Είναι η 17η οικονομία στον κόσμο και η 6η στην Ευρώπη και η πιο στενή οπαδός της πολιτικής Σόιμπλε. Η Ολλανδία όμως στις 15 Μαρτίου μπορεί να δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό γιατί το αποτέλεσμα των εκλογών, μπορεί να φέρει στην εξουσία δυνάμεις οι οποίες επιδιώκουν την έξοδο της χώρας από το ευρώ, από την ΕΕ και πάντως την δημιουργία αποστάσεων από την σημερινή ευρωπαϊκή πραγματικότητα.  Μοιάζει σχεδόν απίθανο ένα Nederexit (Nederland exit), γιατί και αν ακόμα βγει πρώτο το «Κόμμα για την Ελευθερία»  του Γκέερτ Βίλντερς, είναι αδύνατον να σχηματίσει κυβέρνηση που θα οδηγήσει την Ολλανδία στην έξοδο. Ίσως  να μην είναι καν  αυτό που θα σχηματίσει κυβέρνηση. Προσοχή  όμως. Η «βρώμικη» δουλειά έχει ήδη γίνει. Γιατί ο Βίλντερς στην Ολλανδία - όπως και η Λεπέν στην Γαλλία – είναι αυτός που έχει καθορίσει την πολιτική ατζέντα. Και όπως ο Τράμπ κέρδισε, επειδή καθόρισε τα κυρίαρχα θέματα της συζήτησης, έτσι και ο Βίλντερς μπορεί να  επιβάλλει εν μέρει ή και πλειοψηφικά, την δική του ατζέντα και στην νέα κυβέρνηση. Στην Ολλανδία τα  κυριότερα θέματα της προεκλογικής περιόδου είναι η μετανάστευση, η οικονομία, η παραμονή ή όχι στην ΕΕ, η αγορά εργασίας, τα έτη συνταξιοδότησης και οι αμυντικές δαπάνες.

Το δόγμα που βρίσκει τώρα απήχηση στην Ολλανδία και σε όλες  σχεδόν της χώρας του βορρά, είναι απλό: Αν οι νότιοι Eυρωπαίοι (Έλληνες, Πορτογάλοι, Ισπανοί )  ακόμα και οι Ιταλοί ή και οι Γάλλοι, δεν τα καταφέρνουν, εμείς δεν πρέπει πλέον να τους βοηθήσουμε.

Αποφεύγοντας βεβαίως να ομολογήσουν ότι  δεν θέλουν να δώσουν μέρος απ αυτά που κέρδισαν σε βάρος των νοτίων. Η άποψη αυτή κυριαρχεί στην Γερμανία  και ας μην ομολογείται από τις πολιτικές δυνάμεις. 

Η Ολλανδία έχει έκταση μόλις στο 1/3 της Ελλάδας ,  αλλά η οικονομία της είναι από τις ισχυρότερες.  Είναι ο δεύτερος εξαγωγέας τροφίμων στον κόσμο μετά τις ΗΠΑ. Γι αυτό και ο πληθυσμός είναι εχθρικός έναντι των νοτίων, που θεωρούνται διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και ανοργάνωτοι.  Η εντύπωση δεν αφορά μόνο τους Έλληνες αλλά γενικώς τις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες.

Στις 15 Μαρτίου  τα 17 εκ. των Oλλανδών θα ψηφίσουν για την εκλογή των 150 βουλευτών. Είναι το δεύτερο νομοθετικό σώμα της χώρας.  Η 75θεσια Γερουσία έχει εκλεγεί  τον Ιούνιο του 2015 –τότε που μας έπαιρναν το κεφάλι , με τον Νταϊσελμπλούμ στα κάγκελα. Στην Γερουσία  εκπροσωπούνται και οι 12 περιφέρειας της χώρας και από τις εκλογές του 2015, έχουν τουλάχιστον ένα γερουσιαστή 12 πολιτικά κόμματα.

Στις τελευταίες εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Κοινοβουλίου στις 12 Σεπτεμβρίου 2012, αναδείχθηκαν νικητές τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα, με το  «Κόμμα του Λαού για την Ελευθερία και την Δημοκρατία»  (VVD)  του Μαρκ Ρούτε να καταλαμβάνει 41 έδρες στο ολλανδικό Κοινοβούλιο και το Εργατικό Κόμμα (PvdA)  του Ντίτερικ Σάμσομ (στο οποίο μετέχει ο υπουργός Οικονομικών Γερούν Νταϊσελμπλούμ) να παίρνει 38 έδρες στη Βουλή επί συνόλου 150 εδρών.

Το Κόμμα για την Ελευθερία του Βίλντερς (διάσπαση του κόμματος του Ρούτε) είχε πάρει 15 έδρες όσες και το Σοσιαλιστικό Κόμμα . Επίσης εκπροσωπούνται: Το Χριστιανοδημοκρατικό Κάλεσμα με  13 έδρες, οι «Δημοκράτες 66» με 12 έδρες, η Χριστιανική Ένωση με 5 έδρες, η Πράσινη Αριστερά με 4 έδρες , το «Μεταρρυθμιστικό Πολιτικό Κόμμα» , με 3 έδρες, το  «Κόμμα για τα ζώα  με 2 έδρες και «50Plus»  επίσης με 2 έδρες.

Τα αποτελέσματα του 2012 αποτυπώνουν την πολυδιάσπαση του εκλογικού σώματος, λόγω των τοπικών διαφοροποιήσεων αλλά και της συμφωνίας στα κορυφαία ζητήματα όλων των παρατάξεων.  Έτσι τα επίδικα κάθε φορά ήταν μικρότερα ή θέματα παράδοσης τα οποία  και οδηγούν στην πολυδιάσπαση, αφού η πορεία της οικονομίας είναι καλή και το κράτος λειτουργεί με εξαιρετικές παροχές , παρά τις περικοπές της προηγούμενης δεκαετίας. Είναι επίσης ορατή η πολιτική  επιρροή των διαφόρων Εκκλησιών, αν και η Ολλανδία σήμερα έχει τους περισσότερους άθεους στην Ευρώπη. Ρωμαιοκαθολικοί και Προτεστάντες είναι οι πολυπληθέστερες ομάδες.

Σήμερα όμως στις εκλογές του Μαρτίου  το κρίσιμο θέμα είναι η θέση της Ολλανδίας μέσα στην ευρωζώνη και στην ΕΕ. Το ερώτημα που τίθεται είναι να η ΕΕ μπορεί να  προσφέρει στην Ολλανδία ή αν αντιθέτως τα προβλήματα της ΕΕ θα παρασύρουν και την πορεία της ολλανδικής οικονομίας. Η επίδραση του Brexit και της εκλογής Τράμπ , είναι ορατή. Και τα δύο παραδείγματα είναι ελκυστικά για τους ολλανδούς .  Αυτό επίσης  που είναι σημαντικό (χωρίς αν είναι ορατό στην υπόλοιπη Ευρώπη) είναι τα αισθήματα  δυσπιστίας των ολλανδών έναντι των γερμανών. Οι δυο λαοί ήταν εχθρικοί, αν και η ευρωζώνη έφερε τα δύο κράτη πολύν κοντά , αφού και οι δύο έβγαιναν κερδισμένοι. Ιδίως το  μεγάλο τραπεζικό κεφάλαιο και των δύο χωρών.

Ο Γκέερτ Βίλντερς

Μπορεί οι Έλληνες να γνωρίζουμε τον Γερούν  Νταισελμπλουμ τα τελευταία χρόνια λόγω των μνημονίων, αλλά το πρόσωπο τη εποχής στην Ολλανδία λέγεται Γκέερτ Βίλντερς. Το κόμμα του διεκδικεί την πρωτιά με κεντρικούς άξονες τον ευρωσκεπτικισμό  και την μισαλλοδοξία , πρωτίστως κατά των μουσουλμάνων αλλά και κατά των μεταναστών και των φτωχότερων ευρωπαίων.

Ο Γκέερτ Βίλντερς  είναι το πρόσωπο των ολλανδικών εκλογών και δεν αποκλείεται να είναι και ένα πρόσωπο που θα καθορίσει τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι ο πολιτικός που υποστηρίζει πως η Ολλανδία πρέπει να πάρει αποστάσεις από την ΕΕ, οπως και από την ευρωζώνη, χωρίς να αποκλείει την ανάγκη αποχώρησης της χώρας του από την ενιαία Ευρώπη.

Γεννήθηκε το 1963 και είναι ο αρχηγός του  αντι-Ισλαμικού κόμματος "Partij voor de Vrijheid" ("Κόμμα για την Ελευθερία", PVV).

Ξεκίνησε την καριέρα του στο Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία από το οποίο αποχώρησε το 2004 για να ιδρύσει το  PVV. Διαφώνησε με το Λαϊκό Κόμμα, το οποίο υποστήριζε την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το Μάρτιο του 2005 ο Βίλντερς δημοσίευσε το πολιτικό του μανιφέστο, με την ονομασία "Klare Wijn" ("Καθαρό Κρασί") το οποίο περιέχει μεταξύ άλλων τις παρακάτω "προτάσεις":

Σημαντική μείωση των φόρων και των κρατικών ελέγχων

Τροποποίηση του   Άρθρου  1 του Ολλανδικού συντάγματος,  που εξασφαλίζει ισότητα απέναντι στο νόμο, ώστε να εξασφαλιστεί  η πολιτισμική κυριαρχία των Χριστιανικών, Εβραϊκών και ανθρωπιστικών παραδόσεων.

Μείωση της επιρροής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία στο εξής δε θα επεκτείνεται με νέα μέλη, διατηρώντας εκτός κυρίως την Τουρκία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να καταργηθεί και οι Ολλανδικές οικονομικές εισφορές στην Ένωση να μειωθούν κατά δισεκατομμύρια ευρώ.

Πενταετή  απαγόρευση της μετανάστευσης από μη-Δυτικές χώρες. Οι ξένοι κάτοικοι να μην έχουν πλέον το δικαίωμα να ψηφίζουν στις δημοτικές εκλογές.

Πενταετή απαγόρευση στην ανέγερση τζαμιών και Ισλαμικών σχολείων. Μόνιμη απαγόρευση διδασκαλείας σε οποιαδήποτε γλώσσα εκτός από τα Ολλανδικά. Να απαγορευτεί σε ξένους Ιμάμηδες να κηρύσσουν, τα ακραία τζαμιά να κλείσουν και οι ακραίοι μουσουλμάνοι να απελαθούν.

Tα εκπαιδευτικά πρότυπα να αποκατασταθούν, με ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαιδευτική αξία της οικογένειας.

Μείωση ποινών για μικρά παραπτώματα και αύξηση ποινών για μεγάλα παραπτώματα. Άρση του "habeas corpus" για υπόπτους τρομοκρατικών ενεργειών και άμεση απέλαση μεταναστών που εμπλέκονται[3].

Δηλώνει επίσης ότι δεν επιθυμεί η βασίλισσα να είναι πλέον μέλος της κυβέρνησης, όπως ορίζει το ολλανδικό σύνταγμα.

Ο Βίλντερς  θεωρεί τον εαυτό του φιλελεύθερο, με ένα ανακάτεμα θέσεων και απόψεων που δεν κυριαρχούν σήμερα στην Ευρώπη. . Έχει ως ανώτατο πολιτικό πρότυπο τη Μάργκαρετ Θάτσερ, ενώ θεωρεί ότι το Ολλανδικό πολιτικό σύστημα πρέπει να αλλάξει ώστε να "μη δέχεται αυτούς που δεν το δέχονται". Υποστηρίζει την εξωτερική πολιτική του Ισραήλ, ενώ έχει ταχθεί υπέρ της επανένωσης της Φλάνδρας (δηλαδή του μισού Βελγίου) με την  Ολλανδία. Ο Βίλντερς εγινε  ιδιαίτερα γνωστός για την κριτική του ενάντια στο Ισλάμ, συνοψίζοντας τις απόψεις του στη φράση "δε μισώ τους Μουσουλμάνους, μισώ το Ισλάμ". Τονίζει ότι δεν υπάρχει "μετριοπαθές Ισλάμ", ενώ έχει προτείνει την απαγόρευση του Κορανίου στην Ολλανδία, το οποίο θεωρεί "φασιστικό βιβλίο"]. Πιστεύει πως η μετανάστευση Μουσουλμάνων στην Ολλανδία πρέπει να σταματήσει και οι ήδη εγκατεστημένοι μετανάστες πρέπει να πληρωθούν για να φύγουν.  Γι αυτό γύρισε και το φιλμ μικρού μήκους Fitna, στο οποίο αναλύει αποσπάσματα του Κορανίου που ενθαρρύνουν την τρομοκρατία. To φιλμ προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και η Βρετανία απαγόρευσε την είσοδο του Βίλντερς στο έδαφος της. Η Αλ Κάιντα κάλεσε τους πιστούς να δολοφονήσουν τον  Βίλντερς, μετά την κυκλοφορία του φιλμ. Ο Βίλντερς παραπέμφθηκε σε δίκη με την κατηγορία της υποκίνησης θρησκευτικού και φυλετικού μίσους , αλλά αθωώθηκε από δικαστήριο του Άμστερνταμ στις 23 Ιουνίου 2011.

Το δράμα του  Νταισελμπλουμ

Ο «δικός μας» άνθρωπος ο Γερούν (τον οποίο  τόσο συμπαθούν οι αντίπαλοι του Αλέξη Τσίπρα) , μπορεί να βγει χαμένος από την εκλογική αναμέτρηση. Το κόμμα του το Εργατικό φαίνεται  να χάνει δυνάμεις και ίσως να μην βρίσκεται στην κυβέρνηση. 

 Το Κόμμα του σημερινού πρωθυπουργού   Μάρκ Ρούτε, δείχνει να προσπαθεί να κερδίσει τον Βίλντερς ή τουλάχιστον να είναι τόσο κοντά ώστε να σχηματίσει και πάλι κυβέρνηση , χωρίς το ευρωσκεπτικισμό  Κόμμα Ελευθερίας του Βίλντερς. Ο Ρούτε μάλιστα δεσμεύτηκε ότι δεν συνεργαστεί με τον Βίλντερς, αλλά αυτά είναι πάντα προεκλογικά.  

Είναι τόση η ένταση για το αποτέλεσμα των εκλογών , λόγω της ενδεχόμενης πρωτιάς του Βίλντερς που η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι  ολα τα ψηφοδέλτια θα καταμετρηθούν με το χέρι (και όχι ηλεκτρονικά)  προκειμένου να διαφυλαχθεί η αξιοπιστία του αποτελέσματος και του εκλογικού συστήματος, μετά τα δημοσιεύματα κατά τα οποία τα αυτόματα συστήματα καταμέτρησης ενδέχεται να είναι ευάλωτα σε κυβερνοεπιθέσεις !

Μια ενδεχόμενη νίκη των ευρωσκεπτικισμών  ακόμα και αν δεν σχηματίσουν κυβέρνηση, θα ευνοήσει την Λεπέν στα εκλογές του Απριλίου αλλά και τους ακροδεξιούς της Γερμανίας στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Ο Τράμπ και το Brexit

Η Ολλανδία είναι χώρα που θεωρείται ο καλύτερος ατλαντικός σύμμαχος των ΗΠΑ. Οι σχέσεις με την Βρετανία  είναι επίσης παραδοσιακά ισχυρές. Τα όσα συνέβησαν στην Βρετανία και στις ΗΠΑ δεν επηρεάζουν μόνο τον απλό ψηφοφόρο αλλά και τις επιχειρηματικές και πολιτικές ελίτ της Ολλανδίας.  Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει «κρυφές» επιλογές που μπορεί να γίνουν με γνώμονα τις πιθανές αλλαγές στην ΕΕ και στο στρατόπεδο της λεγόμενης δυτικής συμμαχίας. Αν προκύψουν διασπάσεις , είναι σχεδόν απίθανο η Ολλανδία να βρεθεί στην πλευρά των γερμανών.

Οι εκλογές της 15ης Μαρτίου στην Ολλανδία θα είναι σε κάθε περίπτωση ενδεικτικές της νέα πραγματικότητας  που δημιουργείται στην Ευρώπη.