα που δεν ανέχεται την κριτική και την αμφισβήτηση. Τυραννικά καθεστώτα που στηρίζονται από τη Δύση εξοντώνουν χιλιάδες. Είναι ο... πλήρες κείμενο
Του Στράτου Βαλτινού Ο Αλέκος Φλαμπουράρης δεν είναι ο οποιοσδήποτε. Είναι ο εκσκαφέας του κομματικού υπεδάφους και ιδανικός στη δημιουργία μηχανισμών. Η αποχώρησή του από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ μετά από λεκτικό... πλήρες κείμενο