του Σωτήρη Σιδέρη

Αμέσως μετά τις γιορτές, σε έναν μήνα δηλαδή, η χώρα εισέρχεται σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο καθώς θα διεξαχθούν και οι τρείς εκλογικές αναμετρήσεις, εθνικές, αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές, ίσως ταυτόχρονα το Μάϊο, ίσως και όχι.
Ο Αλέξης Τσίπρας , σύμφωνα με πληροφορίες, περί τα μέσα Ιανουαρίου ή το αργότερο στο τέλος του επόμενου μήνα θα φέρει προς ψήφιση στη βουλή την συμφωνία των Πρεσπών. Αναμένεται ότι θα την ψηφίσουν και ανεξάρτητοι βουλευτές και βουλευτές άλλων κομμάτων , αλλά τίποτα προς το παρόν δεν μπορεί να είναι δεδομένο ως προς την επιβίωση της κυβέρνησης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν η συμφωνία καταψηφιστεί, τότε οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας θα πρέπει να αναλάβουν και τις ευθύνες τους για το τι θα επακολουθήσει, όχι μόνο στην Ελλάδα , αλλά και στα βαλκάνια γενικότερα και αυτό θα είναι κρίση. Η συμφωνία, παρά τα προβλήματα, με καλή θέληση μπορεί να λειτουργήσει. Αν όχι τότε η ιστορία θα γεμίσει με σκοτεινές σελίδες.

Για τον λόγο αυτό, τις  τελευταίες ημέρες αρχίζει να διαμορφώνεται ένας κυβερνητικός οδικός χάρτης σχετικά με την προσέγγιση του εκλογικού σώματος από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την πορεία προς τις εκλογές. Κατά τις ίδιες πηγές, αμέσως μετά την ψήφιση των συμφωνίας, αν ψηφιστεί,  ο κ. Τσίπρας θα κάνει ανασχηματισμό με στόχο να αλλάξει την εικόνα της κυβέρνησης ενόψει των εκλογών, καθώς πλέον επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι ο τελευταίος ανασχηματισμός θόλωσε ακόμη περισσότερο την κυβερνητική εικόνα.
Ριζικές κατά τις ίδιες πληροφορίες θα είναι οι αλλαγές στο υπουργείο Εξωτερικών όπου αναμένεται να τοποθετηθεί νέος υπουργός. Ενδέχεται όμως να αντικατασταθεί και ο ΑΝΥΠΕΞ Γ. Κατρούγκαλος αναλαμβάνοντας άλλο υπουργείο ή να θέσει υποψηφιότητα για ευρωβουλευτής, δεν υπάρχουν οριστικές αποφάσεις,  και να υπάρξει μια νέα δομή στο κρίσιμο αυτό υπουργείο σε όλες τις βαθμίδες του.
Προς το παρόν υπάρχουν πολλές σκέψεις και προτάσεις για το νέο υπουργό Εξωτερικών, αλλά τίποτα δεδομένο. Ενδέχεται, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές να γίνουν αλλαγές και στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης με την οικειοθελή αλλαγή του Τσακαλώτου και την μεταπήδησή  του σε άλλο υπουργείο, ίσως και στο ΥΠΕΞ πράγμα που  αν επιβεβαιωθεί,  ο ανασχηματισμός μπορεί να πάρει διαστάσεις από τις καραμπόλες που θα ακολουθήσουν .            

Η δεδηλωμένη

Αν η κυβέρνηση χάσει την δεδηλωμένη εξαιτίας της συμφωνίας των Πρεσπών, ενδέχεται να στηριχθεί  από κάποιους βουλευτές των ΑΝΕΛ και του Ποταμιού, όσο χρειάζεται για να γίνουν εκλογές τον Μάιο μαζί με τις αυτοδιοικητικές και τις ευρωεκλογές. Αν ωστόσο οι εξελίξεις είναι δραματικές, τότε ενδέχεται να επισπευστούν οι εθνικές εκλογές και να γίνουν το Μάρτιο, οπότε δεν θα υπάρξει ανασχηματισμός. Το ενδεχόμενο επίσπευσης των εθνικών εκλογών συζητείται ευρέως  εντός της κυβέρνησης, αλλά οι τελικές αποφάσεις είναι συνάρτηση της ψηφοφορίας στη βουλή σε συνδυασμό με την εικόνα και την κοινοβουλευτική ισχύ της κυβέρνησης .
Πολλοί στην κυβέρνηση θεωρούν πιθανό, με την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών, ο πρωθυπουργός να ανακοινώσει και τις προθέσεις του. Υπό αυτό το πρίσμα το αργότερο στα τέλη Ιανουαρίου θα υπάρχει σαφής οδικός χάρτης για τις εξελίξεις. Στην κυβέρνηση υπάρχουν πολλά σενάρια διαχείρισης του πολιτικού χρόνου , αλλά και των ημερομηνιών για τις εκλογές. Κυβερνητικές πηγές διαβεβαιώνουν ότι αν δεν γίνουν πρόωρες εκλογές το Μάρτιο, τότε οι εθνικές εκλογές  είναι πιθανό να γίνουν μία εβδομάδα νωρίτερα από τις ευρωεκλογές δηλαδή στις 19 Μαίου μαζί με τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών και την επομένη 26 Μαίου να γίνουν οι ευρωεκλογές με τον δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών.
Οι σχέσεις με τον Καμμένο είναι παγωμένες , ενώ δεν είναι λίγοι στην κυβέρνηση που εκφράζουν έντονο προβληματισμό για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα γίνει η ψηφοφορία στη βουλή , αλλά  και για το πώς θα κινηθεί ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ το επόμενο διάστημα το κόμμα του οποίου δείχνει να εξαϋλώνεται.

Θολώνει η εικόνα

Τα μηνύματα ωστόσο που στέλνει η κυβέρνηση, προκαλούν ιδεολογική σύγχυση στο  δικό της εκλογικό κοινό και  έχουν έντονη χροιά παλαιοκομματικής αντίληψης που έχει προ πολλού απορριφθεί από την κοινωνία. Η Ελλάδα θυμίζει ένα απέραντο συσσίτιο όπου διανέμονται μερίσματα, θέσεις εργασίας και επιδόματα ,(δεν αφορά την δικαίωση εργαζομένων από τα δικαστήρια) τακτική που επί δεκαετίες καταδίκαζε η αριστερά και κάθε προοδευτικός πολίτης ανεξάρτητα από κομματική τοποθέτηση, ως μέσο επιρροής των ψηφοφόρων. Προκαλεί όμως έντονο προβληματισμό το γεγονός ότι το υπερπλεόνασμα , αντί να επενδύεται σε εθνικούς σκοπούς όπως θα ήταν για παράδειγμα η δημιουργία ενός εθνικού ταμείου για το δημογραφικό που είναι μείζον θέμα, αναλώνεται σε δώρα μιας χρήσης
Το δεύτερο στοιχείο αυτής της προσέγγισης η σπουδή της κυβέρνησης να κλείσει όλα τα μέτωπα και να πραγματοποιήσει μια προεκλογική εκστρατεία για όλους , δεξιούς αριστερούς και πάσης φύσεως συμφέροντα,  πράγμα που δεν αντιστοιχεί  στο πολιτικό, προγραμματικό και ιδεολογικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ Κόμματα παντός καιρού υπήρχαν και διαλύθηκαν.
Σημειώνεται ότι σε πλήθος στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ επικρατεί έντονη δυσαρέσκεια για τον ρόλο του Αλέκου Φλαμπουράρη , στον οποίο καταλογίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην διασύνδεση κυβέρνησης – διαπλοκής που εκτιμάται ότι επιδρά αρνητικά στην διατήρηση του ηθικού πλεονεκτήματος .
Έτσι , ακούμε και διαβάζουμε για  επιχειρηματίες να μπαινοβγαίνουν στο μέγαρο Μαξίμου με μεγάλη άνεση, το σχέδιο για την εκκλησία πάγωσε, η επέκταση των χωρικών υδάτων επίσης όπως  και η ίδρυση συμβουλίου εθνικής ασφάλειας , οι σχέσεις με τον Καμμένο είναι μεν παγωμένες αλλά ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ συγκυβερνά χωρίς προβλήματα.
Επίσης , απαράδεκτα ρουσφέτια όπως η διαγραφή χρεών πανεπιστημιακών στους ειδικούς λογαριασμούς των πανεπιστημίων , τα παιχνίδια γύρω από τον τζόγο και τους επιχειρηματίες συνεχίζονται όπως και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, περίεργα πράγματα καταγγέλλονται για τον χώρο του αθλητισμού,  αυθαίρετα στα δάση νομιμοποιούνται, το λαθρεμπόριο καυσίμων ζει και βασιλεύει και γενικότερα επικρατεί ένα κλίμα   ικανοποίησης κάθε αιτήματος, λογικού ή παραλόγου ή και αμφιβόλου νομιμότητας.

Τα της κάλπης

Αυτή όμως η επιστροφή στον παλαιοκομματισμό, αντί να μειώνει τη διαφορά με τη ΝΔ την παγιώνει , ενώ ταυτόχρονα και αυτό είναι το πιο αρνητικό, τα διαφαινόμενα ποσοστά αποχής από τις εκλογές, κυρίως αριστερών ψηφοφόρων, παραμένουν σε μεγάλα ύψη. Για τον λόγο αυτό, η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να είναι σε απογοητευτικά επίπεδα, παρά την αναζωογόνηση του κομματικού μηχανισμού που αθόρυβα , αλλά μεθοδικά έχει πετύχει ο Πάνος Σκουρλέτης. Το πρόβλημα πλέον δεν είναι στο κόμμα , αλλά στην κυβέρνηση που εγκλωβισμένη σε νέους οικονομικούς μηχανισμούς αδυνατεί να αναδείξει τα θετικά κοινωνικά μέτρα και το σχέδιο της επόμενης ημέρας. Και αδυνατεί να τα αναδείξει γιατί ισχυροποιείται  στα πέριξ του Μαξίμου η  μυθολογία  ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κερδίσει τις εκλογές, όχι με ρήξεις και ανατροπές, νέες ιδέες και προτάσεις,  αλλά με  αναδίπλωση, με συμβιβασμούς, ακόμη και παράταιρους, αντίληψη που οδηγεί με βεβαιότητα στην ήττα αντί στην ανάκαμψη.